Reklama

„Nie bój się… jest przy tobie Chrystus”

„Przerywanie ciąży - bez względu na czas i sposób jego wykonania - to zło nie do uśmierzenia. Przerwanie ciąży pozostawia straszne piętno na tych, którzy je polecają, na tych, którzy je popierają, na tych, którzy go dokonują, na tych, którzy mu się poddają, i - oczywiście - na swych biednych bezbronnych ofiarach” - Bernard Nathanson.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W 1979 r. Matka Teresa, odbierając Pokojową Nagrodę Nobla, powiedziała do zgromadzonych w auli Uniwersytetu w Oslo: „Największym niszczycielem pokoju jest dziś krzyk niewinnego, nienarodzonego dziecka. Czy może być większe przestępstwo od tego, gdy matka zabija dziecko w swoim własnym łonie?”…
W trzecią niedzielę Wielkiego Postu w kościele Świętej Rodziny na każdej Mszy św. ks. Tomasz Kancelarczyk dawał świadectwo mające przekonać wiernych do siły modlitwy i koniecznej duchowej adopcji dzieci nienarodzonych. Porwana już nie po raz pierwszy słowami tego młodego kapłana, z miejsca podjęłam odpowiednie zobowiązanie. Dla tych, którzy się jeszcze wahają, postanowiłam przytoczyć kilka świadectw matek, które pomimo różnych trudności, a nawet zagrożenia życia, zaakceptowały poczęte w nich życie.

Matka

Reklama

„Jestem przedstawicielką starego pokolenia. Ja i moje koleżanki nie miałyśmy w szkole przedmiotu o nazwie «Wychowanie seksualne», a mimo to rozwijałyśmy się normalnie pod względem fizycznym, jak i umysłowym. Kiedy przestawałyśmy być dziećmi, nasze mamy mówiły nam: - Jak wyjdziesz za mąż i będziesz miała dzieci, to pamiętaj, że kobiecie nigdy nie wolno «psuć ciąż». To jest ciężki grzech - zabójstwo”.
Kilkunastoletniej dziewczynie trudno było sobie wyobrazić, co ta mama mówi, co to znaczy «zepsuć ciążę», ale słowo «zabójstwo» zapadało głęboko w umyśle i sercu młodej dziewczyny. Potem autorka listu opisuje swój ślub, narodziny pierwszego dziecka i przeprowadzkę do Stolicy, do jednego pokoju z kuchnią, bez łazienki, które zajmowała już teściowa razem ze szwagierką i dziećmi. Razem siedmioro osób. W tym czasie zachodzi ponownie w ciążę i to nie byłoby dla niej niczym strasznym, gdyby nie reakcja męża rodziny, która każe jej zabić dziecko. Był to dla niej szok. Postanawia zabrać córeczkę i wrócić do miasta, z którego przybyli. W tym też czasie dowiaduje się, że ma gruźlicę, która może być leczona (zdaniem lekarki), tylko po usunięciu ciąży. Wychodząc załamana z gabinetu, przypomina sobie słowa matki: „to jest zabójstwo” - i to wystarcza. Inny lekarz, pozytywnie nastawiony do poczętego życia, podnosi ją na duchu, kierując do swojego kolegi, specjalisty od chorób płucnych, który stwierdza, że wszystko jest w normie. Mąż szybko godzi się z zaistniałą sytuacją i pod Warszawą wynajmuje dla niej i córeczki mieszkanie. Mąż przyjeżdżał do nich na niedzielę. Z upływem czasu młodsza córka stała się ulubienicą ojca.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Stanisława

Matka trojga dzieci. W czasie drugiej ciąży lekarz od razu zapytał: „To co robimy?”. Kiedy odpowiedziała, że urodzi, lekarz nie powiedział ani jednego ciepłego słowa, tylko rzucił ze złością: „Jak pani uważa!”. Z kolejną ciążą poszła dopiero w jej połowie, by nie narażać się ponownie na przykrości ze strony człowieka, który składał przysięgę Hipokratesa. Mając 41 lat, jest ponownie w ciąży, ale tym razem dzieci dużo jej pomagają, szczególnie 17-letnia córka. Najmłodsza córeczka wnosi w ich życie dużo pogody i radości. Wszyscy bardzo ją kochają. Oddajmy głos matce: „…przed każdym przyjściem na świat naszego kolejnego dziecka warunki i trudności, tak po ludzku patrząc, były nie do pokonania. Tymczasem wszystko się jakoś klarowało i z pomocą Bożą wychodziło na dobre… Dzieci, które już mają własne rodziny, utrzymują z nami bardzo ścisły kontakt i między sobą także”.

Sabina

„To było w latach pięćdziesiątych. Do sakramentu małżeństwa oboje z mężem poszliśmy w pożyczonych ubraniach, bo byliśmy biedni… Gdy spodziewałam się piątego dziecka, lekarz powiedział: „Po co pani to dziecko?”. Odpowiedziałam, że widocznie jest potrzebne, skoro jest. Urodziłam piąte dziecko. Nie umarliśmy z głodu, a nawet powodziło nam się coraz lepiej. Najstarsza córka Maria poszła po maturze do zakonu, a pozostałe codziennie na zmianę przyjeżdżają do domu i pomagają w pielęgnacji chorego męża”.

Leontyna

Pisze o sąsiadce będącej z czwartym dzieckiem w ciąży, które mąż kazał zabić, ale żona go nie posłuchała, mając przez całą ciążę żal do niego, a on czuł do niej nienawiść. Po porodzie przyjechał po nią, przywożąc kwiatek, którego nie chciała przyjąć. Kiedy dotarli do domu, położyła dziecko i poszła po siekierę, którą wręczyła mężowi, mówiąc: „ja urodziłam, a ty zabijaj, kiedy jest ich za dużo”. Mąż rozpłakał się i odtąd był bardzo czuły, dla tego syna.
(Wszystkie świadectwa pochodzą z książki: „Pozwólcie mi żyć”, która ukazała się w 1997 r. dzięki Radiu Maryja).
„Nie bój się, wypłyń na głębię, jest przy tobie Chrystus…” - tą pieśnią rozpoczęto wejście do katedry podczas „Marszu dla Życia” w Szczecinie 19 kwietnia 2009 r. i zakończono nią Eucharystię. „Nie bój się… jest przy tobie Chrystus”.

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Adwentowe Minutki z Siostrami Nazaretankami

2024-12-04 22:13

[ TEMATY ]

siostry nazaretanki

prowincja warszawska

Archiwum Sióstr Nazaretanek Prowincji Warszawskiej

Adwent to czas radosnego oczekiwania na przyjście Zbawiciela. Jednak nie każdy ma możliwość uczestniczenia w roratach i innych tradycyjnych formach adwentowych rekolekcji. Siostry Nazaretanki z Prowincji Warszawskiej po raz kolejny wychodzą naprzeciw potrzebom wiernych, zapraszając do wspólnego przeżywania tego szczególnego okresu poprzez Adwentowe Minutki – codzienne spotkania z Ewangelią w formie online.

To już trzecia edycja tego wyjątkowego projektu. Każdego dnia inna siostra czyta fragment Ewangelii, dzieląc się słowem, które prowadzi nas przez adwentowy czas przygotowań. Filmiki z Ewangelią publikowane są codziennie rano na platformach takich jak Facebook, TikTok, Instagram i YouTube, dzięki czemu każdy, niezależnie od miejsca czy czasu, może zatrzymać się na chwilę refleksji.
CZYTAJ DALEJ

Archidiecezja Wrocławska w liczbach

2024-12-05 16:34

Adobe Stock

Ukazał się najnowszy rocznik statystyczny Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego "Annuarium Statisticum Ecclesia in Polonia” za rok 2023. Przyglądamy się, jak wyglądają liczby w Archdiecezji Wrocławskiej. 

Nasze zestawienie rozpoczynamy od ilości parafii. W całej Polsce jest ich 10 344, natomiast w archidiecezji wrocławskiej niezmiennie jest ich 296, w tym 261 diecezjalnych i 35 zakonnych. Dla porównania w diecezji pelplińskiej parafii jest 290, diecezji radomskiej 301. W tym zestawieniu największa liczba parafii jest w archidiecezji krakowskiej - 448, a najmniejsza w Ordynariacie Polowym - 72 i diecezji drohiczyńskiej 98.
CZYTAJ DALEJ

Pierwsze zdanie zapisane po polsku znajduje się we Wrocławiu!

2024-12-05 18:01

Magdalena Lewandowska

W Muzeum Archidiecezjalnym zaprezentowano oryginał i faksymile.

W Muzeum Archidiecezjalnym zaprezentowano oryginał i faksymile.

W Muzeum Archidiecezjalnym zaprezentowano oryginał Księgi Henrykowskiej, ale również jej faksymile.

– Treść Księgi Henrykowskiej to opis założenia i uposażenia klasztoru cysterskiego w Henrykowie. Nie jest duża, zawiera 100 stron i składa się z dwóch części. Pierwsza była pisana w latach 1269-1270 przez opata Piotra. Druga część to uzupełnienie z 1310 roku sporządzone przez jednego z zakonników. Napisana w języku łacińskim i to właśnie w niej znajduje się pierwsze zdanie zapisane w języku polskim – o księdze opowiadał ks. Łukasz Piłat, członek zarządu Fundacji dla Ostrowa Tumskiego.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję