Reklama

Jasna Góra

Ojciec Jerzy na ekranie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nie po raz pierwszy. I nic dziwnego. To wyjątkowo medialna postać. Zanim został rzecznikiem prasowym Jasnej Góry, dyrygował z klasztornych wałów, podczas rozmaitych nabożeństw, rzeszami rozśpiewanych pielgrzymów. Jego duszpasterska batuta, zakończona żarówką, była dobrze widoczna późnym wieczorem między podjasnogórskimi parkami, a nawet w częstochowskich Alejach. Jej odblask, niby światełko w tunelu, i koliste ruchy trzymającego ją w ręku dyrygenta podawały takt chórom tysięcy głosów. Był to zabiegany, szczupły mężczyzna, z kruczowłosą gęstwiną pod paulińską piuską, w białym habicie i okularach z grubymi oprawkami, którego charakterystyczny głos rozpoznawało się natychmiast. Zwłaszcza, gdy przed Szczytem Jasnogórskim niezmordowanie witał przez mikrofon kolejne kompanie przybywające z całej Polski.

ZOBACZ GALERIĘ FOTO Z PREMIERY FILMU

Żywa historia

Takim go zapamiętałem, jako częstochowianin z urodzenia, z czasów mego dzieciństwa i wczesnej młodości. I nie mogę się dziś nadziwić, ale i nacieszyć, że oto po tylu latach wciąż pozostaje, nie tylko dla mnie, niezrównanym rzecznikiem przymierza między dawnymi a nowymi laty. Jest żywą, pulsującą mnogością barwnych wspomnień historią klasztoru. A zarazem położonego pod nim miasta, niestety, często niepomnego czasu nawiedzenia swego. I katolickiej Polski, zmagającej się przez ponad półwiecze o swoją tożsamość - najpierw z faszystowską barbarią, a potem z komunistycznym imperium zła.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ojciec Jerzy Tomziński był już w wielu filmach dokumentalnych niezastąpionym świadkiem różnych epizodów z tej długiej historii. Ale na swoje 96. urodziny wystąpił w szczególnej roli - świadka całego niemal wieku, który dotychczas przeżył. I który niemal w całości związany był z jego ukochanym sanktuarium, któremu oddał wszystkie swe siły. Mądrość, jaką przez ten czas pozyskał - poprzez najrozmaitsze, często bardzo dramatyczne doświadczenia - streszcza najlepiej tytuł poświęconego mu teraz w całości, a przez prawie godzinę przykuwającego uwagę widza filmu „Światem rządzi Bóg”. W jego rozumieniu - co można wywnioskować z krótkiej eksplikacji, jaką wypowiada na samym początku projekcji - oznacza to, że w istocie nie ma przypadków. Nad wszystkim bowiem, co się dzieje, góruje Boża Opatrzność ze swym zbawczym wobec człowieka planem, wbrew wszelkim zakusom złowieszczych duchów ciemności. Prosta to wiara, mocna i owocna, i zawsze gotowa, by się nią z innymi dzielić. Także przed kamerami i rejestratorami dźwięku, a potem na telewizyjnych ekranach.

Reklama

Wzruszające archiwalia

Autor tego dokumentu filmowego - Krzysztof Tadej interesował się ojcem Jerzym od dawna. Uczynił zeń jedynego narratora w zrealizowanym przed paru laty krótkometrażowym filmie „Tajemnice Jasnej Góry”. Przezornie też gromadził potrzebne materiały do dłuższej, autobiograficznej opowieści z jego udziałem. W tym celu poświęcił dwukrotnemu generałowi i trzykrotnemu przeorowi Zakonu Paulinów dwie tzw. notacje historyczne. To znaczy przeznaczone zrazu do archiwum, a następnie do ewentualnego późniejszego wykorzystania obszerne nagrania jego wspomnieniowych monologów. Ich krótkie fragmenty zostały obecnie włączone do nowego filmu. I, co ciekawe, wraz z późniejszymi czy raczej najświeższymi nagraniami, z września tego roku, tworzą harmonijną całość, mimo że oczywiście widać i na nich pewien upływ czasu. Ale ciekawych materiałów dokumentalnych, fotograficznych i filmowych jest w tym filmie bardzo dużo. Niektóre z nich są znane skądinąd, jak np. wzruszające archiwalia z czasu Jasnogórskich Ślubów Narodu czy obchodów Millennium Chrztu Polski. Jednak tu przypominane bardzo dobrej jakości zdjęcia, jako czarno-białe na ogół tło wspomnieniowej narracji ojca Jerzego, nie sprawiają wrażenia wtórności. Są po prostu niezbędne. A przecież są też archiwalia mniej znane czy zupełnie nieznane, jak choćby te z San Giovanni Rotondo, gdzie pod koniec lat 50. ubiegłego wieku ojciec Jerzy spotkał się ze św. Ojcem Pio, o czym teraz zajmująco przypomina, jako o jednym ze swych najważniejszych doświadczeń życiowych.

Reklama

Takie właśnie bardzo osobiste relacje bohatera filmu, ściśle powiązane z ubiegłowieczną historią zwłaszcza Kościoła katolickiego w Polsce i w świecie, są siłą tego dokumentu. Czymże np. byłaby informacja o tym, że Ojciec Jerzy urodził się w podczęstochowskiej Przystajni, gdyby przy niej zabrakło wspomnienia o tym, jak to matka małego Jerzyka kazała mu ucałować rękę żebraka, który pojawił się we wsi i jako przybysz zasługiwał na pełne szacunku powitanie przez dziecko. Albo jakże bezbarwna byłaby wzmianka o tym, że Pius XII bardzo interesował się osobą Prymasa Wyszyńskiego, gdyby nie została ona okraszona pełnym swady dopowiedzeniem Ojca Jerzego! Ten zaś po latach mimochodem wspomina, jak to w 1958 r., podczas swego pobytu na studiach w Rzymie, w odpowiedzi na owo zainteresowanie papieża aż przez 15 minut opowiadał mu po łacinie, co robi i jak się miewa Prymas Polski za żelazną kurtyną.

Ekranowy bilans życia

Pośród anegdot, w których przytaczaniu ojciec Jerzy jest niezrównany i których jest niewyczerpaną skarbnicą, w filmie Tadeja pojawiają się zarówno dramatyczne, np. cudowne ocalenie przed niszczącym wybuchem zaminowanego przez wycofujących się Niemców sanktuarium w 1945 r., jak i zabawne, np. sprytne załatwienie przezeń - sugestywną perswazją u samego generała Ziętka - niezbędnych dostaw wody i chleba dla ogromnej rzeszy pielgrzymów mających przybyć na Jasną Górę. Poczucie humoru zresztą to jeden z charakterystycznych rysów bohatera filmu. Wraz z przyrodzoną a wyrazistą i nadal żywą mimiką jest to gwarancja nieprzemijającej atrakcyjności jego opowiadań, które chyba jeszcze nigdy nikogo nie znudziły.

Ta niezmiernie ciekawa opowieść filmowa, jaką jest ekranowy bilans życia Ojca Jerzego, to spojrzenie na mijający wiek widziany z perspektywy wyjątkowego zakonnika, który przeżył Hitlera, Stalina i komunę i któremu było dane być blisko wielkich świętych, jak Ojciec Pio i ks. Karol Wojtyła. Ale też spotykał na swej drodze złowrogie postacie historyczne, marnych ludzi, społecznych szkodników z ideologiczno-politycznego nadania, którzy jednak nie ośmielili się nigdy rzucić mu złego słowa. Przy tym wszystkim to nie tylko bardzo osobiste repetytorium z historii. To również wyjątkowy i podnoszący na duchu, zwłaszcza w dobie gorszących zachowań niektórych kapłanów, przykład bardzo szczęśliwego życia, spełnionego w wierności swemu powołaniu, skromności i pokorze oraz bezwarunkowym zakonnym posłuszeństwie. Życia ugruntowanego na wierze w Boga, oddaniu i zaufaniu Maryi, na miłości do Ojczyzny oraz wytrwałej służbie bliźnim, w szczególności pielgrzymom. Nieprzypadkowo więc film o tak wyjątkowej i zasłużonej dla Kościoła i Polski osobie miał swoją uroczystą prapremierę podczas niedawnych rekolekcji Episkopatu Polski na Jasnej Górze. A już 7 grudnia zostanie pokazany szerszemu gronu duchownych i świeckich w jasnogórskiej Kaplicy Różańcowej.

„Światem rządzi Bóg” - scenariusz i reżyseria - Krzysztof Tadej, zdjęcia filmowe - Wojciech Kozłowski, produkcja - Redakcja Programów Katolickich TVP, rok 2014, czas - 52 min.

2014-12-02 14:50

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Sala samobójców – świat miłości i świat absurdu

Kino, jak żadna inna ze sztuk, wpisaną ma w swoje DNA naturę buntownika. Odkąd się narodziło, służy artystom do budowania wizji nowego, innego świata, stawia sobie za cel wyrwanie widza z mieszczańskiego konwenansu i prowokowanie do rewolucyjnej zmiany sposobu myślenia. A mimo to – przez swój organiczny związek z teatrem i ze sztukami tradycyjnymi – wciąż odwołuje się do tych samych schematów i archetypów. Tymczasem wystarczy zajrzeć pod powierzchnię filmowej opowieści, by nawet w kinie odnaleźć tęsknotę za doświadczeniem czystej miłości i pięknej, naturalnej, opartej na prawdziwym doświadczeniu „bycia-dla-kogoś” seksualności. Weźmy za przykład wspaniały, wstrząsający film pt. „Sala samobójców” Jana Komasy (2011).

CZYTAJ DALEJ

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

Bp Piotrowski: w czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus uświadomił uczniom punkt wyjścia do ich misji

2024-03-28 16:15

[ TEMATY ]

bp Jan Piotrowski

diecezja kielecka

Msza Krzyżma

Episkopat Flickr

Bp Jan Piotrowski

Bp Jan Piotrowski

W czasie Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus pragnął uświadomić swoim uczniom, gdzie jest punkt wyjścia do pełnienia ich misji i skąd płynie siła do jej realizacji - mówił bp Jan Piotrowski w bazylice kieleckiej podczas Mszy Krzyżma Świętego, wskazując znacznie Eucharystii, szczególnie bardzo licznie zebranym kapłanom diecezji kieleckiej.

Podczas tej szczególnej Mszy św., koncelebrowanej przez biskupów pomocniczych, bp. Mariana Florczyka i bp. Andrzeja Kaletę, kapłani odnowili swoje przyrzeczenia, a bp Piotrowski poświęcił oleje święte.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję