Reklama

Niedziela Podlaska

Zwycięzca śmierci i Pan życia

Niedziela podlaska 14/2014, str. 8

[ TEMATY ]

Biblia

Arkadiusz Bednarczyk

Wskrzeszenie Łazarza, kwatera ołtarza głównego w archikatedrze przemyskiej

Wskrzeszenie Łazarza, kwatera ołtarza głównego w archikatedrze przemyskiej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Każdy dzień przybliża nas do śmierci. Ta poważna konstatacja wywołuje u różnych osób skrajnie odmienne reakcje: jedni są pogodzeni z losem, inni buntują się wobec rzekomej „niesprawiedliwości”, jeszcze inni starają się odkryć to, co podpowiada im wiara, i szukają sensu swego umierania w tajemnicy życia wiecznego. Niepowtarzalność tego wydarzenia sprawia, że nie da się obok niego przejść obojętnie. O czym chce nas przekonać Kościół, prowadząc nas dzisiaj do grobu Łazarza?

Wszystko zaczyna się od mocnego akcentu: oto Bóg przez Ezechiela głosi wyzwolenie tym, którzy doświadczają niewoli i wygnania, i zapowiada powrót do dawno utraconej ziemskiej ojczyzny. Jest to równoznaczne ze wskrzeszeniem narodu, który duchowo obumarł i stracił wszelką nadzieję na odmianę swego losu. Duch Boży jednak ożywia lud, wlewa w niego entuzjazm, daje mu moc do wypełnienia zamiarów Najwyższego. W Ewangelii załamane niewiasty – Marta i Maria czynią Jezusowi wyrzut, że nie było Go z nimi, gdy był najbardziej potrzebny: „Panie, gdybyś tu był…”, Łazarz byłby ciągle między żywymi! Słowa Nauczyciela, iż On jest „zmartwychwstaniem i życiem”, poruszyły wprawdzie serce Marty, ale trzeba było jeszcze wyraźnego znaku mocy Chrystusa, by jej niedoskonała wiara nabrała blasku. Najpierw prawie jak rozdzieranie zabliźniających się powoli ran zabrzmiał nakaz odsunięcia kamienia grobowego. Czy to nie ponad ludzkie siły? A potem… umarły Łazarz stanął znowu w pełni sił między swoimi siostrami i przyjaciółmi! Objawiły się Boża chwała i prawdziwa natura Mesjasza jako Pana życia. Św. Paweł wprowadza istotne rozróżnienie między życiem ciała i życiem ducha. Według niego śmierć ciała jest naturalną konsekwencją grzechu, natomiast dusza przeniknięta Duchem Chrystusa cieszy się życiem bez końca. Co więcej – zamysł Ojca nakierowuje nas na prawdę o przyszłym zmartwychwstaniu naszych ciał. Po to jednak, by cały człowiek mógł cieszyć się chwałą wieczną, konieczne jest w ziemskiej wędrówce odrzucenie życia „według ciała”, które „Bogu podobać się nie może”, a podjęcie życia „według ducha”, które we wszystkim zgodne jest z wolą Bożą.

Teksty biblijne wyraźnie dają nam do zrozumienia, że Jezus Chrystus jest Panem życia, a tym samym panuje też nad śmiercią. Przy grobie Łazarza dokonała się zapowiedź zmartwychwstania Odkupiciela, ujawniła się również tajemnica naszego życia w chwale. Trzeba z głęboką wiarą przyjąć cudowną interwencję Pana w sakramentach świętych, bo tylko dzięki niej możemy przezwyciężyć śmierć grzechową.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2014-04-03 12:21

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Artemida Efeska

Trzy lata upłynęły od czasu, gdy apostoł Paweł przybył do Efezu i obmyślał właśnie plan podróży powrotnej (z trzeciej wyprawy misyjnej) do Jerozolimy, gdy niespodzianie i szybko następujące wydarzenia zmusiły go do zmiany zamierzeń (Dz 19,21-41). A wszystko dokonało się z powodu kultu greckiej bogini Artemidy (rzymskiej Diany), z którego słynął Efez. Świątynię greckiej bogini zaliczano do siedmiu cudów starożytnego świata. Artemida była siostrą bliźniaczką Apollina, córką Zeusa i Leto, boginią łowów i wieczną dziewicą. Zazwyczaj przedstawiano ją w krótkiej tunice, trzymającą łuk i kołczan ze strzałami, jednak w Efezie (jako patronka miasta) miała inny wizerunek. Była boginią płodności o wielu piersiach, opiekunką rodzących kobiet i nowo narodzonych dzieci. Za czasów pobytu Pawła w Efezie kult Artemidy znajdował się w pełnym rozkwicie, z czego mieszkańcy miasta czerpali niemałe korzyści. Zwłaszcza złotnicy, trudniący się wyrobem miniaturowych świątyń i figur Artemidy Efeskiej na użytek licznie przybywających pielgrzymów, czuwali nad tym, aby nic nie zamąciło tego stanu rzeczy. Na ich czele stał Demetriusz, dający możność zatrudnienia i zarobkowania wielu drobniejszym rzemieślnikom i sprzedawcom jego wyrobów. Widocznie liczba nawróceń, za sprawą działalności Pawła, była tak znaczna, że Demetriusz zląkł się o dalsze losy swego przedsiębiorstwa, a łącząc przemyślnie interes z rzekomą pobożnością, wszczął w mieście akcję przeciw Apostołowi, chcąc za wszelką cenę położyć kres jego działalności. Spowodował tak wielkie zamieszanie w mieście, że tłum porwał dwóch współpracowników Pawła, Gajusa i Arystarcha, i zaprowadził do teatru, aby tam rozważyć sprawę. W teatrze zgromadzenie przekształciło się w jeszcze większe zbiegowisko ludzi, nieświadomych istotnych celów zebrania. Nie dopuszczono do głosu Żyda Aleksandra, gdy ten zamierzał przemówić do zgromadzonych. Tłum przez dwie godziny wykrzykiwał: „Wielka Artemida Efeska!”. Z największym trudem tłum został uspokojony przez miejskiego sekretarza, który stwierdził, że Paweł i jego uczniowie nie popełnili wobec kultu Artemidy żadnego bluźnierstwa ani świętokradztwa. Nie mają wobec tego żadnego powodu, by wszczynać protest. Paweł zaś, pożegnawszy się ze swoimi uczniami, wyruszył w drogę do Macedonii.

CZYTAJ DALEJ

Nowenna do Miłosierdzia Bożego

W Wielki Piątek rozpoczyna się Nowenna do Miłosierdzia Bożego. Pan Jezus polecił Siostrze Faustynie, aby przez 9 dni odmawiała szczególne modlitwy i tym samym sprowadzała rzesze grzeszników do zdroju Jego miłosierdzia.

Nowenna do Miłosierdzia Bożego w 2023 roku rozpoczyna się 7 kwietnia i zakończy się w sobotę przed Świętem Miłosierdzia Bożego, 15 kwietnia.

CZYTAJ DALEJ

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie został wyprodukowany

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

całun turyński

Adobe.Stock

Całun Turyński

Całun Turyński

W Turynie we Włoszech zachowało się prześcieradło, w które według tradycji owinięto ciało zmarłego Jezusa - Święty Całun. W ostatnich latach tkanina ta została poddana licznym, nowym badaniom naukowym. Rozmawialiśmy o tym z prof. Emanuelą Marinelli, autorką wielu książek na temat Całunu - niedawno we Włoszech ukazała się publikacja „Via Sindonis” (Wydawnictwo Ares), napisana wspólnie z teologiem ks. Domenico Repice.

- Czy może pani profesor wyjaśnić tytuł swojej nowej książki „Via Sindonis”?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję