Reklama

Aspekty

Małe i wielkie weekendowe cuda

„Nasze małżeństwo nabrało nowych kolorów.” „Nasze dzieci odetchnęły z radością.” „Odkryliśmy nowy sposób porozumiewania się.” To nie żadne slogany reklamowe, tylko autentyczne wrażenia uczestników weekendowych Dialogów we Dwoje, które stowarzyszenie Spotkania Małżeńskie organizuje w naszej diecezji od 20 lat

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Spotkania Małżeńskie to stowarzyszenie ogólnopolskie, założone przez Irenę i Jerzego Grzybowskich. Działa na zasadzie ruchu rekolekcyjnego. Podczas takich zjazdów - najczęściej weekendowych - ludzie uczą się zasad prawdziwego dialogu. Dostają konkretne narzędzia do nauki skutecznego porozumiewania się. A wszystko to prowadzi do pogłębienia ich małżeńskich więzi.

Rekolekcje są prowadzone na kanwie czterech zasad, które później stosują sami uczestnicy. Dzięki specjalnie opracowanemu programowi małżonkowie spoglądają na swoje życie w duchu miłości. Twórcy rekolekcji dysponują najnowszą wiedzą z zakresu psychologii komunikacji i teologii.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W naszej diecezji Spotkania Małżeńskie zapoczątkowali Mariola i Piotr Narowscy - przywieźli tę inicjatywę z Wrocławia, wkrótce dołączyli do nich Małgorzata i Krzysztof Gadomscy. Każde rekolekcje prowadzą trzy małżeństwa z różnym stażem oraz ksiądz.

Dla małżeństw, narzeczonych i...

Reklama

Dobry dialog jest potrzebny każdemu małżeństwu, nie tylko temu w kryzysie. Dlatego na rekolekcje przyjeżdżają pary z różnym stażem i bagażem doświadczeń. Jedne jeszcze nie zmagały się z poważnymi trudnościami i chcą po prostu umocnić swoją więź i przygotować się na wypadek mało fajnych sytuacji w przyszłości. Ale przyjeżdżają tu też ludzie z gotowymi papierami rozwodowymi - Dialogi we Dwoje to ostatnia szansa, jaką sobie dają. Zapraszane są też pary żyjące w związkach nieformalnych oraz osoby mające problemy z wiarą.

Kto jednak powiedział, że rozmowa jest tylko dla małżeństw? Stowarzyszenie od wielu lat organizuje Wieczory dla Zakochanych, czyli 9-tygodniowe kursy przedmałżeńskie. W ich trakcie narzeczeni muszą rozmawiać ze sobą o sprawach, o których w ferworze ślubnych przygotowań rzadko się myśli. Wychodzą zwykle już po ślubie i bywają przyczyną poważnych konfliktów. Wieczory dla Zakochanych pomagają wypracować kompromis, a w sytuacjach nie do pogodzenia - zmuszają do zastanowienia się, czy ten związek na pewno ma przyszłość.

Ale to nie koniec. Na Dialogi we Dwoje przyjeżdżają też... klerycy, księża i siostry zakonne. Mają oddzielny program realizowany równolegle. Przyglądają się swoim relacjom z Bogiem i uczą się lepiej rozumieć samego siebie oraz ludzi, do których są posłani.

Trochę tajemniczości

Jak dokładnie wyglądają Dialogi we Dwoje, dowiedzieć się mogą tylko ci, którzy przyjadą i doświadczą tego na sobie. - Celowo stwarzamy taką atmosferę tajemniczości, żeby uczestników zaskoczyć. Żeby nie przygotowywali się przed wyjazdem, nie skupiali na tym, że pierwszego dnia trzeba będzie zrobić to, a drugiego tamto - mówi ks. Mariusz Dudka, diecezjalny duszpasterz rodzin. Takie „branie z zaskoczenia” jest dobrym zagraniem, bo człowiek nie zamyka się w sobie na zapas.

Reklama

- Osobiście widzę w tej wspólnocie inny sposób docierania do Boga. Bo w ruchach małżeńskich wygląda to najczęściej tak, że mężczyzna i kobieta jadą na rekolekcje po to, żeby zbliżyć się do Boga. I tak się dzieje, nawet jeśli są daleko od siebie. I w konsekwencji zbliżając się do Boga, zaczynają też zbliżać się do siebie. W Spotkaniach Małżeńskich jest odwrotnie - para najpierw zbliża się do siebie, a potem razem idą do Boga - tłumaczy ks. Dudka.

W Dialogach we Dwoje najważniejsza jest praca małżonków, dlatego dzieci muszą zostać w domu (to charakterystyczne dla tych rekolekcji, bo inne wspólnoty przeważnie stawiają na wyjazdy rodzinne).

Na rekolekcje podstawowe może przyjechać każdy i przeżywa się je tylko raz. Jeżeli para czuje, że charyzmat tej wspólnoty jest tym, czego szuka, może zacząć jeździć na tzw. rekolekcje pogłębiające. I wstąpić do stowarzyszenia jako sympatyk lub animator.

Sakrament to nie czary-mary

Ks. Dudka podkreśla, że pogłębianie małżeńskiej więzi to nie jakiś wymysł czy SOS w kryzysie, ale normalna droga dwojga ludzi żyjących ze sobą. Szczególnie ważne, by o tym pamiętać w czasach plagi rozwodów, która dotyka też całkiem sporo małżeństw sakramentalnych. - Wiele osób popełnia podstawowy błąd, o którym mówił już bp Pluta. Bo jeżeli zaczynamy traktować sakrament na sposób magiczny, to na dobrą sprawę wykraczamy przeciwko wierze. Sakrament małżeństwa to nie czary-mary gwarantujące szczęśliwy związek. W momencie przyjmowania sakramentu ludzie mówią: „Tak mi dopomóż, Panie Boże”. Dopomóż, a nie zrób za mnie. Trzeba współpracować z Panem Bogiem, żeby móc zrealizować konkretne zobowiązania, które się ślubowało. Spotkania Małżeńskie to jedna z propozycji, która daje narzędzia do tej współpracy.

Dzieją się cuda

Reklama

20-lecie to dobry czas na podsumowania. Dialogi we Dwoje w naszej diecezji pomogły już ok. 1000 par. Również ludziom, którzy w zasadzie byli pewni końca swojego związku. Jak to możliwe, że jeden weekend wystarczył? - Nie da się tego po ludzku wytłumaczyć - mówi Katarzyna Konsur, razem z mężem Pawłem odpowiedzialna za nasz diecezjalny ośrodek. - Szczególnie że prowadzący rekolekcje animatorzy świeccy i animatorzy-kapłani nie są na co dzień wybitnymi terapeutami. A jednak przez te trzy dni dzieje się coś takiego, że ludzie dają sobie kolejną szansę, chcą ratować swoją relację, odbudować ją. Widziałam wiele takich cudów. To jest działanie Pana Boga. Rekolekcje są dla nich nie tylko impulsem. One pokazują, jak się do tego zabrać. Co więcej - mamy animatorów, którzy też byli w takiej podbramkowej sytuacji - opowiada. - Wszystko, o czym rozmawiają ze sobą małżonkowie, pozostaje tajemnicą. Ale jeśli czują taką potrzebę, mogą podzielić się swoim świadectwem na zakończenie. I stąd wiemy, że ktoś przyjeżdżając, nie mógł na tę drugą osobę patrzeć, nie chciał z nią rozmawiać, nawet jej dotykać, a w ciągu rekolekcji Pan Bóg zapoczątkował zmianę w sercu.

Jeden dialog - cztery zasady

Są pary, które po rekolekcjach podstawowych stwierdzają, że dalej poradzą sobie same. A są też takie, które decydują się na dalszą formację. W ciągu roku spotykają się w małej grupie. Jeżdżą też na dłuższe rekolekcje wakacyjne. Sedno sprawy pozostaje takie samo - chodzi o pogłębianie dialogu. I nieważne, czy jest się uczestnikiem, czy animatorem. Jeśli zaniedba się dialog, nie będzie można za wiele zdziałać. - Wszyscy kierują się czterema zasadami: pierwszeństwo słuchania nad mówieniem, dzielenia się nad dyskutowaniem, rozumienia nad ocenianiem, a do tego wszystkiego: przebaczenie - mówi Paweł Konsur. - Osobiście najchętniej prowadziłbym rekolekcje trzy razy w roku, bo przygotowując się do nich, sami musimy wiele spraw przemyśleć, omówić.

Dla szukających

Jubileusz 20-lecia Spotkania Małżeńskie świętują oczywiście rekolekcjami w dniach 21-23 czerwca. Do Rokitna zaproszeni zostali wszyscy, którzy choć raz wzięli udział w Dialogach we Dwoje. Wszyscy zainteresowani Dialogami we Dwoje, Wieczorami dla Zakochanych i innymi inicjatywami stowarzyszenia mogą wejść na ogólnopolską stronę www.spotkaniamalzenskie.pl albo znaleźć na Facebooku profil ośrodka zielonogórsko-gorzowskiego. Zawsze warto też popytać swojego proboszcza. Ogłoszenia o kolejnych rekolekcjach pojawiają się również w lokalnej prasie katolickiej.

2013-06-20 10:55

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Miłość wszystko przetrzyma

Niedziela Ogólnopolska 6/2025, str. 68-69

[ TEMATY ]

miłość

małżeństwo

świadectwo

Archiwum prywatne

Jana i Sebastian Kosteccy

Jana i Sebastian Kosteccy

Jana i Sebastian Kosteccy swoim przykładem udowadniają, jak silna i niezłomna jest miłość budowana na Bogu.

Poznali się na początku listopada 2017 r., w momencie, gdy żadne z nich nie planowało wchodzić w związek. Spotkali się we wspólnocie „Eleos”, która funkcjonowała przy kościele Kapucynów na Krakowskim Przedmieściu w Lublinie. Jana była w niej już od dłuższego czasu, ale była też uwikłana w dziwną relację z innym chłopakiem. Sebastian natomiast wtedy po raz pierwszy przyszedł na spotkanie wspólnoty. Jego była narzeczona wstąpiła do klasztoru Karmelitanek Bosych. Podczas wieczornej Mszy św. Jana przykuła jego wzrok swoim czerwonym płaszczem i czerwoną szminką na ustach. Pierwsze spotkanie było zwykłym przywitaniem starego członka wspólnoty ze świeżakiem. Nic więcej. Relacja zaczęła się pogłębiać w następnych tygodniach, gdy wspólnota przygotowywała spektakl ewangelizacyjny. Były pierwsze rozmowy i propozycja randki ze strony Sebastiana. Nie do końca uporządkowane poprzednie relacje sprawiły jednak, że zakończyła się ona spektakularnym „koszem”. Kilka tygodni później podczas rekolekcji wspólnotowych padła kolejna propozycja randki (tym razem ze strony Jany), która pozwoliła im na regularne spotkania i początek związku. Potem poszło szybko. Codziennie się spotykali, chodzili na randki, bardzo dużo rozmawiali. Często zadawali sobie trudne pytania. Powoli odkrywali, że wyznają te same wartości, że Bóg to podstawa ich związku i że z Nim i na Nim chcą budować wspólne życie.
CZYTAJ DALEJ

Miasto, w którym wszystko się zaczęło...

2025-04-15 15:41

[ TEMATY ]

bł. ks. Michał Sopoćko

Wilno

metropolita wileński

abp Gintaras Grušas

Vilniaus arkivyskupija

Wywiad z metropolitą wileńskim przeprowadził i przetłumaczył z j. litewskiego ks. Mariusz Marszałek SAC

Jest Ksiądz Arcybiskup pasterzem w mieście, które zostało wybrane przez Opatrzność Bożą na kolebkę kultu Bożego Miłosierdzia. Jak w tym kontekście odczytuje Ksiądz swoją misję, a także misję archidiecezji wileńskiej?
CZYTAJ DALEJ

Wybrani pomimo zdrady. Modlitwa i ekspiacja za kapłanów

2025-04-16 19:05

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

"Wybrani pomimo zdrady. Modlitwa i ekspiacja za kapłanów" – taki tytuł nosi mała książeczka napisana przez bp. Andrzeja Przybylskiego, wydana niedawno przez Edycję Świętego Pawła w Częstochowie oraz siostry honoratki.

Na tle mistycznych relacji Służebnicy Bożej Hilarii Główczyńskiej autor opisuje niezwykłe powołanie tej pokorne siostry honoratki do modlitwy i ekspiacji za grzechy kapłanów. Książka zaczyna się do tajemnicy Wielkiego Czwartku. „W ślad za prośbą Jezusa, abyśmy wzajemnie obmywali sobie nogi zdarza się, że do obmycia nóg zaprasza się ubogich, bezrobotnych, emigrantów czy więźniów. To piękny gest, ale nie wolno nam zapomnieć, że Jezus zaczął umywanie nóg od swoich najbliższych uczniów – od Piotra, którego przygotowywał do papieskiej godności, od Jana, który zasłynie jako umiłowany uczeń Mistrza i od innych apostołów, którzy przecież staną u początków sukcesji apostolskiej wszystkich ich następców, czyli biskupów.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję