Reklama

Duchowość

Skarbiec rzeczy nowych i starych

Niedziela Ogólnopolska 22/2013, str. 24-25

[ TEMATY ]

liturgia

Graziako

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. MAREK ŁUCZAK: – Jeśli mamy do dyspozycji sakramenty, to jak zrozumieć pomysł Pana Jezusa związany z kultem Najświętszego Serca? Czyżby sakramenty nie wystarczyły?

KS. DR GRZEGORZ STRZELCZYK: – Z sakramentami jest tak, że ich pełna owocność w życiu człowieka zależy także od jego współpracy, otwarcia się na łaskę. Bez Bożego działania nie może być w ogóle skutku, ale to, czy będzie on większy, czy mniejszy, już po części zależy od człowieka. W czasie Eucharystii np. obecność Chrystusa nie zależy od mojej współpracy z łaską – jest podstawowym skutkiem sakramentu. Ale już to, na ile przyjęta Komunia św. wpłynie na moje relacje z bliźnimi, zależy ode mnie. Od mojego nastawienia, wysiłku. Wszystko to zatem, co wpływa na dyspozycję do przyjęcia sakramentów, lepiej nas do nich „nastraja”, jest pożyteczne. Możemy tu mieć na myśli rzeczy bezpośrednio związane z celebracją – np. porządne wyciszenie się przed Mszą św. wpływa zwykle na jej owocne przeżycie, ale też i sprawy bardziej fundamentalne. Szczególne znaczenie ma obraz Boga, jaki nosimy w sercu. Im bardziej jest on zbieżny z obrazem Ojca, jaki ujawnił Jezus, tym lepiej. Tym bardziej jesteśmy zestrojeni z Bogiem, który daje łaskę. I wtedy On może swobodniej w nas działać. I tu dochodzimy do kwestii tzw. objawień prywatnych, w tym także kultu Serca Jezusa. Istotą tej pobożności jest położenie akcentu na miłość Boga, która objawiła się najdoskonalej w miłości, z jaką Jezus wydał za nas swoje życie na krzyżu. Pamięć o tym wydarzeniu, o tej miłości, którą Bóg nas umiłował, bardzo pomaga w przeżywaniu sakramentów (chyba że popada się w przesadę i taki kult przedkłada nad sakramenty – ale to inny problem).

– A może chodzi tu też o element przeżyciowy? Śpiew litanii jest przecież piękny.

– Liturgia sprawowania sakramentów też zawiera element przeżyciowy, więc patrząc z tej strony, moglibyśmy dojść do bezowocnego licytowania się na przeżycia. Chodzi raczej o coś innego: Bóg w dziejach ludzi zwraca się do konkretnego pokolenia, w ramach konkretnej kultury. Tak było z Jezusem, tak jest z objawieniami prywatnymi. One są zawsze związane z pewnym kulturowym kontekstem, wrażliwością ludzi. A to nie jest stałe. Zatem jakaś forma pobożności lepiej odpowiada pewnemu pokoleniu, bo ono w niej odnajduje elementy własnego doświadczenia, swojego czasu, dorobku... To jest wymiar emocjonalny i nie ma w tym nic złego. Natomiast ma to, oczywiście, drugą stronę – kultura się zmienia i następne pokolenia niekoniecznie potrafią odnaleźć się we wszystkich formach pobożności, które odziedziczyły po poprzednich. Nie potrafią „przeżywać” jakiejś pobożności. I tu ujawnia się mądrość Boża, że z jednej strony mamy sakramenty, które gwarantują stabilność, niezmienność tego, co w Kościele najistotniejsze (i jednocześnie na to wskazują), a z drugiej – to, co służy ich przeżywaniu: sakramentalia, różne formy pobożności... I to jest i może być zmienne.

– Czy zatem pobożność ludowa słusznie uznawana jest przez niektórych za „obciach”?

– Jak to było w Ewangelii? „Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni”. Słowo „obciach” mnie tu razi, bo niesie ze sobą właśnie osąd. Zdradza jakiś rodzaj poczucia wyższości, zalatujący pychą. To, że ja sam nie odnajduję się w jakiejś formie duchowości czy pobożności, nie mówi o niej nic, tylko o mnie. Oczywiście – trzeba czuwać nad „pobożnością ludową”, bo łatwo się do niej doczepiają elementy zabobonu, ale tak czuwać trzeba nad każdą duchowością, bo każda – przez swoją cząstkowość właśnie i uwikłanie w konkretnej kulturze, w określonej wrażliwości – ma swoje słabsze strony i niebezpieczeństwa. Jezus mówił kiedyś, że mądrość polega m.in. na tym, żeby umieć ze skarbca tradycji wydobywać rzeczy nowe i stare. Głównie chyba chodzi o to, byśmy w Kościele – który stara się nie utracić niczego, co dobre – szanowali się nawzajem: ci od Serca Jezusa tych z Odnowy w Duchu Świętym, ci z Odnowy tych od Ojca Pio... I żebyśmy umieli nawzajem czerpać z bogactw tych duchowości. A to zakłada właśnie zawieszenie tego sądu – młodych wobec starszych, starszych wobec młodszych... Dla wszystkich jest miejsce w Kościele. W końcu i tak spotykamy się na jednej Eucharystii. q

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2013-05-27 14:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Panie, Ty leczysz złamanych na duchu

Niedziela Ogólnopolska 6/2021, str. IV

[ TEMATY ]

liturgia

homilia

Adobe Stock

Zastanawiając się nad swoim życiem, naznaczonym z jednej strony wiernością Bogu i sprawiedliwością, a z drugiej – ogromnym cierpieniem i poczuciem samotności, Hiob pyta retorycznie: „Czyż nie do bojowania podobny byt człowieka?”. Uświadamia sobie, że ludzkie życie niesie ze sobą mozolne zmagania między dobrem a złem, pomyślnością a nieszczęściem, zdrowiem a chorobą. Sprawiedliwy, lecz cierpiący człowiek jest jak najemnik, który bezskutecznie oczekuje na zapłatę; jak sługa, któremu zabrano czas radości i szczęścia. Ból i utrapienie przygniatają go dniami i nocami, powiększając wątpliwości, niepokój oraz samotność, której bliźniaczą siostrą jest rozpacz. W dobie pandemii refleksja Hioba staje się szczególnie wymowna. Zanoszone przez niego skargi słychać w wielu salach szpitalnych i wszędzie tam, gdzie niewidoczny koronawirus zbiera żniwo cierpienia i śmierci. Stale rośnie liczba ludzi, których przytłacza i duchowo wyniszcza ciężar choroby oraz zwątpienie. Dlatego coraz głośniej powinno też się wznosić błagalne wyznanie modlącego się Kościoła: „Panie, Ty leczysz złamanych na duchu”.

CZYTAJ DALEJ

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Wierni Chrystusowi

2024-03-28 16:50

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Przedpołudniowa liturgia Mszy św. Krzyżma w sandomierskiej bazylice katedralnej była wyrazem jedności duchowieństwa, które posługuje w Kościele lokalnym.

Wraz z biskupem Krzysztofem Nitkiewiczem, Mszę św. celebrowali biskup pomocniczy senior Edward Frankowski oraz duchowni przybyli z parafii Diecezji Sandomierskiej. W modlitwie uczestniczyło około 500 ministrantów, dziewczęta z ruchów katolickich, wspólnota Wyższego Seminarium Duchownego, siostry zakonne oraz wierni.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję