Reklama

Podróże w czasie i przestrzeni… (14)

Niedziela przemyska 20/2009

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Biskup Wojciech Tomaka z wielką troską omawia dalszy ciąg remontu spalonej katedry przemyskiej. Remont ten był prowadzony w bardzo trudnych, wojennych czasach, ale zjednoczył przy świątyni wielu ofiarnych ludzi. Warto o nich pamiętać.

Cieśle

„Gdy drzewo zostało zwiezione stanęli zaraz do roboty cieśle. Przedsiębiorstwo ciesielskie wziął p. Zając z Krzemieńca. Człowiek prawy i uczciwy. Miało około 30 a czasem i ponad 30 robotników. Robotnicy wszelkich kategorii postawili żądanie, aby im część zapłaty dawać w prowiantach. Wobec tego wystosowałem serdeczny apel do księży proboszczów i do ludności części diecezji na wschód od Sanu o składanie pewnej części ofiar na odbudowę katedry w prowiantach. Odezwa została dobrze przyjęta i wnet zaczęły nadchodzić fury z prowiantami.
Robota szła raźno. Najpierw zrobiono wiązania dachowe nad zakrystią i skarbcem, następnie nad nawami bocznymi, w końcu nad nawą główną. Pod koniec lipca i w pierwszych dniach sierpnia roboty zostały nagle przerwane przez ulewne deszcze, które spowodowały olbrzymi wylew Sanu. Niższe części Zasania zostały tak zalane, że komunikacja musiała się odbywać łodziami. Przed rozpoczęciem deszczów zdołano na katedrze pokryć tylko dach nad zakrystią i skarbcem, reszta była otwarta. Deszcz padając bez ustanku na olbrzymie sklepienie katedry przemoczył ją do szczętu. Wewnątrz kościoła lały się strugi wody z góry. Zamokły mury, posadzka, organy. Była poważna obawa, że sklepienie osłabione już pożarem, nasiąknięte wodą, nie wytrzyma i runie. Na szczęście obawa się nie spełniła. Po ustaniu deszczów robota poszła znów raźno naprzód. Do wiązania dachu nad nawą główną do pewnych części kantówka ze składu na Bakończycach okazała się za krótka i cienka. Trzeba było drzewa o wiele dłuższego i grubszego. Znowu trzeba było starać się o pozwolenie na przywóz drewna (modrzewia) spod Krasiczyna z lasu Seminarium Duchownego. Tak zwane nadleśnictwo było aż w Kniażycach. Nadleśniczym od którego pozwolenie zależało, był na szczęście człowiek pozostawiony przez Niemców a urzędujący jeszcze z czasów bolszewickich. Był to człowiek starszy, dobry. Bez większych trudności dał zezwolenie na zabranie niby już wyciętych kolców modrzewia, za kwitami, które miały być zapłacone. Wyjednanie tego zezwolenia było zasługa ks. dr Hieronima Kocyłowskiego, który kilka razy do pana nadleśniczego na rowerze jeździł w tej sprawie. Wzięto i zwieziono o wiele więcej niż zezwolenie opiewało. Furmanki mieliśmy znów bezpłatne i to spod Medyki i Trzcieńca. Dzięki staraniom i życzliwości tamtejszych księży proboszczów. Ciesielskie roboty zostały ukończone około 20 października 1941 r.

Blacharze

Blacharze mieli niełatwą pracę. Musieli zdjąć blachę spaloną z dachu, potem posortować i odebrać tę cześć, którą można jeszcze było użyć. Postanowiono użyć spalonej blachy na dach nad zakrystią i nad nawami bocznymi. Te blachę trzeba było prostować, klepać i po części łatać cyną.
Poprzednio na dachu katedry nie było zupełnie rynien. Woda z deszczu lub topniejącego śniegu spływała po murach zawilgacając je bardzo. Postanowiliśmy teraz dać rynny na około całego dachu. Roboty blacharskie nie postępowały tak szybko jak ciesielskie, gdyż blacharzy - katolików było i przedtem w Przemyślu mało, tylko dwie firmy po tej stronie Sanu, mianowicie firma Tarnawskiego a druga Bujaka. Nadto zabierano blacharzy także do restauracji innych budynków. Pan Bujak, człowiek prawy i na wskroś uczciwy miał wszystkiego tylko trzech pomocników, z których tylko dwaj byli blacharzami fachowymi.
Na zakrystię i obie nawy boczne mieliśmy blachę wybraną z dawnej blachy katedralnej ze spalonego dachu. Na nawę główną, na którą trzeba było ponad 5.000 kg blachy dobrej nie było ani arkusza. Skąd ją wziąć? Blachy za pieniądze nie można było zupełnie nabyć. Nie była nigdzie do kupienia. Na podstawie wywiadów, głównie przez ks. Hieronima Kocyłowskiego zebraliśmy pewne wiadomości, że w okolicach Mościsk i Sambora jest po domach trochę blachy częściowo nowej zupełnie, częściowo już użytej, ale w dobrym stanie i że przy pewnych staraniach możnaby ją dostać, za oddanie tej samej ilości i jakości nowej blachy po wojnie. Chwyciliśmy się skwapliwie tej kombinacji i przy pomocy o. Antoniego Rucińskiego Redemptorysty z Mościsk i ks. Jana Kochmana proboszcza z Krukienic dostaliśmy blisko 5.000 kg blachy na oddanie po wojnie. W ten sposób nakrycie całego dachu blachą zostało zapewnione. Niewielka część dachu nad prezbiterium została pokryta blachą miedzianą, wybraną z dawnej niezupełnie zniszczonej przez pożar. Taką blachą miedzianą zostały także pokryte obydwie boczne kaplice. Roboty blacharskie zostały w zupełności ukończone dopiero w roku 1942”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Panie, uczyń z nas narzędzia Twojej miłości, jak uczyniłeś je z Najświętszej Dziewicy Maryi

2024-12-06 09:14

[ TEMATY ]

adwent

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Spotkanie Maryi z aniołem podkreśla rolę i sens Jej istnienia. Poprzez Jej powołanie Bóg chce nam powiedzieć, że jest On ostatecznym sensem i powodem naszego istnienia. Że wyłącznie w Nim ukryty jest ostateczny, najgłębszy sens tego wszystkiego, co nas spotyka, naszego cierpienia, naszych zmagań o lepsze życie, naszego zabiegania o pokój, zgodę, pojednanie, ale także naszego cierpienia itd. W Maryi i w jej słowach – Jakże się to stanie? – Bóg staje się bliski naszym lękom o przyszłość.

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego». Wtedy odszedł od Niej anioł.
CZYTAJ DALEJ

Czego najbardziej dziś potrzebuję?

2024-12-03 20:50

[ TEMATY ]

adwent

rozważania

św. Ojciec Pio

Adwent z o. Pio

Red.

Nawet jeśli mam mało, a oddam to Jezusowi, On może dokonać cudu… On pomnaża wszystko, co jest Mu ofiarowane z miłością.

„Ile macie chlebów? Odpowiedzieli: Siedem i parę rybek”. Lecz cóż to jest dla tak wielu?... Nie raz w życiu mamy podobne doświadczenie: wobec ogromu wyzwań, przed jakimi stoimy, czujemy się całkowicie niekompetentni i nieprzygotowani… Brak nam wszystkiego. Mamy tak mało, podczas gdy potrzeba nieporównywalnie więcej. Na szczęście Jezus nie zostawia nas samych, sam daje nam wszystko, czego potrzebujemy, jeśli tylko otworzymy swe serce i rękę… Jeśli nie zaciśniemy w niej zazdrośnie dla samych siebie tego niewiele, które mamy.
CZYTAJ DALEJ

Ambasada Polski w Syrii apeluje, by Polacy natychmiast opuścili ten kraj

2024-12-07 20:35

[ TEMATY ]

Syria

MichaelGaida/pixabay.com

W związku z gwałtowną eskalacją sytuacji, która w krótkim czasie objęła terytorium całej Syrii, apelujemy do wszystkich obywateli RP przebywających w tym kraju o jego natychmiastowe opuszczenie - poinformowała w sobotę Ambasada Polski w Syrii.

W sobotnim wpisie na platformie X ambasada "kategorycznie" zaapelowała również o nie wjeżdżanie na terytorium Syrii.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję