Reklama

Wiadomości

Europa dwa płuca, jedno serce

Niedziela Ogólnopolska 7/2015, str. 10-11

[ TEMATY ]

Europa

Włodzimierz Tetmajer/pl.wikipedia.org

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wspomnienie świętych Cyryla i Metodego jest dla mnie sposobnością, by przypomnieć chrześcijanom i wszystkim ludziom dobrej woli na naszym kontynencie o tym, co możemy określić jako „wyzwanie europejskie”, to znaczy o potrzebie budowania Europy głęboko świadomej swojej przeszłości
Jan Paweł II

Zacytowane powyżej słowa Jana Pawła II, wypowiedziane w 1998 r., nic nie straciły na aktualności, a nawet wydają się jeszcze bardziej pasować do obecnej sytuacji. Mimo że na naszym kontynencie Ewangelia głoszona jest już tysiące lat, ciągle można spotkać ludzi, którzy nie identyfikują się z chrześcijaństwem. Polska przygotowuje się do 1050. rocznicy przyjęcia chrztu przez Mieszka I, a także u nas coraz aktywniejsi są wrogowie chrześcijaństwa. W bieżącym roku mija też 30. rocznica ogłoszenia encykliki „Slavorum apostoli” Jana Pawła II. Okoliczność ta każe pytać, jak daleko odeszliśmy od szlaku wyznaczonego przez Apostołów Słowian.

W poszukiwaniu tożsamości

Znany jest pewien mit o Europie – pięknej córce króla Tyru. Kiedy beztrosko spędzała czas na dworze swego ojca, zauważył ją Zeus – władca bogów. Zachwyciła go niezwykła uroda dziewczyny i postanowił uciec z nią tak daleko, że bracia Europy szukają jej do dzisiaj, po drodze budując miasta, państwa, tworząc imperia. Wszystko, co znajdują, jest jednak tylko podobizną Europy, ich siostry, a ona sama, jak widać na podstawie najróżniejszych opinii i światopoglądów, znajduje się zawsze trochę dalej. Ta opowieść w pewnym sensie oddaje ducha debaty związanej z tożsamością naszego kontynentu. Jej uczestnicy dołączyli do tych, którzy szukają rzeczywistego oblicza Europy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ostatnie lata pontyfikatu polskiego Papieża upłynęły m.in. na refleksji o chrześcijańskich korzeniach. Dziś chodzi nie tylko o zauważenie ich i uznanie – Kościół zachęca także do ożywiania naszej wiary: im silniejsze chrześcijaństwo w postawach Europejczyków, tym mniejsze niebezpieczeństwo jego marginalizacji.

Encyklika „Slavorum apostoli” powstała w 1985 r. Choć w tamtym okresie nie było szansy na myślenie o zjednoczeniu Europy, dziś można w tym dokumencie znaleźć wiele treści aktualnych. Tak jakby Papież pisał go z myślą o przyszłym rozszerzeniu kontynentu. Pamięć o świętych Cyrylu i Metodym, jak we wstępie napisał Papież, staje się jeszcze bardziej żywa i aktualna. W liście apostolskim „Egregiae virtutis” z 1980 r. Jan Paweł II ogłosił ich patronami Europy. Wnieśli oni niemały wkład w dzieło pojednania, przyjaznego współżycia, ludzkiego rozwoju i poszanowania wrodzonej każdemu narodowi godności.

Reklama

Kiedy czyta się podobne uzasadnienie, przed oczyma stają argumenty „ojców założycieli” Europy, którzy przed laty na naszym kontynencie zapoczątkowali proces jednoczenia jej narodów. Dla nich także u podstaw wysiłków podejmowanych na drodze do integracji leżała kwestia rozwoju społecznego i niechęci do wszelkich różnic. Dlatego w encyklice „Slavorum apostoli” polski Papież napisał o świętych Cyrylu i Metodym: „Ich dzieło stanowi wybitny wkład w tworzenie się wspólnych korzeni Europy, które dzięki swej trwałości i żywotności stanowią jeden z najmocniejszych punktów odniesienia, jakich nie może pominąć żaden poważny wysiłek zmierzający do zaprowadzenia nowej jedności kontynentu w naszych czasach” (nr 25). Zdaniem Papieża, święci ci wnieśli decydujący wkład w budowanie Europy nie tylko jako wspólnoty wiary chrześcijańskiej, ale także jako organizmu państwowego i kulturowego.

Wspólnota miłości

Rzeczywistość opisywana przez historyków w kontekście świętych Cyryla i Metodego wiele mówi o Kościele. Następująca w ich czasach polaryzacja kultur miała znaczenie nie tylko pastoralne czy ideologiczne, ale też polityczne. Świat koncentrował się wówczas na dwóch wielkich ośrodkach: Rzymie i Konstantynopolu. Musiało dochodzić do różnic i kontrowersji, choć Papież – dzięki postawie świętych – ocenia tamten okres mniej rygorystycznie: „Doskonała wspólnota miłości chroni Kościół od wszelkiego partykularyzmu. Wyłączności etnicznej, uprzedzeń rasowych czy narodowej pychy. Ta wspólnota musi podnosić i uszlachetniać wszelkie uprawnione, czysto naturalne uczucia ludzkiego serca” (nr 11).

Reklama

W dalszej części swego dokumentu Jan Paweł II docenia pastoralny wkład Apostołów Słowian, którzy świadomi starożytności i prawowitości swych świętych tradycji, nie obawiali się wprowadzenia języka słowiańskiego do liturgii i uczynili z niej skuteczne narzędzie przybliżenia teologicznych prawd ludom posługującym się tym językiem. „Czynili to świadomie – pisze Papież – kierując się miłością do sprawiedliwości z widomą gorliwością apostolską wobec rozwijających się ludów, bez poczucia wyższości czy chęci panowania” (nr 12).

Te rozważania mają wyjątkowe znaczenie w związku z aktualną dyskusją na styku religii i kultury. Także proces demokratyzacji społeczeństw, który dokonuje się w wielu miejscach, nie jest wolny od zagadnień religijnych.

Oprócz kwestii demokratyzacji społeczeństw ciągle aktualna pozostaje sprawa ich chrystianizacji. Misyjne zaangażowanie Kościoła jest wciąż duszpasterskim wyzwaniem. historia zna także w tym przypadku bardzo niechlubny rozdział, dlatego Papież pisze o świętych: „W dziele ewangelizacji, którego dokonali jako pionierzy na terenie zamieszkałym przez ludy słowiańskie, zawiera się równocześnie prototyp tego, co dzisiaj nosi nazwę «inkulturacji» – wcielenia Ewangelii w rodzime kultury – oraz wprowadzenie tych kultur w życie Kościoła” (nr 21).

Oby ten wkład trwał

Choć inkulturacja jest zjawiskiem znanym już wcześniej, w osobie polskiego Papieża można dostrzec szczególnego jej orędownika. Ojciec Święty wielokrotnie dawał przykłady swego otwarcia na obce kultury, które przez traktowanie ich w kategoriach symbiozy traciły swą obcość. Do rozważań związanych z dialogiem kultur dochodzi też kwestia dialogu ekumenicznego. „Cyryl i Metody – pisze Jan Paweł II – stanowią jakby ogniwo łączące, jakby duchowy pomost pomiędzy nurtem tradycji wschodniej i zachodniej, które łączą się razem w jedną wielką Tradycję Kościoła powszechnego. Są oni dla nas wzorem i patronują wysiłkowi ekumenicznemu siostrzanych Kościołów Wschodniego i Zachodniego w odnalezieniu poprzez dialog i modlitwę widzialnej jedności w doskonałej i całkowitej wspólnocie (...)” (nr 27).

Encyklika „Slavorum apostoli” należy do wyjątkowych jeszcze pod jednym względem. Kończy się ona modlitwą Papieża: „Cały Kościół dziękuje Tobie, który wezwałeś narody słowiańskie do wspólnoty wiary, za ich spuściznę i wkład, jaki wniosły do dziedzictwa powszechnego. Dziękuje Ci za to w sposób szczególny słowiański Papież. Oby ten wkład nie przestał nigdy ubogacać Kościoła kontynentu europejskiego i całego świata! Oby nie zabrakło go we współczesnej Europie i świecie! Oby nie zabrakło go w świadomości współczesnych nam ludzi! Pragniemy przyjąć w całej rozciągłości te wszystkie wartości, które narody słowiańskie wniosły i wnoszą do duchowego dziedzictwa Kościoła i ludzkości” (nr 31).

2015-02-10 14:34

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Polska znakiem sprzeciwu?

Europa odcina się od swoich chrześcijańskich korzeni, wielu jej mieszkańców odrzuca Ewangelię i nauczanie Kościoła, wielu zapomina o Dekalogu. Jednocześnie wielu Europejczyków patrzy na Polskę z nadzieją, że pomoże uratować naturalny porządek i normalność. To wyjątkowe wyzwanie, bo fala tzw. nowoczesności i niby-postępu różnego pochodzenia wciąż nas zalewa. Zachodnia lewica buduje społeczeństwa coraz bardziej zeświecczone, po prostu – bezbożne. Europa burzy kościoły, a buduje meczety, w których się uczy, jak mordować chrześcijan. Właśnie poległ dotychczasowy bastion Kościoła katolickiego w Irlandii, gdzie ostatnio zwolennicy aborcji wygrali w referendum i poszli jeszcze dalej, domagając się zniesienia wszelkich kar za bluźnierstwa. W Dublinie irlandzcy politycy zabrali się nawet za „reformę” Kościoła. Chcą kapłaństwa dla kobiet, tzw. małżeństw dla homoseksualistów, aborcji w katolickich szpitalach i rezygnacji z chrztów niemowląt. Od Kościoła oddala się też Hiszpania – jej nowy premier pierwszy raz w historii tego państwa złożył przysięgę z pominięciem krzyża i Ewangelii. Bardzo wyraziście opisał ten stan Witold Gadowski w „Niedzieli” (nr 27/2018): „Europa jest dziś pełna na wpół martwych ludzi. Jeżeli bowiem uznamy człowieka za istotę fizyczno-duchową, to zauważymy, że miliony Europejczyków przestały żyć duchowo. Wierzą dziś w komercję i bezpieczeństwo, które dają jedynie pełne pieniędzy kieszenie”.

CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował, ale jej ślady nosił na ciele

2024-03-28 23:15

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

św. o. Pio

Wydawnictwo Serafin

O. Pio

O. Pio

Mistycy wynagrodzenia za grzechy są powołani do wzięcia w milczeniu grzechów i cierpienia świata na siebie, w zjednoczeniu z Jezusem z Getsemani. Rzeczywiście, Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował i boleśnie przeżywał, ale jej ślady nosił na własnym ciele, aby w zjednoczeniu ze swoim Boskim Mistrzem współdziałać w wynagradzaniu za ludzkie grzechy. Jako czciciel Męki Pańskiej chciał, aby i inni korzystali z jego dobrodziejstwa.

„Misterium miłości. Droga krzyżowa z Ojcem Pio” to rozważania drogi krzyżowej, które proponuje nam br. Błażej Strzechmiński OFMCap - znawca życia i duchowości Ojca Pio. Rozważania każdej ze stacji przeplatane są z fragmentami pism Stygmatyka. Książka wydana jest w niewielkiej, poręcznej formie i zawiera także miejsce na własne notatki, co doskonale nadaje się do osobistej kontemplacji Drogi krzyżowej.

CZYTAJ DALEJ

Rozważania bp. A. Przybylskiego: w Kościele spotykamy się ze Zmartwychwstałym pod postacią Chleba i Wina

2024-03-29 14:17

[ TEMATY ]

bp Andrzej Przybylski

Karol Porwich/Niedziela

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

31 marca 2024, Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego, rok B

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję