Reklama

Rodzina

Rodzicielskie rozterki

Gdy próbuję ze swoim synem rozmawiać o złych następstwach oglądania agresywnych czy pornograficznych filmów, gdy ostrzegam przed niebezpieczeństwem swobody moralnej, zaczyna się wymądrzać, że to są przestarzałe poglądy. Czasami wydaje mi się, że jako ojciec przegrywam z jakąś „gwiazdą” filmową czy muzyczną w wychowawczym oddziaływaniu na moje dziecko

Niedziela Ogólnopolska 2/2018, str. 49

[ TEMATY ]

dzieci

Viacheslav Iakobchuk/fotolia.com

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Rozumiem troskę ojca i podzielam jego trafne spostrzeżenia, że dzieci często przyjmują za dobrą monetę to, co ma jedynie pozory kompetencji, prawdy, słuszności i autorytetu. Jest to zwłaszcza niebezpieczne wtedy, gdy w błąd wprowadza ktoś, z kim młodzież się utożsamia. Młodzi ludzie zaś uwierzą chętnie komuś, kto jest dla nich idolem, gwiazdą filmu czy muzyki. A przecież nie każdy idol mówi prawdę i nie każda gwiazda ma rzeczywiście coś do powiedzenia. Jeśli jednak już coś mówi, wtedy wielu się z tzw. idolem identyfikuje i nie traktuje tego jak zabawy, ale dosłownie, biorąc z niego przykład, zwłaszcza wtedy, gdy proponuje łatwe i proste rozwiązania. Najczęściej jednak nie wiadomo, kiedy taka gwiazda mówi poważnie, a kiedy się wygłupia.

Błędy

Niestety, rodzice często zachowują się jak ów człowiek, który wprowadził konia do wody i był zdziwiony i poirytowany, że nie jest w stanie skłonić go do jej picia. Tymczasem rodzice powinni pokazać dzieciom, że woda (ograniczenia i zasady) istnieje, i sprawić, aby odczuły pragnienie (motywować uświadamianiem pozytywnych i negatywnych konsekwencji) oraz koncentrować się na chęci i gotowości dziecka, a nie skupiać się na niekończących się dyskusjach, przyjmując fatalne założenie, że dziecko jest też dorosłym. W tym jednak miejscu rodzice często się poddają, albo nie chcąc, albo nie wierząc, że dziecko można czegoś nauczyć, są przekonani, że nic nie da się już zrobić. Naturalny w dorastaniu opór, bunt i przekora nie mogą zwalniać dorosłych z obowiązku prezentowania dzieciom swoich przekonań i wartości w formie jasno ujętych norm dopuszczalnych zachowań.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dziecko nie jest dorosłym

Sprzeczność w zachowaniu dzieci polegająca na tym, że z jednej strony poszukują pozytywnych wzorów, a z drugiej – nie zawsze się z nimi zgadzają, wynika z psychiki młodego człowieka. Nastolatek nie jest bowiem dorosłym człowiekiem – ani pod względem psychicznym, ani społecznym. Stąd pretensje dzieci do rodziców są uzasadnione, gdy rodzice nie dość wyraźnie i jasno prezentują zasady. Nieuczciwość dorosłych polega na tym, że patrząc, jak ktoś się gubi i błądzi, jedynie się temu przyglądają, zamiast stanowczo reagować. Kiedyś w przyszłości dziecko w razie niepowodzeń przypomni rodzicom z wyrzutem: „Gdzie byliście wtedy, gdy należało wychowywać?”. Trzeba sobie jasno uświadomić, że poglądy rodziców są dla dzieci kotwicą, punktem oparcia i odniesienia, niezależnie od tego, czy nastolatki się do tego przyznają, czy nie. Dokładna wiedza na temat zajmowanego przez dorosłych stanowiska w danej sprawie jest pożyteczna i daje młodzieży poczucie bezpieczeństwa. To stwierdzenie jest prawdziwe nawet wtedy, gdy dzieci zdecydowanie nie podzielają zdania rodziców. Tak więc problem leży po stronie dorosłych, którzy zamiast wprowadzać w błąd, jak to często czynią, raczej z nieświadomości niż ze złej woli, winni wprowadzać w zasady i wartości. Najgorsze jest bowiem oddanie wychowania w ręce mass mediów. Nie miejmy więc pretensji do młodych, jeśli karmi się ich agresją i wulgarnością, bo przecież agresywnych i pornograficznych filmów nie wymyślają dzieci.

Nie wolno się poddawać

Jeśli dorośli zrezygnują z prawa do wpływania na dzieci, z prawa do wychowywania, one będą szukać dalej utraconych rodziców – autorytetów, prawdopodobnie zastępując je negatywną grupą rówieśniczą lub np. gwiazdą rocka, może i kompetentną w sprawach muzyki, ale już niekoniecznie w sprawach moralności i wychowania. Na rodzicach, nauczycielach, wychowawcach, duchownych czy katechetach spoczywa odpowiedzialność zaspokojenia potrzeby rozwoju autorytetu, a podstawowym sposobem osiągnięcia tego celu jest wprowadzanie w zasady, np. przez stawianie ograniczeń. Na dłuższą metę to się opłaca i za to będą kiedyś wdzięczne, nie zaś za tanią popularność, przejściową modę i schlebianie. Od mody są artyści, a od wychowywania są rodzice. Nie należy tego mylić, bo i tak wielu, zwłaszcza okaleczonych moralnie czy psychicznie, kiedyś wypomni: „Karać to miał kto, ale wychowywać to już nie”.

2018-01-10 10:56

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież do chłopców i dziewcząt: wzrastajcie w miłosierdziu

[ TEMATY ]

dzieci

Franciszek

Grzegorz Gałązka

Rok Święty Miłosierdzia jest czasem łaski, pokoju, nawrócenia i radości, obejmującej wszystkich: dużych i małych – napisał papież do chłopców i dziewcząt w orędziu na ich Jubileusz. Będzie on obchodzony w V Niedzielę Wielkanocną 24 kwietnia br. pod hasłem: „Być coraz bardziej miłosiernymi, jak Ojciec” i obejmie młodzież w wieku od 13 do 16 lat. Zachęcając do stałego wzrastania w miłosierdziu, Franciszek podkreślił, że znaczy to uczyć się męstwa „w konkretnej i bezinteresownej miłości”, stając się „wielkimi zarówno fizycznie, jak i wewnętrznie”.

„Przygotowujecie się, by stać się chrześcijanami zdolnymi do podejmowania odważnych decyzji, zdolnymi, by budować każdego dnia, nawet w małych rzeczach, świat pokoju” – napisał Ojciec Święty do nastolatków. Przypomniał to, co na początku swego pontyfikatu, 28 kwietnia 2013, powiedział do ich rówieśników o konieczności „pójścia pod prąd”. Zaznaczył wówczas, że potrzebna jest do tego odwaga i Bóg nam ją daje. „Z Nim możemy robić rzeczy wielkie; da nam zaznać radości z tego, że jesteśmy Jego uczniami, Jego świadkami. Stawiajcie na wielkie ideały, na wielkie rzeczy – mówił wtedy Papież. – My, chrześcijanie, nie zostaliśmy wybrani przez Pana do małych rzeczy. Idźcie wciąż dalej, w stronę rzeczy wielkich, poświęćcie swoje życie wielkim ideałom!” (Homilia w Dzień kandydatów do bierzmowania i bierzmowanych w Roku Wiary).

CZYTAJ DALEJ

Kapłaństwo - dar Jezusa dla Kościoła

Niedziela legnicka 4/2004

[ TEMATY ]

kapłaństwo

Karol Porwich/Niedziela

Bóg dał światu wielki dar kapłaństwa. On sam wybiera tych, którzy stają się ministrami Jego nieskończonej miłości, którą przekazują wszystkim ludziom. Jezus Chrystus, zanim powrócił do Ojca, ustanowił sakrament kapłaństwa, aby na zawsze zapewnić obecność kapłanów na ziemi.

CZYTAJ DALEJ

Zatęsknij za Eucharystią

2024-03-28 23:37

Marzena Cyfert

Mszy Wieczerzy Pańskiej przewodniczył bp Maciej Małyga

Mszy Wieczerzy Pańskiej przewodniczył bp Maciej Małyga

Tęsknimy za różnymi rzeczami (…) Czy kiedyś jednak tęskniłem za przyjęciem Komunii świętej? To jest chleb pielgrzymów przez świat do królestwa nie z tego świata – mówił bp Maciej Małyga w katedrze wrocławskiej.

Ksiądz biskup przewodniczył Mszy Wieczerzy Pańskiej. Eucharystię koncelebrowali abp Józef Kupny, bp Jacek Kiciński oraz kapłani z diecezji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję