Encykliki są jednym z rodzajów dokumentów papieskich. Sama nazwa encyklika, wywodząca się z języka greckiego, oznacza okólnik czy też pismo wędrujące. Pierwszymi odbiorcami encyklik są biskupi, którzy są nauczycielami wiary, następnie inni duchowni oraz wszyscy ludzie Kościoła, a nadto ludzie dobrej woli. Encykliki poruszają wiele spraw o doniosłym znaczeniu dla Kościoła i świata. Głównym ich zadaniem jest podtrzymywanie wiary i jedności w Kościele. Pierwszą encykliką w ścisłym tego słowa znaczeniu był dokument Ubi primum Benedykta XIV (1740). Papież Jan Paweł II ogłosił dotychczas 13 encyklik. Pierwsza encyklika naszego Rodaka Redemptor hominis ukazuje program nowo wybranego papieża, który streszcza się w maksymie: "Każdy człowiek jest właściwą i jedyną drogą Kościoła". Ten program jest widoczny we wszystkich następnych encyklikach aż do ostatniej, wydanej 14 września 1998 r. i podejmującej ważny oraz trudny problem relacji zachodzących między wiarą a rozumem (Fides et ratio).
Dzięki encyklikom chrześcijanie i wszyscy inni ludzie mogą lepiej rozpoznać swoje życiowe powołanie. Tajemnica człowieka staje się bardziej odkryta, fascynująca. Tym samym motywuje do pełniejszego przeżywania tego, kim się w rzeczywistości jest. Nauczanie papieskie zawarte w encyklikach zapewnia, że każdy człowiek potrzebuje kontekstu i to bardzo szerokiego dla zrealizowania swojego życia. Ten kontekst ma realne kształty i wymiary. Człowiecza religijność szuka prawdziwego Boga, a jego społeczna natura uczestniczy w międzyosobowej miłości. Jego świat fizyczny uzupełniany jest przez siostrzaną sferę nadprzyrodzoności.
Encykliki pouczają, uprzytamniają i ukierunkowują. Są zdrową strawą dla głodnego umysłu, woli i serca. Są również rozstrzygającym mieczem dla poszukiwacza przygód, rozgrywają się w świecie wartości, praw i rozwoju.
Pomóż w rozwoju naszego portalu