Reklama

Kościół

Młodzi Grecy dziękują Franciszkowi za wizytę

Młodzi katolicy dziękują papieżowi za jego przesłanie pokoju, ekumenizmu, współpracy i braterstwa. „Wierzę, że słowa papieża wyraziły intencje nas samych jako katolików: być blisko naszych braci, razem modlić się i czuć, że będąc katolikami i prawosławnymi, jesteśmy przede wszystkim chrześcijanami” – powiedział Radiu Watykańskiemu Alexandros Osana, syn Greczynki i Irakijczyka, który uciekł do Grecji 30 lat temu.

[ TEMATY ]

papież

Grecja

pixabay

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Papież opuścił Grecję, wzywając młodych katolików, aby marzyli o braterstwie, aby szli naprzód ku innym. To zadanie gotowych jest podjąć wielu ludzi, zwłaszcza w obliczu potrzeby bycia coraz bliżej prawosławnych braci.

Dla Osany konieczne jest naśladowanie odwagi, jaką wskazują przywódcy religijni, tacy jak papież Franciszek, abp Hieronim i patriarcha Bartłomiej, w podążaniu drogą ekumenizmu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

„To odwaga, która prowadzi do spojrzenia historii w oczy, do zrozumienia, że - jak powiedział papież - jesteśmy braćmi pod krzyżem. Greccy katolicy są przyzwyczajeni do bycia mniejszością, co oznaczało dla mnie życie obok ludzi, którzy, zwłaszcza w przeszłości, nie rozumieli, co to znaczy być katolikiem. Oni myśleli, że to jest inna religia. Wielu mówiło nam: jesteście katolikami, więc nie jesteście chrześcijanami. A więc pierwszą rzeczą, którą trzeba zrobić, to dobrze się zrozumieć, wyjaśnić, że jesteśmy chrześcijanami, jeden jest prawosławnym, drugi katolikiem i przez to różnie pojmujemy niektóre kwestie. Bycie w mniejszości dało mi szansę lepszego rozumienia Katechizmu oraz chęć studiowania i zrozumienia Grecji, obu Kościołów, aby zrozumieć różnice, i by móc nieść przesłanie ekumenizmu naszym braciom prawosławnym” - stwierdził Osana.

Ważne jest także dla Alexandrosa przesłanie dotyczące pomocy migrantom. „Codziennie ludzie w trudnej sytuacji opuszczają swój kraj, tak jak zrobił to mój ojciec”. To ważne przesłanie papieskie, że „nie możemy zapominać o uchodźcach, ale musimy wszyscy w Unii Europejskiej musimy zrobić to, co do nas należy”. „Wizyta Franciszka poruszyła serca wielu ludzi w Grecji, również wielu prawosławnych, którzy postrzegali go jako osobę o wysokim autorytecie moralnym, niosącą przesłanie pokoju, ekumenizmu, współpracy i braterstwa. Ta wizyta była prawdziwym błogosławieństwem od Boga” – zakończył Osana.

2021-12-07 16:46

Ocena: +3 -2

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Caritas Polska wspiera poszkodowanych w pożarach Greków

[ TEMATY ]

Caritas

pożar

pomoc

Grecja

fernandisco/pixabay.com

Caritas Polska jest w stałym kontakcie z Caritas Hellas, która w tych dramatycznych dla Greków chwilach niesie niezbędną pomoc w miejscu tragedii. W potoku informacji medialnych umyka rzeczywista skala zniszczeń. Z Grecji wciąż płyną apele o dalszą pomoc. Caritas Polska przekazała 100 tys. zł i uruchomiła specjalny SMS o treści GRECJA pod nr 72052. Poniżej przedstawiamy aktualną sytuację w Grecji.

Według danych z 26 lipca, w wyniku pożaru w Grecji życie straciły 83 osoby. Liczba ofiar wciąż rośnie. Straż pożarna i armia przeszukuje kolejne domy, oceniając rozmiar tragedii. Największe szkody dotknęły mieszkańców obszarów Mati, Rafiny i Penteli. Pożar zniszczył ponad 3 000 budynków. Sytuacja w Grecji cały czas jest niestabilna. Pożar w Kinecie trwa, choć nie obejmuje już obszarów zamieszkanych przez ludzi. Służby odkrywają spalone zwłoki kolejnych ofiar – w szczególności ludzi w podeszłym wieku, którzy nie byli w stanie opuścić domów na czas. Wiele ofiar trudno jest zidentyfikować, trudno ustalić ich dokładną liczbę. Są to osoby w wieku 30-60 lat, które zostały uznane za zaginione pierwszego dnia pożaru. Część z nich została uratowana, ale wiadomość o tym nie dotarła do władz. 71 osób pozostaje w szpitalach, w tym 11 w stanie krytycznym.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Łódź: Byśmy byli jedno

2024-04-29 10:30

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Piotr Drzewiecki

Instytut Pamięci Narodowej przygotował widowisko słowno-muzyczne poświęcone historii Kościoła w czasach komunizmu. Inscenizacja miała miejsce w kościele pw. Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus i Świętego Jana Bosko w Łodzi.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję