Reklama

Komunikat Biskupa Rzeszowskiego z racji podniesienia fary gorlickiej pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny do godności bazyliki mniejszej

Niedziela rzeszowska 20/2009

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Drodzy Bracia Kapłani,
Umiłowani Bracia i Siostry - Diecezjanie

Z wielką radością pragnę oznajmić, że Ojciec Święty Benedykt XVI przez swą Kongregację do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów nadał kościołowi farnemu pod wezwaniem Narodzenia Matki Bożej w Gorlicach godność i tytuł bazyliki mniejszej. W świątyni tej od wieków szczególną cześć odbiera łaskami słynąca figura Pana Jezusa „przy słupie” lub jak się zwykło mówić - „w więzieniu”.
Dar świątyni, wśród rozlicznych darów, jakie daje nam Pan Bóg, świadczy o żywej obecności i bliskości Boga względem nas. Bliskość ta zaistniała i trwa w Jezusie Chrystusie, który - jak śpiewamy w znanej pieśni ku czci Chrystusa Króla - „idzie z nami przez wieki, Krwią znaczy drogę”. Wymownym świadkiem prawdy tych słów jest każda świątynia, a szczególnie czcigodna fara gorlicka, nosząca w sobie doświadczenie bolesnych i dramatycznych dziejów ziemi gorlickiej i jej mieszkańców.
Do odkrywania znaczenia świątyni Kościół w swej odwiecznej praktyce pobudza wiernych poprzez nadawanie tytułu bazyliki mniejszej niektórym świątyniom wybranym z uwagi na wyjątkową w środowisku rolę i spełniającym określone kryteria. Dla naszej diecezji Stolica Apostolska wyświadcza taką łaskę po raz drugi - a łaska ta spotyka wiernych zamieszkujących południową część diecezji, czerpiących ożywcze moce życia Bożego w prastarej i czcigodnej farze gorlickiej, gdzie trwa wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu i stały dyżur w konfesjonale dla ustawicznego nawracania się poprzez przyjmowanie sakramentu pokuty.
Świątynia zbudowana została pod koniec dziewiętnastego wieku w stylu neorenesansowym, według projektu Franciszka Pavoniego - włoskiego zakonnika, przełożonego dominikanów w Krakowie. Była kilkakrotnie odbudowywana: po pożarze oraz po wojennych działaniach - podczas wielkiej bitwy pod Gorlicami w 1915 roku oraz po wyzwoleniu spod okupacji hitlerowskiej w 1945 r. Ta czcigodna świątynia - matka świątyń miasta Gorlice - odznaczająca się wielkim kunsztem artystycznym, naznaczona jest żywą czcią ludu Bożego względem Pana Jezusa „w więzieniu”. Do tego wsławionego wieloma łaskami Wizerunku Chrystusa „przy słupie”, pochodzącego z przełomu XVII i XVIII wieku pielgrzymowali pątnicy nie tylko z Gorlic i szerokiej okolicy, ale również z Czech, Słowacji i Węgier. Wyrazem żywego kultu, jakiego doznaje w tej świątyni Bóg, są liczne wota, jakie wierni od dawna składają u stóp umęczonego Chrystusa przy słupie, potocznie określanego „w gorlickim więzieniu”. Czynią to z wdzięczności, gromadząc się wspólnie na wtorkowych nabożeństwach, jak i też prywatnie, gdy dla pokrzepienia na trudnej drodze życia, dźwigając własne krzyże „wchodzą w przepaść Chrystusowej męki i osamotnienia”.
Wymowę serc wierzących i miłujących - fundatorów i wiernych napełniających gorlicką świątynię oddaje widniejący na jej frontonie napis: „Gorlicenses Virgini Deiparae - Gorliczanie dla Bogarodzicy Dziewicy”.
Historyczny akt uroczystego podniesienia kościoła Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Gorlicach do godności bazyliki mniejszej nastąpi dnia 23 maja 2009 w sobotę, o godzinie 10.00. Na tę uroczystość, jakże doniosłą i radosną dla całej diecezji, a szczególnie dla mieszkańców Ziemi Gorlickiej, Bieckiej, Jasielskiej i Żmigrodzkiej serdecznie zapraszam Czcigodnych Braci Kapłanów i Drogich Wiernych świeckich.
Żywię przekonanie, że łaskawe przydzielenie przez Ojca Świętego Benedykta XVI tytułu bazyliki mniejszej gorlickiej farze, dedykowanej Tajemnicy Narodzenia Matki Bożej, nie tylko podniesie rangę tej świątyni, ale także wszystkim gromadzącym się wokół Pana Jezusa - przysłuży się do pomnożenia chwały Boga w Trójcy Jedynego i pogłębienia czci Błogosławionej Dziewicy Matki Jego Syna. Ufam także, że ów wielkoduszny papieski gest doda nam wszystkim apostolskiego zapału i zaowocuje nadal licznymi powołaniami kapłańskimi i zakonnymi z tej części naszej młodej diecezji rzeszowskiej.

Rzeszów, 3 maja 2009 roku w Niedzielę Dobrego Pasterza i Uroczystość Matki Bożej Królowej Polski

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Ambroży obrońca Bożego Prawa

Niedziela łowicka 49/2002

[ TEMATY ]

święty

św. Ambroży

pl.wikiepdia.org

7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.

Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie. W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację. W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu. Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn. Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską. Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich. Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania. Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania. Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego. Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
CZYTAJ DALEJ

Francja: pożar katedry Notre-Dame przywrócił wiarę strażakowi

2024-12-06 16:04

[ TEMATY ]

Francja

Notre‑Dame

strażak

©Mike Mareen – stock.adobe.com

Pożar katedry Notre-Dame w Paryżu wieczorem 15 kwietnia 2019 roku był wydarzeniem duchowym dla jednego ze strażaków uczestniczących w akcji ratunkowej i odmienił jego życie. Widok krzyża na ołtarzu pośród płomieni i poważnie zniszczonej katedry był dla niego znakiem nadziei, „jakby Bóg chciał nas w tej chwili pocieszyć. Jego obecność była zauważalna” - powiedział członek służb ratowniczych francuskiemu magazynowi „Famille Chrétienne” z 2 grudnia.

Rozmówca chciał zachować swoją anonimowość - w artykule nazywany jest „Matthieu”. Przyznał, że to przeżycie poruszyło go tak głęboko, że na nowo odnalazł wiarę. Już od chwili przybycia na miejsce pożaru widok był wstrząsający. „Przed katedrą zobaczyliśmy klęczących ludzi, którzy modlili się i śpiewali” - powiedział doświadczony strażak. Zwrócił uwagę, że wszyscy byli głęboko zszokowani, ale jednocześnie zjednoczeni i widać było, że znajdują pocieszenie w modlitwie.
CZYTAJ DALEJ

USA: Premiera filmu o Matce Bożej "Ja jestem Niepokalane poczęcie"

2024-12-07 07:36

[ TEMATY ]

film

Materiał prasowy

12 grudnia br. w Stanach Zjednoczonych odbędzie się premiera filmu w reżyserii Michała Kondrata "Ja jestem Niepokalane poczęcie", ukazującego "niezwykłą rolę Maryi w Boskim planie zbawienia świata".

W Kościele katolickim 8 grudnia obchodzona jest uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Dogmat o Niepokalanym Poczęciu ogłosił papież Pius IX w 1854 r. Dotyczy on ustrzeżenia Maryi od grzechu pierworodnego.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję