W homilii podkreślił, że ludzie współcześni Jezusowi, słysząc Jego nauczanie o królestwie, zadawali Mu pytanie, które nadal jest aktualne i w naszych sercach: Panie, gdzie jest to królestwo? – Odpowiedź jest prostsza niż myślimy. Jeżeli chcesz zobaczyć królestwo Jezusa Chrystusa, to spójrz we własne serce. Jeżeli chcesz budować królestwo Chrystusa, zacznij je budować od swojego serca – mówił kaznodzieja.

Następnie zachęcił, abyśmy dali się prowadzić Bożemu słowu. – Dziś zaczęliśmy od proroka Ezechiela, który przemawiał do Izraelitów będących w niewoli, Izraelitów, którzy stracili prawie wszystko. I pytali, co się stało w ich życiu, że znaleźli się w niewoli. W dalszej części Księgi proroka Ezechiela Pan Bóg mówi o złych pasterzach. Pan Bóg mówi wprost: Wiem, że pasterze, którzy wam przewodzili, skompromitowali się; wiem, że upadły wasze autorytety i staliście się niewolnikami; wiem, że zadajecie sobie pytania, co będzie dalej. I dlatego Ja sam będę się wami zajmował. Ja sam będę pasterzem moich owiec. Bóg jest genialny w tym, co mówi przez proroka Ezechiela. Dlaczego? Dlatego, że mówi: Teraz ja, człowieku, powiem ci, co masz czynić, aby wrócić do prawdziwej wolności.

Ks. Figura zauważył, że człowiek ma w sobie coś takiego, że latami prosi o coś Boga, ale zachowuje się, jak Jakub walczący z Bogiem i mówi: Nie puszczę Cię, Boże, dopóki mi nie pobłogosławisz i nie zrobisz tak, jak ja chcę. A Bóg pokazuje człowiekowi, że robił przez wiele lat to, co chciał i wierzył, że sam sobie poradzi. A tymczasem wcale tak nie jest. – Radzisz sobie ze swoim życiem sam? – pytał kaznodzieja i zauważył, że dzisiaj to my jesteśmy tymi, u których upadły autorytety, także kościelne. To my jesteśmy tymi, którzy zadają sobie pytania, co dalej, ale to my też jesteśmy tymi, którzy powtarzają historię Izraelitów.

– Bóg dzisiaj mówi: Królowanie moje zaczyna się od twojego serca. To ty masz wpływ na to, co się dzieje. To ty najbardziej masz wpływ na to, czy jesteś wierny, czy nie. Izraelici żyli tak, jak my: mieli swoje świątynie, swój zewnętrzny kult, modlili się, obchodzili święta, pracowali, ale sercem cały czas oddalali się od Boga

Następnie ks. Figura nawiązał do dzisiejszej Ewangelii, w której Jezus jawi nam się we wspaniałej wizji jako król na sądzie, który ma ludzi po swojej prawej i lewej stronie. Mówi do tych po prawej: Wy, którzy żyliście moimi prawami, karmiliście głodnych, poiliście spragnionych pójdźcie do przygotowanego królestwa miłości. Analogicznie do tych po lewej stronie mówi: Pójdźcie tam, gdzie sami sobie przygotowaliście królestwo braku miłości. – Niezwykłe jest to, że zarówno jedni, jak i drudzy zadają to samo pytanie: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym, spragnionym, przybyszem, nagim, chorym? Odpowiedź Jezusa jest rozbrajająco prosta: w drugim człowieku – mówił salezjanin.

Kaznodzieja zauważył, że ta Ewangelia jest bardzo niewygodna dla wielu chrześcijan, którzy chcą się zasłonić tylko modlitwą i zamknąć na potrzeby innych. A tymczasem wokół nas ciągle wielu potrzebujących. – Dzisiaj Chrystus mówi o miłości praktycznej, o miłości, która wychodzi do drugiego człowieka, bo przyjdzie taki moment, pewny jak śmierć, że staniemy przed Bogiem i zmartwychwstaniemy. To Bóg zdecyduje, kiedy będzie moment śmierci każdego z nas i kiedy będzie moment zmartwychwstania. Nie mamy na to wpływu. Ale mamy wpływ na to, po której stronie się znajdziemy, bo budowanie królestwa zaczyna się już tutaj.

– Koniec roku liturgicznego to moment, aby zakończyć w sobie królowanie grzechu a rozpocząć królowanie Chrystusa w swoim sercu – mówił salezjanin i podkreślił: – Chcesz zobaczyć królestwo Jezusa Chrystusa? To buduj je w swoim sercu świadomie, godzina po godzinie, dzień po dniu i nie ustawaj, nie cofaj się, ale daj się prowadzić temu Pasterzowi, który jest najlepszym pasterzem. To, czy królestwo Chrystusa objawi się na nowo w całym świecie, jest uwarunkowane tym, czy najpierw objawi się w moim sercu, oczyszczonym, uwolnionym od grzechu, nawróconym do Eucharystii, modlitwy, spowiedzi św. Na to mamy jeszcze wpływ. Uwierzmy Bogu i dajmy się Mu poprowadzić, abyśmy kiedyś usłyszeli: Pójdźcie błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo przygotowane dla was od założenia świata.

Po Eucharystii miała miejsce adoracja Najświętszego Sakramentu i Akt przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana.