Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas się modlić, jak i Jan nauczył swoich uczniów». A On rzekł do nich: «Kiedy się modlicie, mówcie: „Ojcze, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje. Chleba naszego powsze dniego daj nam dzisiaj i prze bacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie”»
Reklama
„Panie, naucz nas się modlić, jak i Jan nauczył swoich uczniów”. Jezus nauczył swoich uczniów prostej modlitw. Nie podyktował im ćwiczeń duchowych, jakiejś formy skomplikowanej modlitwy, wymagającej wielkiego wysiłku, ofiarnego zaangażowania duchowego. Po prostu, przedstawił im kierowane do Boga słowa dotyczące najważniejszych potrzeb człowieka. Niezwykłe jest to, że Jezus modlitwą Ojcze nasz usposobił swoich uczniów do traktowania Boga jako czułego tatusia, słyszącego swoje dzieci. Jezus, wypowiadając słowa tej modlitwy, nie pozostawił swoim uczniom tylko jakiegoś tekstu, ale kryjącą się za tymi słowami osobistą relację do swojego Ojca w niebie. Wystarczy szczera wiara. Bo Bóg przez wiarę oczyszcza wnętrze człowieka, przemieniając je według Bożego zamysłu. Możemy zatem zapytać, jak jest dzisiaj ze mną. Gdy odmawiam modlitwę Ojcze nasz, Bóg staje się naprawdę obecny w moim życiu. Nawet gdy Go nie czuję, a także gdy nie mam pocieszenia. Jezusowa modlitwa zaprasza do częstszego praktykowania modlitwy. Czy, jak uczniowie, potrzebuję jakiegoś tekstu formułki, by się modlić? Czy modlitwa dotyka mojego serca choćby na chwilę i uświadamia mi obecność Boga w niej?
M.S.
ROZWAŻANIA NA ROK 2026 JUŻ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2026".
Chyba nikt z nas nie ma złudzeń, że nasze oceny dotyczące drugiego człowieka zazwyczaj są krzywdzące i niesprawiedliwe. Zapewne każdego dnia, i to niejeden raz, wydajemy sądy o innych. Nasza ocena niejednokrotnie odsłania nas samych, nasze słabości, grzechy, kompleksy czy wady. Nasze sądy są zazwyczaj raniące i bezpodstawne. Jeśli jest w nas choć ziarno przyzwoitości, to choćby z niechęcią, ale jednak wypada nam się do tego przyznać. Takie sądy nie omijają jednak nikogo z nas. Oceniają zarówno dorośli, jak i dzieci. Bywa i tak, że osądy tych najmłodszych są jeszcze bardziej krzywdzące i powierzchowne. Oceniamy zwykle po tym, co zewnętrzne, nie dostrzegając w człowieku jego bogactwa duchowego, widząc tylko to, co materialne i co może nam przynieść korzyść. Wielu z nas cierpi z powodu okrutnego osądu wynikającego z niedojrzałości tych, którym wydaje się, że wiedzą o nas najlepiej. Ocenianiem człowieka ludzie czynili wiele zła i popełniali grzechy w całej historii zbawienia – to nie jest żadne nowe zjawisko. Tymczasem tylko Bóg jest jedynym sprawiedliwym Sędzią, który za dobre wynagradza, a za złe karze, jest również jedynym, który dobrze zna nasze wnętrze i serce i który wyda o nas prawdziwe świadectwo. Znając jednak naszą słabość w relacjach z innymi, uczy nas dziś przez Księgę Mądrości Syracha, że jeśli już mamy oceniać innych lub być przez innych oceniani, to potrzebna jest tu Boża mądrość, która nakazuje spojrzeć na drugiego człowieka oczami miłości i prawdy. Bo my, oceniając, łatwiej widzimy to, co złe, niż to, co dobre. Mowa wiele powie o innych, ale też wiele powie o tym, co jest w naszym sercu. Jak po owocach poznaje się drzewo, tak i my wszyscy prezentujemy się przez to, co mówimy. Nie sposób przy temacie mowy nie wspomnieć o tym, jak uważnie trzeba posługiwać się językiem, który może ranić o wiele bardziej niż pięść.
Dziś miałem możliwość uczestniczenia we Mszy świętej i nabożeństwie do św. Rity w jej sanktuarium w Smolnej. W świątyni o bardzo pięknym kolorze wnętrza, który nadaje temu miejscu odpowiedni klimat do modlitwy. Patrząc, w jaki sposób kult św. Rity szerzy się w archidiecezji wrocławskiej oraz fakt, że za każdym razem, 22 dnia miesiąca w Smolnej jest pełne sanktuarium, ta święta przyciąga do siebie ludzi wierzących.
Podczas homilii ks. Mariusz mówił o postawie cierpliwości i pokory względem zanoszonych próśb, a sama św. Rita, która jest patronką od spraw beznadziejnych i trudnych, uczy ufać wtedy, gdy wszystko wydaje się stracone.
W środę, 22 października, w dniu liturgicznego wspomnienia św. Jana Pawła II i w 47. rocznicę inauguracji Jego pontyfikatu, w Bazylice św. Piotra w Watykanie została odprawiona uroczysta Msza Święta w intencji pokoju na świecie. Przy ołtarzu Katedry św. Piotra modliło się blisko 1,5 tysiąca wiernych, duchowieństwo oraz przedstawiciele korpusu dyplomatycznego.
Eucharystii, sprawowanej w języku polskim, przewodniczył bp Robert Chrząszcz z archidiecezji krakowskiej, delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej. W koncelebrze wzięli udział m.in. abp Gintaras Grušas, metropolita wileński i przewodniczący Rady Konferencji Biskupich Europy (CCEE), ks. Paweł Ptasznik, rektor Kościoła i Hospicjum św. Stanisława BM w Rzymie oraz ks. Tomasz Jarosz, administrator Kościoła i Hospicjum św. Stanisława BM w Rzymie i około 100 księży.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
