Jezus opowiada przypowieść o zagubionej owcy, aby pokazać, jak jesteśmy cenni w oczach Boga – i to każdy jeden, bez wyjątku – oraz powiedzieć, że nie potrafimy odnaleźć się sami, jak owca, która nie jest w stanie sama wrócić do stada. Ona może tylko beczeć i swym głosem wołać o ratunek. Pasterz, który ją znajdzie, bierze ją na ramiona i zanosi do owczarni. Jak dobrze jest być w Jego ramionach!
Te najsłodsze chwile bycia odnalezionym, chwile w ramionach Dobrego Pasterza czekają na każdego z nas, kto zdecyduje się zawołać do Boga o pomoc, kto wyrazi ból zagubienia i powierzy się cały Pasterzowi. On opatrzy nasze rany, On nas umocni, On uleczy.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
ZOBACZ WSZYSTKIE TEKSTY: ADWENT Z O. PIO
Dobry Pasterz już idzie, już się zbliża, aby mnie odnaleźć. Jest bardzo blisko, niedługo tu będzie. Jeszcze tylko chwila (adwentowego) oczekiwania. Czy moje serce bije już mocniej i radośniej?
Cytat pochodzi z książki: Święty Ojciec Pio. Słowo na każdy dzień. Wydawnictwo M
_1748635398.jpg)
