Fragment z 1. czytania dzisiejszej Liturgii słowa nosi tytuł: „Lekkomyślność bogaczy”. Trudno się dziwić, że autor tego tekstu, prorok Amos, odnosi się w swojej refleksji do doświadczeń z życia na roli. O niechlubnych bohaterach swego przesłania pisze krótko: „Leżą na łożach z kości słoniowej i wylegują się na dywanach; jedzą jagnięta z trzody i cielęta ze środka obory”. Zanim prorok odczytał swoje powołanie, zajmował się hodowlą owiec i nacinaniem sykomory, więc kultura agrarna nie była mu obca.
Ciekawy jest także kontekst prorockiej wypowiedzi. Jak podkreślają znawcy Biblii, swoje przesłanie Amos kieruje nie tylko do mieszkańców Judy, ale też do obywateli północnego królestwa Izraela. W tym miejscu postawa Amosa piętnującego bezczynność Izraelitów jest już bardziej zrozumiała. Rozpoczął działalność prorocką za dni króla Jeroboama II. Królestwo jest więc podzielone, ojczyzna wymaga determinacji i samozaparcia. Prorok spotyka zaś u swych pobratymców nie tylko bezczynność, ale też butę i przekonanie o nadchodzącym zwycięstwie, powodowane zadowoleniem z potęgi militarnej. Dlatego przepowiada szybkie upokorzenie bogaczy.
Nieco inny wymiar ma ewangeliczna przestroga o bogaczu i Łazarzu. Tłem rozważań Chrystusa nie są już kwestie polityczne, ale życiowe doświadczenie ludzi. Niektórzy urodzili się bogaci, inni biedni. W Ewangelii wg św. Łukasza jest jednak mowa o pewnej sprawiedliwości: jeśli za życia ci się nie powodziło, zawsze możesz się cieszyć obietnicą nagrody wiecznej po śmierci.
Mimo innego kontekstu tych opowieści możemy się w nich doszukać bardzo wyraźnego wspólnego mianownika. Zarówno prorok Amos, jak i Chrystus zachęcają swych słuchaczy do pokory. Izraelici pokładający nadzieję w posiadanych dobrach oraz w sile swych wojsk poniosą sromotną klęskę, a bogacze, którym się wydaje, że życie w luksusie potrwa w ich przypadku wiecznie, szybko się zorientują w rozmiarze klęski takiego myślenia. I jednym, i drugim warto przypomnieć nauczanie Jana Pawła II, który powtarzał: Posiadaj dobra, ale niech nigdy dobra nie posiądą ciebie.
Jeden z najwybitniejszych papieży i filarów średniowiecznej kultury, znakomity duszpasterza, doktor Kościoła Zachodniego, reformator liturgii i postać, z którą legendarnie wiąże się określenie „chorał gregoriański”.
Grzegorz urodził się w 540 r. w Rzymie. Piastował różne urzędy cywilne, aż doszedł do stanowiska prefekta Rzymu. Po czterech latach rządów opuścił to stanowisko i wstąpił do benedyktynów. Własny dom zamienił na klasztor. Ten czyn zaskoczył wszystkich – pan Rzymu został ubogim mnichem. Dysponując ogromnym majątkiem, Grzegorz założył jeszcze 6 innych klasztorów. W roku 577 papież Benedykt I mianował Grzegorza diakonem, a w roku 579 papież Pelagiusz II uczynił go swoim przedstawicielem, a następnie osobistym sekretarzem. Od roku 585 był także opatem klasztoru.
Wybór na papieża
W 590 r. zmarł Pelagiusz II. Na jego miejsce jednogłośnie przez aklamację wybrano Grzegorza. Ten w swojej pokorze wymawiał się. Został jednak wyświęcony na kapłana, następnie konsekrowany na biskupa. W tym samym 590 r. nawiedziła Rzym jedna z najcięższych w historii tego miasta zaraza. Papież Grzegorz zarządził procesję pokutną dla odwrócenia klęski. Podczas procesji nad mauzoleum Hadriana zobaczył anioła chowającego wyciągnięty, skrwawiony miecz. Wizję tę zrozumiano jako koniec plagi.
Pracowity pontyfikat
Pontyfikat papieża Grzegorza trwał 15 lat. Codziennie głosił Słowo Boże. Zreformował służbę ubogich. Wielką troską otoczył rzymskie kościoły i diecezje Włoch. Był stanowczy wobec nadużyć. Ujednolicił i upowszechnił obrządek rzymski. Od pontyfikatu Grzegorza pochodzi zwyczaj odprawiania 30 Mszy św. za zmarłych – zwanych gregoriańskimi.
Podziel się cytatemPrzy bardzo licznych i absorbujących zajęciach publicznych Grzegorz także pisał. Zostawił po sobie bogatą spuściznę literacką. Święty Grzegorz zmarł 12 marca 604 r. Obchód ku jego czci przypada 3 września, w rocznicę jego biskupiej konsekracji. Średniowiecze przyznało mu przydomek Wielki. Należy do czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego.
Dziś, kiedy Polska młodzież i dzieci rozpoczynają nowy rok szkolny, trzeba się upomnieć o ich obywatelskie prawa do nauki wolnej od deprawującej ideologii i o prawa do wiary, a tym samym do katechezy w szkole nie tylko na pierwszej i ostatniej lekcji - mówił bp Jan Piotrowski podczas Mszy św., nawiązując do rozpoczęcia nowego roku szkolnego, ale i 86. rocznicy II wojny światowej.
Bp Piotrowski w homilii przypomniał jedno z błogosławieństw Chrystusa „Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój…” jako niecieszące się już powodzeniem, czego uczy historia w kontekście minionej 86. rocznicy wybuchu II wojny światowej.
- Drogi są dla wszystkich, ale auta i motocykle są dla ludzi mądrych – powiedział ks. Albert Wołkiewicz.
W niedzielę 31 sierpnia w Krzeczowie, przy Krzyżu nad Zakopianką proboszcz parafii św. Wojciecha w Krzeczowie odprawił Mszę św. w intencji podróżujących – o szczęśliwe powroty z wakacji.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
