- Zbyt często oddalamy się od innych ludzi i krzyczymy do siebie i na siebie. Nie chodzi o odległości w metrach czy kilometrach. Chodzi o to, że oddalamy się od innych, uważając że są naszymi największymi przeciwnikami, z którymi się nigdy nie dogadamy. I w ten sposób tworzymy wokół siebie atmosferę dystansu - mówił biskup.

Wtedy - jak zauważył - bardzo łatwo przychodzi nazwać kogoś nieprzyjacielem. - Zamiast obdarzać go miłością, kombinujemy, co by tu zrobić, żeby było jeszcze gorzej. I możemy pomyśleć, że zamiast kochać nieprzyjaciół, lepiej na nich krzyczeć - powiedział, dodając, że przykazanie miłości nieprzyjaciół, to wielkie wyzwanie. - Musimy je podjąć jako uczniowie Jezusa. Musimy pamiętać, że nie jest ono ponad nasze siły, bo przecież Bóg nigdy nie nakłada na nas zadań, które by przekraczały nasze możliwości - zauważył.

Nawiązując do niedzielnej liturgii słowa, delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Ruchu Światło-Życie, porównał ją do dynamicznego (zmiennego) obraz człowieka. - Gdyby ktoś zapytał nas czy jesteśmy chrześcijanami, pewnie odpowiedzielibyśmy bez wahania oczywiście. Lecz czy poza praktykami religijnymi można po czymś poznać, że jesteśmy dziećmi Kościoła? Powtarzamy piękne słowa o miłości wszystkich ludzi na całym świecie, a nie potrafimy wybaczyć temu jednemu, który razem z nami mieszka, pracuje. Cóż pozostało w naszym zagonionym życiu z radykalizmu Ewangelii, gdzież miejsce na miłość nieprzyjaciół, nadstawianie policzka? Czy ktoś postronny patrząc na moje zachowanie mógłby postawić diagnozę tak, to chrześcijanin? - pytał.

Biskup Krzysztof Włodarczyk nawiązał do sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, który w swej książce „Sympatycy czy chrześcijanie?” pisze, że „dojrzałym chrześcijaninem według Biblii jest ten, którego wiara wytwarza spontanicznie owoc uczynków”. - Stwierdza jednocześnie, że większość współczesnych chrześcijan żyje jak poganie, którzy na wzór rozdziału Kościoła i państwa wprowadzili oddzielenie życia od zasad wyznawanej wiary - mówił, dodając, że przyczynę takiego stanu rzeczy upatruje w zaniechaniu katechumenatu, czyli wychowywania ludzi do dojrzałości w wierze. - Podkreśla przy tym, że katechizacja w szkole tylko częściowo spełnia taką rolę, gdyż przekazuje wyłącznie teorię, nie wdrażając do stosowania jej w praktyce. Po wielu latach nauki religii wyrastają nam ciągle pokolenia pogan, analfabetów życia religijnego, co najwyżej niemowląt w Chrystusie, chrześcijan żyjących cieleśnie, dla których ideał życia chrześcijańskiego to tylko legendy i życiorysy świętych ze średniowiecza czy starożytności - mówił.

Według księdza Blachnickiego - jak zaznaczył biskup bydgoski Krzysztof Włodarczyk - naturalnym miejscem formowania postaw zgodnych z nauką Chrystusa była zawsze rodzina chrześcijańska. - Jednak współcześni rodzice niewiele czasu poświęcają religijnemu wychowaniu dzieci, wierząc, iż załatwi to za nich szkoła i Kościół. Jaka jest zatem droga zintegrowania sposobu życia i zasad wiary? - pytał biskup, cytując dalej sługę Bożego.

Około tysiąc osób, którym zostały powierzone różne gałęzie formacyjne i diakonie, czyli formy służby na rzecz wspólnoty i Kościoła, pochylało się nad wyzwaniami świata, a także niezmiennym przesłaniu Ewangelii, przekazywanym w formie dostosowanej do aktualnych potrzeb.

50. Kongregacja Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie na Jasnej Górze odbywała się pod hasłem: „Posłani do misji”.