Reklama

Niedziela Częstochowska

70 lat temu zmarł bp Teodor Kubina

Dzisiaj (13 lutego) mija 70. rocznica śmierci pierwszego biskupa częstochowskiego Teodora Kubiny.

[ TEMATY ]

rocznica śmierci

bp Teodor Kubina

Archiwum

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Sakrę biskupią otrzymał 2 lutego 1926 r. w bazylice jasnogórskiej. Konsekratorem był metropolita krakowski Adam Stefan Sapieha, a współkonsekratorami – biskup kielecki Augustyn Łosiński i biskup katowicki August Hlond. Bp Kubina w swoim herbie umieścił w górnej części wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej, Królowej Korony Polskiej, a w dolnej – symbole pracy górniczej. Dewizą działalności biskupa były słowa Chrystusa: „Misereor super turbam” – Żal mi ludu.

Katolicka nauka społeczna i świat ludzi pracy

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Biskup Kubina wprowadzał w przestrzeń swojej myśli duszpasterskiej wielkie i ważne tematy życia społeczno-gospodarczego.

Jego teologia społeczna miała nie tylko wymiar teoretyczny – czyli zawierała opis i ocenę w świetle nauczania społecznego Kościoła takich zagadnień jak: bieda, bezrobocie, prawa ludzi pracy, kryzys społeczno-gospodarczy, kapitalizm, socjalizm, komunizm, rodzina, zaangażowanie ludzi świeckich – ale miała również konkretne aspekty duszpasterskie i praktyczne w postaci decyzji administracyjnych, stylu duszpasterstwa i działalności społecznej.

Pierwszy biskup częstochowski w duchu swojego zawołania często w swoich listach pasterskich, homiliach i przemówieniach dostrzegał bardzo trudną sytuację ludzi pracy. Swoje nauczanie opierał na fundamencie doktryny społecznej Kościoła, zwłaszcza na encyklikach społecznych: „Rerum novarum” Leona XIII (1891) i „Quadragesimo anno” Piusa XI (1931). Główne tezy swojej myśli społecznej wypowiedział w książce „Akcja Katolicka a akcja społeczna” (1930). Warto przypomnieć, że w 1930 r. bp Kubina otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Już w pierwszym liście pasterskim zwrócił uwagę na trudną sytuację świata ludzi pracy. Pisał: „Widzę tysiące robotników, którzy nie mają ani pracy, ani chleba. Widzę inne ich tysiące, którzy wskutek okropnego zastoju gospodarczego pracują tylko kilka dni w tygodniu i z tego powodu zarabiają zaledwie na liche utrzymanie. Widzę tysiące urzędników zredukowanych, a więc bez źródła dochodu. Widzę tysiące, którzy opuścić muszą ojczyznę, aby szukać kawałka chleba między obcymi”.

Reklama

Widział także trudne położenie robotników, w tym także robotników sezonowych na emigracji, i bardzo krytycznie oceniał nie tylko socjalizm i komunizm, ale także liberalizm – to z jego ducha wyrósł kapitalizm, dla którego naczelnym prawem i celem stał się zysk, a nie dobro i godność człowieka. W kwestii robotniczej bp Kubina podkreślał, że człowiek pozbawiony pracy jest tym samym pozbawiony możności godnego życia. Źródło i fundament godności robotnika pasterz widział w Chrystusie. Na Kongresie Eucharystycznym w Częstochowie 9 września 1928 r. mówił: „On – Syn Boży, Zbawiciel świata, by dzieło swe wypełnić, stał się członkiem rodziny robotniczej i sam do trzydziestego roku pracował jako robotnik, był Chrystusem – Robotnikiem (...). Jeżeli więc Chrystus, Syn Boży, stał się robotnikiem, to niewątpliwie chciał przez to podnieść, uszlachetnić i uświęcić pracę ludzi pracy”.

Biskup Kubina podejmował zagadnienie słusznej i sprawiedliwej płacy. Podkreślał, że płaca powinna służyć dobru i życiu nie tylko robotnika, ale też całej jego rodziny. Wielokrotnie wskazywał na prawo do czasu wolnego, by robotnik mógł zrealizować prawo do wolności religijnej i spełnić podstawowe obowiązki religijne. Mówiąc o prawach ludzi pracy, przypominał także prawo do wolności pracy, wyrażające się w prawie wyboru pracy w zależności od uzdolnień, i prawo do wyboru miejsca pracy. Obejmował szczególną troską robotników sezonowych z terenów diecezji częstochowskiej na uchodźstwie, upominał się dla nich o dostęp do świątyń i do prasy katolickiej. Dbał o to, by docierała do nich „Niedziela”.

Reklama

Zastosowanie teologii społecznej w praktyce duszpasterskiej

Biskup Kubina dostrzegał odpowiedzialność ludzi świeckich za Kościół, był gorliwym propagatorem Akcji Katolickiej. Jako biskup częstochowski zwracał się z serdecznym apelem do mieszkańców Częstochowy, aby uświadomili sobie swoją odpowiedzialność przed Bogiem i przed przybywającymi tu tak licznie pielgrzymami. W Akcji Katolickiej biskup społecznik dostrzegał realizację apostolatu świeckich, zmierzającego do ewangelizacji świata. Jego zdaniem, zarówno Kościół, jak i Akcja Katolicka powinny zabierać głos w sprawach życia politycznego, jeżeli one dotyczą religii i moralności, Boga i sumienia.

Gorliwie apelował o akcje charytatywne, zwoływał tygodnie miłosierdzia. W pierwszym liście pasterskim wydał rozporządzenie, aby w każdej parafii powstały konferencje św. Wincentego à Paulo, których celem była opieka nad ubogimi w parafii. W liście pasterskim z 20 grudnia 1929 r. wzywał wiernych do współpracy na różnych płaszczyznach akcji dobroczynnej. Coroczne tygodnie miłosierdzia, urządzane od 1936 r. w parafiach całej diecezji, miały na celu przede wszystkim szukanie coraz skuteczniejszych sposobów pomocy najbardziej potrzebującym. Pewien procent od dochodów parafialnych miał być przeznaczony na rzecz bezrobotnych. Z inspiracji bp. Kubiny powstały tanie kuchnie, domy noclegowe i sierocińce, a parafie zaczęły organizować kolonie letnie dla najbiedniejszych dzieci.

„Niedziela”, Dni Dobrej Prasy, kongresy eucharystyczne

Biskup Kubina doceniał zawsze wartość publikowanego słowa. Już 4 kwietnia 1926 r. powołał do istnienia Tygodnik Katolicki „Niedziela”. Pismo to uważał za pomocnika biskupa w diecezji i dodatkowego wikarego w parafii. Z racji ukazania się „Niedzieli” bp Kubina zwrócił się do wiernych ze specjalną pasterską zachętą, by przyjęli pismo do swoich rodzin. W kolejnych latach wielokrotnie mówił o „Niedzieli” w swoich kazaniach w katedrze częstochowskiej, szczególnie na zakończenie roku. Ważną rolę odgrywały Dni Dobrej Prasy, szczegółowo opisywane na łamach przedwojennej „Niedzieli”.

Reklama

W teologii społecznej bp. Kubiny centralne miejsce zajmowała Eucharystia jako sakrament miłości społecznej i ważne źródło kształtowania się życia społecznego. Kongresy eucharystyczne miały bardzo praktyczny wymiar i znaczenie dla życia społecznego. W latach 1928-39 zostało zorganizowanych 7 kongresów eucharystycznych w poszczególnych częściach diecezji: w Częstochowie, Sosnowcu, Wieluniu, Radomsku, Dąbrowie Górniczej, Kłobucku i Zawierciu.

Biskup Kubina zmarł 13 lutego 1951 r.

2021-02-13 12:13

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rocznice śmierci biskupów częstochowskich

[ TEMATY ]

Częstochowa

rocznica śmierci

bp Stefan Bareła

bp Teodor Kubina

Archiwum Archidiecezji Częstochowskiej, archiwum parafii św. Jakuba Apostoła w Częstochowie

Biskupi Stefan Bareła i Teodor Kubina

Biskupi Stefan Bareła i Teodor Kubina

12 lutego przypada 39. rocznica śmierci trzeciego biskupa częstochowskiego Stefana Bareły, a dzień później mijają 72 lata od śmierci pierwszego biskupa częstochowskiego Teodora Kubiny.

Z tej racji w niedzielę, 12 lutego, o godz. 18 w bazylice archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie Mszy św. w intencji zmarłych pasterzy będzie przewodniczył bp Andrzej Przybylski.

CZYTAJ DALEJ

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

Wielkopostna droga bezdomnych z okolic Watykanu

2024-03-27 17:23

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

Adobe.Stock

Z misją zaniesienia nie tylko wsparcia materialnego, ale i Słowa Bożego wyszły do bezdomnych mieszkających w okolicach Placu św. Piotra siostry klaretynki. Z przesłaniem zapowiadającym radość Wielkanocy wyruszyły w miejsca, gdzie ludzie wielu narodowości żyją często na kartonach, pozbawieni jakiejkolwiek nadziei. Na progu Wielkiego Tygodnia misjonarki zorganizowały dla ubogich, bezdomnych i samotnych nabożeństwo pokutne, z możliwością przystąpienia do spowiedzi.

Nabożeństwo pokutne odbyło się pod Kolumnadą Berniniego, która dla wielu od lat stanowi jedyny dach nad głową.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję