Rodzice od samego początku uczą swoje dziecko wdzięczności, aby proste słowo „dziękuję” nie sprawiało mu w dorosłym życiu trudności. Wbrew pozorom, podziękowanie może być bardzo trudne w swojej prostocie. Czasem człowiek zwyczajnie nie potrafi okazywać drugiemu, jak bardzo jest mu wdzięczny za okazaną dobroć czy serce. A jednak wdzięczność powinna być wpisana na stałe do naszego życia, gdyż uczy nas dobroci i właściwych relacji z ludźmi, a przede wszystkim z Bogiem. Ważność modlitwy dziękczynienia pokazuje nam, jaką mamy relację z Panem Bogiem, a także czy zwyczajnie potrafimy Mu dziękować za dary i łaski, jakimi nas nieustannie obdarza.

W Księdze Mądrości (Mdr 16, 28) możemy przeczytać, że człowiek powinien w dziękczynieniu Bogu wyprzedzać słońce i stawać w obecności Bożej od samego rana. Człowiek, który prawdziwie żyje wiarą, ma świadomość, że wszystko, co otrzymuje od Boga, jest wielkim darem Jego miłości wobec człowieka. Dlatego powinniśmy Mu dziękować za wszystko, za każde wydarzenie w naszym życiu, każde doświadczenie i każdego człowieka, którego stawia na naszej drodze, a przede wszystkim za dar życia, za rodziców, przyrodę, miłość, przyjaźń i można by tu wymieniać w nieskończoność.

Z wdzięczności rodzi się uwielbienie, kiedy to człowiek oddaje Bogu chwałę nie ze względu na to, co On czyni, ale dlatego, że ON JEST. Modlitwa uwielbienia jest przecież zachwytem nad tym, kim Bóg jest i co czyni. I właśnie w tym duchu, w Soli i w Biłgoraju, odbyły się w lutym dwa wieczory uwielbienia.

Sól

Pierwszy wieczór miał miejsce w parafii pw. św. Michała Archanioła w Soli. Jego tematem były słowa św. Pawła z I Listu do Koryntian (6, 17): „Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem”. Modlitwa tego wieczoru zanurzyła nas w otwartym i kochającym sercu Boga. Był to wspaniały koncert, a także możliwość bycia razem i radość z tego wyjątkowego spotkania z naszym najlepszym Przyjacielem – Jezusem Chrystusem.

O pięknie, ale i trudności modlitwy uwielbienia mówił ks. Adrian Borowski, wikariusz parafii w Soli, a także organizator wydarzenia: – Wieczór uwielbienia odbył się w naszej parafii po raz pierwszy i na pewno nie ostatni. To wspaniała i wyjątkowa okazja do osobistego spotkania z Chrystusem i uwielbiania Go poprzez wspólny śpiew, muzykę i rozważanie słowa Bożego. Modlitwa uwielbienia to bardzo trudna forma modlitwy, gdyż podczas niej nie koncentrujemy się na nas samych, nie prosimy o nic, nie mówimy, co nam potrzeba, nawet nie przepraszamy – koncentrujemy się tylko i wyłącznie na Nim, uznajemy, że jest Bogiem, że jest Panem naszego życia i – po ludzku mówiąc – prawimy Bogu komplementy. Uwielbienie to oddawanie chwały Bogu za to, że po prostu jest. I właśnie w modlitwie uwielbienia możemy się naprawdę Bogiem zachwycić.

Ks. Adrian dodał także, że wieczór uwielbienia przede wszystkim pogłębia naszą własną relację z Chrystusem, przez co łatwiej doświadczyć Jego miłości. To spotkanie z Żywym Bogiem, który poprzez to spotkanie oczyszcza, uzdrawia, przemienia i zabiera to, co nas przytłacza, i z czym sobie nie radzimy. Modlitwa uwielbienia uczy człowieka zaufania Bogu, bezgranicznego oddania, pomaga uwolnić się od lęków i egoizmu, myślenia tylko o sobie, jest to po prostu bezinteresowne trwanie przy Bogu, który kocha nas ponad wszystko.

Podczas koncertu posługę muzyczną pełniła parafialna schola „Agnus Dei”, która do tego wydarzenia przygotowywała się ponad dwa tygodnie. Jedna z dziewcząt śpiewających w scholi, Wiktoria Muzyka, w swoim krótkim świadectwie wyznała, że chociaż przygotowania do wieczoru uwielbienia trwały przez całe ferie, codziennie po 2-3 godziny prób, to i tak było warto. Śpiewanie czy też samo uczestnictwo w koncercie bardzo zbliża do Boga, pozwala się otworzyć, powierzyć swoje zmartwienia bądź podziękować Bogu za to, że przy nas jest i otacza nas każdego dnia swoją opieką.

Biłgoraj

Wieczór uwielbienia po raz trzeci odbył się też w parafii pw. św. Jerzego w Biłgoraju. Organizatorem był wikariusz ks. Krystian Malec. Zauważył on ogromne znaczenie modlitwy uwielbienia w życiu chrześcijanina: – Bardzo często nasze modlitwy ograniczają się do próśb, są dziękczynienia, zdarzają się też przebłagania, ale nie możemy zapominać, że tak naprawdę to w czasie uwielbienia Boga najwięcej możemy od Niego dostać, ponieważ wtedy przychodzimy do Niego po to, aby po prostu z Nim być. Nie po to, żeby czegoś żądać, żeby coś wypraszać, ale po prostu z Nim być. I właśnie wtedy, gdy jesteśmy z Panem Bogiem tak zupełnie bezinteresownie, najbardziej może On na nas działać, bo jesteśmy wtedy z Nim najbardziej szczerzy.

Ks. Krystian wyjaśnił, że podczas modlitwy uwielbienia człowiek może otrzymać ogromne łaski, a jednocześnie coraz bardziej rozkochać się w Bogu. Naprawdę wielu ludzi podczas uwielbienia otrzymuje takie łaski, o których im się nie śniło i wtedy dziwią się i mówią, że przecież z niczym takim nie przychodzili i o nic takiego nie prosili. A Bóg widzi nasze serca i widzi, czy przychodzimy dla Niego, aby być z Nim, czy przychodzimy do Pana Boga tylko wtedy, kiedy czegoś potrzebujemy. Nie mówię jednak, że to jest zła forma modlitwy, kiedy o coś prosimy, bo sam Jezus mówił: „Proście, a będzie wam dane”, ale żebyśmy nie zapominali, że kiedy mówimy, że kogoś kochamy, to po prostu chcemy z nim być bez względu na to, czy możemy coś od niego dostać.

Posługę muzyczną pełnił tradycyjnie już zespół „Kanaan”. Do świątyni przybyli ci, którzy właśnie tego dnia, w Walentynki, chcieli wyznać Bogu swoją miłość w ten szczególny sposób, poprzez uwielbienie Go i oddawanie Mu chwały przez wspólny śpiew i modlitwę.