W bazylice katedralnej w Sandomierzu bp Krzysztof Nitkiewicz wyświęcił 19 czerwca czterech nowych kapłanów. Mszę św. koncelebrował bp Edward Frankowski oraz kapłani z diecezji, wychowawcy seminaryjni oraz duchowni znajomi neoprezbiterów. Uczestniczyli w niej alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, siostry zakonne, rodziny oraz bliscy przyszłych kapłanów. Po odczytaniu słów Ewangelii kandydatów do święceń przedstawił rektor seminarium ks. Rafał Kułaga, zaświadczając o odpowiednim ich przygotowaniu do pełnienia posługi prezbitera. W homilii ksiądz biskup, zwracając się do przyjmujących święcenia kapłańskie, zauważył, że idą oni do świata z Ewangelią w ręku oraz z posługą sakramentalną i dobroczynną. Spotkają się z różnymi reakcjami. Usłyszą słowa pochwały i wdzięczności, ale także krytyki i niezadowolenia. – Nie pożądajcie dla siebie chwały i oklasków. Uważajcie, żebyście się nimi nie zachłysnęli. Wystrzegajcie się jednocześnie słów i czynów, które mogą generować konflikty – przestrzegał ich. – Nieraz jednak trzeba będzie powiedzieć, że coś jest złe, niewłaściwe, że niesie zagrożenie. Nie można wówczas udawać, że tego nie widzimy, albo jak mówi św. Antoni Padewski, zakrywać sobie usta rąbkiem szaty, żeby nie wyszła z nich żadna krytyka. Ten, kto błądzi, ma jednak zawsze prawo do naszej wyrozumiałości i wybaczenia. Tylko miłość jest w stanie zmienić jego serce, nawet jeśli latami tkwiło ono w tym, co najgorsze i odrażające – przypominał hierarcha. – Nic nie czyni człowieka bardziej podobnym do Boga, jak gotowość przebaczania, dlatego kiedy bezwarunkowo przebaczam każdemu, kto wyrządził mi zło, naśladuję Chrystusa – zwracał ich uwagę sandomierski biskup i podkreślał, że tylko rzeczywista przynależność do Boga może przynieść dobre owoce. Jest ona równocześnie dowodem wiarygodności kapłana i autentyczności świadectwa, jakie sobą daje.
