Reklama

KUL

Kiko Argüello - świadek żywej wiary

Kiko Argüello, założyciel Drogi Neokatechumenalnej, otrzymał tytuł doktora honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Uroczystość z udziałem biskupów i gości z Polski i z zagranicy odbyła się na dziedzińcu KUL 26 czerwca 2013 r.

Niedziela Ogólnopolska 27/2013, str. 30

Paweł Wysocki

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Senat Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II na wniosek Rady Wydziału Teologii nadał Kiko Argüello najwyższe akademickie wyróżnienie. Przyznał je za oryginalny wkład założyciela Drogi w odnowę Kościoła po Soborze Watykańskim II poprzez prowadzenie oddalonych chrześcijan do biblijnych i liturgicznych źródeł wiary. „Kiko Argüello wraz z Carmen Hernández zainicjował niezwykle cenną dla współczesnego świata pochrzcielną formację duchową, zwaną powszechnie Drogą Neokatechumenalną, która jako forma wtajemniczenia chrześcijańskiego prowadzi na całym świecie działalność ewangelizacyjną, staje w obronie wartości życia ludzkiego, godności osoby ludzkiej oraz chrześcijańskiego małżeństwa i rodziny” - czytamy w uzasadnieniu. Tym tytułem KUL wyraził wdzięczność Kiko za jego wkład w dzieło nowej ewangelizacji, misje ad gentes, nową estetykę sakralną (malarstwo, architektura, muzyka), a także w zbliżenie chrześcijaństwa i judaizmu.

Ks. prof. Antoni Dębiński, rektor KUL, w czasie uroczystości podkreślił, że „uniwersytet nie dysponuje większym wyróżnieniem niż doktorat honoris causa”. - Tym gestem nasza Alma Mater pragnie wyrazić wdzięczność i szacunek wobec pana Kiko Argüello za jego wytrwałe działania podejmowane na rzecz odnowy Kościoła w duchu Soboru Watykańskiego II, za stworzone przez niego dzieło ewangelizacji prowadzące wielu do źródeł wiary” - mówił Ksiądz Rektor. Abp Stanisław Budzik, Wielki Kanclerz KUL, podkreślał, że przez przyjęcie doktoratu Kiko dołączył do grona osób wielce zasłużonych dla Kościoła i społeczeństwa, a Droga - drzewo zasadzone przez niego na niwie Kościoła - wciąż przynosi dobre owoce. Z kolei ks. prof. Stanisław Zarzycki z Instytutu Teologii Duchowości KUL w zaprezentowanej laudacji ukazał, jak Droga, dzieło zrodzone z natchnienia Ducha Świętego, stała się konkretnym sposobem zaradzenia potrzebom Kościoła posoborowego, w którym wielu ochrzczonych nie tylko nie odkryło swej prawdziwej chrześcijańskiej tożsamości, ale oddaliło się od źródeł życia duchowego. Laudator nazwał nowego doktora „świadkiem żywej wiary i prorokiem naszych czasów, który głosi kerygmat o Zmartwychwstałym Chrystusie”. Te określenia wywołały gromkie owacje zgromadzonych, wśród których znaleźli się m.in.: recenzenci doktoratu - bp Zbigniew Kiernikowski i bp Grzegorz Ryś, brat laureata Felix Argüello z małżonką, Stefano Gennarini (odpowiedzialny za Drogę Neokatechumenalną w Polsce) oraz przedstawiciele społeczności żydowskiej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Kiko Argüello, dziękując za wyróżnienie, jakie otrzymał w miejscu szczególnej obecności bł. Jana Pawła II, podkreślał, że doktorat należy się Panu Bogu, bo to On działa w świecie. - Ja jestem tylko małym narzędziem, a to wyróżnienie odbieram jako wyróżnienie dla Jezusa Chrystusa. Doktorat bardziej niż mnie należy się Carmen Hernández, bo wiele jej zawdzięczamy na Drodze - mówił. W wykładzie zatytułowanym „Obwieszczenie kerygmatu i nowa ewangelizacja” przekonywał, że „nie ma nic większego niż głosić Ewangelię, ogłaszać słowo, które niesie zbawienie: kerygmat”. - Nawróćcie się i wierzcie w Dobrą Nowinę. Nawrócić się oznacza uwierzyć, że to, co teraz mówimy, jest prawdą: że Bóg kocha cię teraz, że chce być z tobą jedno. Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii, biada tobie, jeśli nie głosisz Ewangelii. Wszyscy powinniśmy głosić każdemu, że Bóg go kocha - podkreślał.

Uroczystość wręczenia doktoratu w Lublinie, miejscu szczególnie bliskim sercu założyciela Drogi (w tym mieście w 1975 r. powstała pierwsza w Polsce wspólnota neokatechumenalna), zakończyła wizytę Kiko w naszej ojczyźnie. Wcześniej, przed bramą dawnego obozu śmierci Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu (23 czerwca) i na placu Zamkowym w Lublinie (25 czerwca) odbyła się celebracja katechetyczno-symfoniczna pt. „Cierpienie niewinnych”. Składająca się z pięciu części symfonia („Getsemani”, „Lament”, „Przebacz im”, „Miecz”, „Resurrexit”), skomponowana przez Kiko Argüello w 2011 r., została wykonana przez stuosobowy chór i stuosobową orkiestrę Drogi Neokatechumenalnej z Madrytu. Celebracja prezentowana już w wielu miejscach, od Stanów Zjednoczonych po Ziemię Świętą, wszędzie poruszała serca, skłaniając do modlitwy i refleksji nad wszystkimi niewinnie cierpiącymi w dziejach świata.

Wizycie Kiko Argüello towarzyszyła promocja książki pt. „Kerygmat. Z ubogimi w barakach”, wydanej przez Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej „Gaudium”. Książka autorstwa inicjatora Drogi Neokatechumenalnej opowiada o jej początkach, a także wyjaśnia, czym jest kerygmat. Publikacja zawiera osobiste świadectwo Kiko, który opowiada o swojej rodzinie, studiach na Akademii Sztuk Pięknych, a przede wszystkim o drodze od niewiary do wiary w obecność Boga (książka dostępna na: www.gaudium.pl).

2013-07-01 13:49

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zmiany kapłanów 2024 r.

2024-05-22 15:45

[ TEMATY ]

zmiany księży

zmiany personalne

zmiany kapłanów

Karol Porwich/Niedziela

Maj i czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy w poszczególnych diecezjach.

Biskupi w swoich diecezjach kierują poszczególnych księży na nowe parafie.

CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Najświętsza Panno Gidelska, módl się za nami...

2024-05-29 20:50

[ TEMATY ]

Rozważania majowe

Wołam Twoje Imię, Matko…

Michał Janik

Cudowna Figurka z Gidel, została ukoronowana 15 sierpnia 1921 roku. Matka Boża w Gidlach cieszy się sławą Uzdrowicielki chorych. Krążą wśród wiernych opinie, że Matka Najświętsza z Jasnej Góry jest głównie lekarką dusz (nawrócenia), a z Gidel – lekarką ciał.

Rozważanie 30

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję