Legnickie Pole to miejscowość znana jako miejsce bitwy stoczonej 9 kwietnia 1241 r. przez wojska księcia śląskiego Henryka II Pobożnego z wojskami mongolskimi. Bitwa choć zakończyła się klęską wojsk i śmiercią księcia Henryka II Pobożnego, powstrzymała nawałę mongolską na Europę.
W tym miejscu matka księcia Henryka, św. Jadwiga Śląska, ufundowała kościół oraz klasztor, w którym osadziła benedyktynów sprowadzonych z czeskich Opatowic. Z tym okresem w pewien sposób związany jest istniejący do dziś średniowieczny kościół pw. Trójcy Świętej i Najświętszej Maryi Panny, który po reformacji przejęli protestanci.
Na początku XVIII w. do Legnickiego Pola wrócili benedyktyni, którzy przystąpili do budowy nowego kościoła i klasztoru. W latach 1723-1738 wznieśli i wyposażyli kościół klasztorny pw. Świętego Krzyża i św. Jadwigi oraz kompleks budynków klasztornych. Do wzniesienia tego wielkiego zespołu kościelno-klasztornego benedyktyni zaangażowali znakomitych architektów i artystów.
Świątynia zaprojektowana została z finezją przez jednego z najwybitniejszych architektów europejskiego baroku Kiliana Ignacego Dientzenhofera. Jej fasadę ozdobiono bogatą dekoracją rzeźbiarską przypominającą wydarzenia historyczne i najważniejsze osoby związane z tym miejscem. Ze wspaniałą dekoracją rzeźbiarską stykamy się również we wnętrzu świątyni dekorowanym szesnastoma posągami z piaskowca i znaczną liczbą rzeźb drewnianych w większości pozłacanych, umieszczonych w nastawach ołtarzowych i na organach. Wszystkie rzeźby są dziełem Karola Józefa Hiernlego z Pragi, a w ich formie znajdujemy charakterystyczne cechy rzeźby barokowej, które ulegają załamaniu, na rzecz budzącego się rokoka.
We wnętrzu świątyni dominuje jednak wspaniałe malarstwo freskowe pokrywające całość sklepień kościoła. Wystrój malarski kościoła to przede wszystkim freski autorstwa Cosmy Damiana Asama, których tematem przewodnim jest apoteoza Krzyża Świętego rozpisana na przechowywane z pietyzmem w tradycji chrześcijańskiej wydarzenia historyczne. Ta tradycja sięgająca inspiracji biblijnych, prezentuje postać cesarzowej Heleny, świętych benedyktyńskich, a przede wszystkim gloryfikuje osobę świętej Jadwigi i księcia Henryka Pobożnego.
Do heroicznych wątków związanych z tym miejscem nawiązuje obraz malarza z Antwerpii Franciszka de Backera. Umieszczony on jest w ołtarzu głównym kościoła i prezentuje tragiczne chwile odnalezienia ciała księcia Henryka Pobożnego.
W wyposażeniu wnętrza kościoła na szczególną uwagę zasługują organy umieszczone w bogatym prospekcie organowym, których autorem jest Adam Horatio Casparini.
Pobenedyktyńskie opactwo w Legnickim Polu, bogate w tradycje historyczne i duchowe, przeniosło w nasze czasy szczególną symbolikę i treści ideowe, będące wymownym świadectwem kultury artystycznej i duchowej środkowoeuropejskiego baroku.
Z chwilą ustanowienia diecezji legnickiej, jej pierwszy biskup Tadeusz Rybak podjął decyzję o zaproszeniu do tego sanktuarium na pielgrzymkę wszystkich związanych ze służbami mundurowymi. Odtąd co roku gromadzą się tu m.in. delegacje policji, wojska, straży pożarnych, ale także leśników, straży granicznej, harcerzy. Przybywają także na to święto potomkowie niemieckich rodów, które brały udział w bitwie, bractwo kopaczy złota, a ostatnio także drużyny rycerskie.
Pomóż w rozwoju naszego portalu