Reklama

Europa

Włochy: Enzo Bianchi zrezygnował z kierowania Wspólnotą z Bose

Założyciel międzywyznaniowej Wspólnoty Monastycznej z Bose w północnych Włoszech, brat Enzo Bianchi zrezygnował z kierowania nią i przeszedł na emeryturę. 26 stycznia nowym przeorem został wybrany jego dotychczasowy zastępca, br. Luciano Manicardi.

[ TEMATY ]

wspólnota

wikipedia.org

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Swą dymisję, do której od pewnego czasu przygotowywał braci i siostry Wspólnoty, 74-letni br. Enzo Bianchi złożył jeszcze w ub.r. Została ona oficjalnie potwierdzona podczas kapituły 26 grudnia, z dniem wejścia w życie 25 stycznia br.

Rezygnację założyciel Wspólnoty uzasadnił zmęczeniem. W komunikacie ją ogłaszającym z 6 stycznia dodał, że „w historii każdej nowej wspólnoty monastycznej przejście od kierowania nią przez założyciela do kolejnego pokolenia jest pozytywnym znakiem rozwoju i dojrzałości”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Nowy przeor ma 60 lat. Do Wspólnoty wstąpił w 1980 r. Jest biblistą. Zajmował się także m.in. formacją nowicjuszy.

Reklama

Wspólnotę z Bose założył w 1965 r. student ekonomii Enzo Bianchi. Obecnie liczy ona ok. 80 osób, mężczyzn i kobiet, katolików i ewangelików, w tym duchownych. Sam założyciel pozostał zwykłym bratem zakonnym. Choć uznana kanonicznie przez miejscowego biskupa, ze względu na swój międzywyznaniowy charakter Wspólnota Monastyczna z Bose nie jest katolickim zgromadzeniem zakonnym. Od 1993 r. organizuje ona we współpracy z Kościołem prawosławnym słynne międzynarodowe konferencje ekumeniczne o duchowości prawosławnej. Są one miejscem dialogu między wschodnią i zachodnią tradycją chrześcijaństwa.

Zakładając przed 50 laty swą wspólnotę, br. Enzo Bianchi liczył na to, że przyczyni się ona do odnowienia życia monastycznego. Ta nadzieja – jak przyznaje – jednak się nie spełniła.

„Niestety, muszę powiedzieć, że jest to jedyna rana, którą wynoszę z tego doświadczenia. Kiedy rozpoczynałem, wydawało się, że przed życiem monastycznym otwiera się nowa przyszłość. Głęboko w to wierzyłem i obwieszczałem, zwłaszcza pod koniec ubiegłego wieku, że zaczyna się wiosna życia monastycznego. Tymczasem na początku nowego tysiąclecia kryzys dotyka wszystkie klasztory. W wielu wygasa już życie. To mnie bardzo zasmuca. Ponadto muszę powiedzieć, że w Kościele zarówno monastycyzm, jak i liturgia znalazły się w cieniu. To nie pomaga. Wielu mnichów ma poczucie, że się o nich nie pamięta. Z drugiej strony być na marginesie to przecież nasze powołanie. Mamy więc sposobność wykazać się wiernością Ewangelii. Ale naprawdę mnie zasmuca ten wielki kryzys życia monastycznego, ten stały spadek nowych powołań, brak wierności, starzenie się wielu wspólnot, które coraz częściej muszą zamykać klasztory, bo nie są już w stanie zabezpieczyć tego, co najbardziej istotne, czyli liturgii” - powiedział br. Enzo Bianchi.

2017-01-27 20:28

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bóg nie zostawia człowieka w ciemności

Niedziela Ogólnopolska 27/2019, str. 20-21

[ TEMATY ]

wspólnota

Archiwum Nuovi Orizzonti

Dość często – i lekko – mówimy o naśladowaniu Jezusa. A naśladować Go to wejść w Wielką Sobotę, szukać ludzi w ich piekle

To właśnie od lat robi Chiara Amirante. Przywiązana do Mistrza „podwójną liną” rzuca się w mętny wir diabelskiego ścieku i wyciąga stamtąd oszukanych ludzi. I żyje, pod jednym dachem, z kryminalistami, narkomanami, bezdomnymi z dworców – z ludźmi nocy. Po co? Żeby światło dnia, ogień miłości i rzeka modlitwy pomogły im zmartwychwstać.

CZYTAJ DALEJ

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

Msza Krzyżma. W Chrystusie wzrastamy i przynosimy owoce

2024-03-28 13:30

Archikatedra lubelska

Kapłani są namaszczeni i posłani, aby głosić Chrystusa i dawać świadectwo Ewangelii słowem i życiem - powiedział abp Stanisław Budzik.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję