Reklama

Historia wojny w oczach młodzieży dwóch narodów

70-osobowa grupa młodzieży polsko-niemieckiej w dniach 17-19 kwietnia 2009 r. udała się do Krakowa i Oświęcimia, by uczcić 70. rocznicę wybuchu II wojny światowej. Hasłem tego wyjazdu były słowa: „1939-2009 Nachbarn für frieden - sąsiedzi dla pokoju”. Organizatorem i pomysłodawcą był ks. Roland Elsner pracujący w Cottbus. Uczestnikami były grupy młodzieży z Cottbus, Görlitz, Lubomierza wraz z ks. Ryszardem Trzósło oraz młodzież ze Zgorzelca z ks. Pawłem Oskwarkiem. Honorowym uczestnikiem był biskup Konrad Zdarsa z diecezji Görlitz. Tworząc wspólną Europę, młodzież poznawała miejsca historii, w których obydwa narody stały po dwóch przeciwnych stronach

Niedziela legnicka 20/2009

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tak opisuje to przeżycie jedna z licealistek z parafii św. Bonifacego w Zgorzelcu, uczestniczka tego wyjazdu. „Krakowskie Sukiennice i Rynek, zamek królewski na Wawelu, kościół Mariacki… brzmiało cudownie. Kraków to jedno z dwóch miejsc, gdzie zawsze chciałam być. Do tego jeszcze wokół mnóstwo młodych ludzi. Byłam zachwycona i zaskoczona pięknem Krakowa. Ale teraz, kiedy wróciłam, jestem jeszcze bardziej zaskoczona - bo nie wiedziałam, że taki wyjazd można przeżyć tak duchowo.
Nasza grupka zgorzelecka była niewielka. Kilkunastoosobowa drużyna z opiekunem ks. Pawłem. Byliśmy bardzo otwarci i pozytywnie nastawieni na poznanie naszych sąsiadów, dlatego też na samym początku wspólnej podróży zaczęliśmy śpiewać. I tak właśnie śpiew przełamał pierwsze lody. Śpiewaliśmy po niemiecku, większości słów nie rozumiejąc, ale najważniejsze, że śpiewaliśmy razem. Ale to dopiero początek…
Miejsce obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu wiele uczy. Oprócz prawd historycznych, uczy przede wszystkim prawdy o życiu. Przed wyjazdem troszeczkę się bałam, jak przeżyję takie miejsce, co z niego wyniosę, czy z niego wynieść cokolwiek będę umiała. Ale nauczyłam się wiele. Doświadczyłam mocy działania przebaczania, patrząc jak młodzi ludzie potrafią po tak burzliwej, pełnej cierpienia i przelanej krwią historią, stanąć w jednym kręgu i razem się pomodlić. I znów w różnych językach, nie do końca rozumiejąc kolejne słowa - ale razem. Ks. Ronald wspominał o słowach papieża Benedykta XVI, które wypowiedział odwiedzając to miejsce. Papież mówił o języku niemieckim, o języku, który dla wielu ludzi kojarzy się z cierpieniem, ale także o języku, w którym chciałby, aby zawierało się przebaczenie. Utkwiły w mojej pamięci te słowa, bo dla mnie, jako młodej licealistki, jest to język, którego dobrowolnie się uczę. I to piękne, że mogę widzieć jak historia się zmienia, na lepsze.
Nie wiedziałam, że dla mnie punktem kulminacyjnym całego wyjazdu będzie niedzielna Msza Święta. Chwile były piękne, kiedy w jednym kościele w Oświęcimiu-Brzezince, zwracając się do jednego Boga, kierowaliśmy słowa w dwóch różnych językach zwracając się do „Ojca naszego” i „Bogu dziękując”. Jest to ogromna łaska, którą można zrozumieć tylko doświadczając… Był to dla mnie niezwykły czas i ogromna nauka. Poznałam bliżej historię, która chociaż obejmuje czas przeszły uczy teraźniejszości i przyszłości. I poznałam wiele wspaniałych osób, z którymi wciąż utrzymuję kontakt. Ale najbardziej się cieszę z kolejnej możliwości dotknięcia i doświadczenia piękna prawdy, że Bóg objawia się człowiekowi w drugim człowieku. Prawdy, która zawsze zmienia moje serce. Oczekiwałam tego, że wiele się nauczę z historii, ale nie wiedziałam, że mogę tak wiele doświadczyć. Ale z drugiej strony, jak mogło być inaczej, skoro był to Boży czas?”
Ten wspólny wyjazd młodzieży polsko-niemieckiej stał się okazją do popatrzenia na tę samą historię oczyma dwóch narodów, ale oczyma ludzi, którzy żyją już w zjednoczonej Europie. Choć historii nie da się cofnąć, to trzeba wyciągać z niej właściwe wnioski, by uczyć się życia w pokoju. Jakże pięknie się składa w całość, kiedy idąc śladami papieży możemy przypomnieć sobie w tych obozowych miejscach ich słowa. Jan Paweł II mówił wtedy, że doświadczenie Oświęcimia to „jeszcze jeden etap wiekowych zmagań tego narodu, mojego narodu, o podstawowe prawa wśród narodów Europy. Jeszcze jeden głośny krzyk o prawo do własnego miejsca na mapie Europy. Jeszcze jeden bolesny rozrachunek z sumieniem ludzkości”. Wypowiedzenie tej prawdy było wołaniem o dziejową sprawiedliwość dla narodu, który poniósł tyle ofiar dla uwolnienia naszego kontynentu od zgubnej ideologii nazistowskiej, a został zaprzedany w niewolę innej wyniszczającej ideologii.
Powracając do tych słów, uczyliśmy się dziękować Bogu, że dzięki wytrwałemu wysiłkowi Polaków nasza Ojczyzna Polska znalazła właściwe miejsce na mapie Europy. Oby ten historyczny fakt owocował wzajemnym ubogaceniem duchowym wszystkich Europejczyków. Dla młodych ludzi to miejsce biło potęgą ciszy. Przenikało delikatnie serca, by przynieść przesłanie o życiu, które zawsze ma wielką wartość. Tu przypomnieliśmy sobie słowa obecnego papieża Benedykta XVI: „W miejscu takim jak to brakuje słów, a w przerażającej ciszy serce woła do Boga: Panie, dlaczego milczałeś? Dlaczego na to przyzwoliłeś? W tej ciszy chylimy czoło przed niezliczoną rzeszą ludzi, którzy tu cierpieli i zostali zamordowani. Cisza ta jest jednak głośnym wołaniem o przebaczenie i pojednanie, modlitwą do żyjącego Boga, aby na to nie pozwolił nigdy więcej. (...) Ileż pytań nasuwa się w tym miejscu! Ciągle powraca jedno: Gdzie był Bóg w tamtych dniach? Dlaczego milczał? Jak mógł pozwolić na tak wielkie zniszczenie, na ten triumf zła?”. Puentą naszego pielgrzymowania jest myśl zawarta w motto pielgrzymowania papieża Benedykta: „Proszę Was, trwajcie mocni w wierze, trwajcie mocni w nadziei, trwajcie mocni w miłości”. Obyśmy byli tak mocni, mocni miłością!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Panie, uczyń z nas narzędzia Twojej miłości, jak uczyniłeś je z Najświętszej Dziewicy Maryi

2024-12-06 09:14

[ TEMATY ]

adwent

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Spotkanie Maryi z aniołem podkreśla rolę i sens Jej istnienia. Poprzez Jej powołanie Bóg chce nam powiedzieć, że jest On ostatecznym sensem i powodem naszego istnienia. Że wyłącznie w Nim ukryty jest ostateczny, najgłębszy sens tego wszystkiego, co nas spotyka, naszego cierpienia, naszych zmagań o lepsze życie, naszego zabiegania o pokój, zgodę, pojednanie, ale także naszego cierpienia itd. W Maryi i w jej słowach – Jakże się to stanie? – Bóg staje się bliski naszym lękom o przyszłość.

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego». Wtedy odszedł od Niej anioł.
CZYTAJ DALEJ

Pierina Gilli i Godzina Łaski, czyli objawienia w Montichiari

[ TEMATY ]

Maryja

Godzina łaski

pl.wikipedia.org

Pierina Gilli i Matka Boża jako „Mistyczna Róża – Fontanelle”

Pierina Gilli i Matka Boża jako „Mistyczna Róża – Fontanelle”

Róże w trzech kolorach: białym, czerwonym i złotym, towarzyszą Matce Bożej podczas objawień w Montichiari. Symbolizują odpowiednio czystość i wierność wierze, ofiarę aż po męczeństwo i świętość. Bądźcie jak te kwiaty – taki cel Maryja stawia przed wszystkimi pragnącymi Ją uwielbiać.

PONIŻEJ FRAGMENT KSIĄŻKI. "HISTORIA OBJAWIEŃ MARYJNYCH. TOM III" DO KUPIENIA W CAŁOŚCI POD TYM LINKIEM: ksiegarnia.niedziela.pl
CZYTAJ DALEJ

Rektor UKSW: prof. Mirosław Kurkowski nie żyje

2024-12-08 20:04

[ TEMATY ]

UKSW

pixabay.com

Rektor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie ks. prof. Ryszard Czekalski poinformował w niedzielę o śmierci zaginionego kilka dni temu prof. Mirosława Kurkowskiego. Wcześniej tego dnia częstochowska policja potwierdziła znalezienie samochodu zaginionego, w którym znajdowały się zwłoki.

"Składamy najszczersze wyrazy współczucia najbliższej rodzinie oraz wszystkim których ta śmierć dotknęła wypraszając Miłosierdzia Bożego dla Świętej Pamięci prof. Mirosława Kurkowskiego" - napisał w niedzielę wieczorem na social mediach uczelni ks. prof. Ryszard Czekalski.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję