Reklama

Niedziela Częstochowska

Praca rąk, która łączy pokolenia

Gdy sięgamy po różaniec i przesuwamy paciorki w rytm słów „Zdrowaś Maryjo”, rzadko zastanawiamy się, jak powstaje ten przedmiot tak bliski sercu każdego wierzącego.

2025-10-25 19:40

[ TEMATY ]

Częstochowa

modlitwa

rożaniec

dewocjonalia

Karol Porwich/Niedziela

Anna Jeż, właścicielka firmy

Anna Jeż, właścicielka firmy

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dla wielu to po prostu narzędzie modlitwy. Ale za każdym z tych różańców stoi konkretna historia – dłonie, które go wykonały, serca, które włożyły w jego powstanie miłość, wiarę i przede wszystkim cierpliwość, bo wykonanie różańca wymaga wielu godzin precyzyjnej pracy. W Częstochowie, u stóp Jasnej Góry, ta historia ma swoje imię – Kristarex.

Z miłości do Maryi i rękodzieła

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Firma narodziła się z pasji i wiary. Zaczęło się od Michała Jeża, który w 1938 r. rozpoczął działalność w zakresie posrebrzania dewocjonaliów. Oficjalnie firma została założona w 1980 r. Dzieło ojca kontynuował syn Krzysztof wraz z żoną Anną. To właśnie oni połączyli swoje siły i stworzyli coś trwałego, pięknego, a jednocześnie duchowego.

Reklama

Firma specjalizuje się w produkcji, imporcie i eksporcie dewocjonaliów, takich jak medaliki, krzyżyki i łańcuszki. Kristarex prowadzi sprzedaż hurtową i detaliczną, a jego wyroby eksportowane są do wielu krajów, m.in. do Anglii, Francji i Stanów Zjednoczonych. W czasach, gdy coraz więcej produktów powstaje w pośpiechu, a dewocjonalia, często o wątpliwej jakości, sprowadzane są z dalekich krajów, oni postawili na rzetelne, polskie rękodzieło. Początki były skromne – kilka prostych narzędzi, niewielkie zaplecze i ogromne zaangażowanie. Dziś Kristarex to rozpoznawalna marka nie tylko w Częstochowie, ale też w wielu parafiach w Polsce, a nawet na świecie. Po śmierci p. Krzysztofa firmę nadal prowadzi jego żona Anna wraz z synem Arturem. Pomaga im też już trzecie pokolenie familii, syn p. Artura, również Artur, który wnosi do rodzinnego biznesu świeże spojrzenie i nowoczesne rozwiązania, nie tracąc przy tym ducha tradycji.

– Każdy różaniec, który wychodzi z naszych rąk, traktujemy jak coś wyjątkowego, ponieważ wiemy, że trafi do kogoś, kto będzie się na nim modlił, kto powierzy Maryi swoje troski i wdzięczność. To zobowiązuje. Dlatego wykonujemy ręczną pracę i wkładamy serce absolutnie w każdy detal – mówi p. Anna. Produkcja różańca to nie tylko składanie paciorków. To proces wymagający precyzji, skupienia i cierpliwości. W firmie Kristarex każdy etap – od wyboru materiału, przez formowanie krzyżyka i łączenie elementów, po końcowe polerowanie – odbywa się ręcznie. Paciorki powstają z różnych tworzyw: drewna, szkła, perełek, kamieni naturalnych. – Wszystko zależy od potrzeb zamawiających – tłumaczy p. Anna. – Czasem ktoś pragnie różańca z hebanu, innym razem z jaśniejszych materiałów, np. z oliwki czy bukszpanu. Coraz częściej wykonujemy też personalizowane różańce, z medalionami przedstawiającymi konkretnego świętego lub wizerunek patrona danej parafii. Nie brakuje również zamówień od księży i wspólnot parafialnych. To piękne, gdy księża dzwonią z prośbą o wykonanie różańców z wizerunkiem Matki Bożej Częstochowskiej czy św. Jana Pawła II. Wtedy czujemy, że nasza praca staje się formą apostolstwa – przyznaje.

Misja i wartości

Reklama

Kristarex to nie tylko firma – to świadectwo wiary przenoszone z pokolenia na pokolenie. Jej misją jest przypominanie światu, że dewocjonalia to nie ozdoby, ale przedmioty niosące duchową wartość. Każdy różaniec, medalik czy krzyż ma przypominać o obecności Boga w codzienności.

– Chcemy, by nasze wyroby były trwałe i piękne, ale przede wszystkim, by zachęcały do modlitwy. To nasza mała misja: pomagać ludziom spotkać się z Bogiem przez przedmioty, które mają w rękach każdego dnia – podkreśla p. Anna. W czasach, gdy wiele firm stawia na masową produkcję, Kristarex wciąż pozostaje wierny zasadzie „mniej, ale z sercem”. W porównaniu z produktami sprowadzanymi z Azji różnice jakościowe są ogromne. – My nie robimy różańców, które się rozpadną po tygodniu. Chcemy, żeby służyły przez lata – zaznacza właścicielka firmy.

Nieprzypadkowo Kristarex działa właśnie w Częstochowie, w mieście Maryi. To miejsce, w którym duchowość przenika codzienność, a modlitwa miesza się z rzemiosłem. W cieniu Jasnej Góry łatwiej zrozumieć, że praca może być formą modlitwy. – Często słyszymy od pielgrzymów, że różaniec z Częstochowy ma dla nich wyjątkową wartość. Nie tylko dlatego, że jest piękny, ale również z tego powodu, że czują, iż został wykonany tu, blisko Matki Bożej. I to jest dla nas najpiękniejsza nagroda i najlepsza satysfakcja – mówi p. Anna.

Mimo tego, że świat się zmienia, a duchowość bywa spychana na dalszy plan, dewocjonalia wciąż cieszą się ogromnym zainteresowaniem. Nie tylko w okresie pielgrzymkowym, kiedy tysiące wiernych odwiedzają Jasną Górę, czy w czasie Pierwszych Komunii św., gdy szukamy prezentów dla dzieci. Coraz więcej osób bowiem kupuje różańce dla siebie, bliskich, a nawet do samochodu czy biura, bez okazji. – To wyraz naszej ludzkiej pobożności i tożsamości. Mieć różaniec przy sobie to jak mieć przy sobie przyjaciela, który przypomina o modlitwie i obecności Boga. Wielu klientów wraca do nas, mówiąc, że mają już kilka różańców: jeden w domu, drugi w torebce, trzeci w samochodzie. I to jest piękne. Wynieśliśmy w dużej mierze ten różaniec z domu, widzieliśmy go w rękach naszych babć i mam. On towarzyszy nam przez życie i to właśnie my musimy nieść go dalej następnym pokoleniom – wskazuje p. Anna. Choć Kristarex mieści się u stóp Czarnej Madonny, w Częstochowie, to firma współpracuje z wieloma ośrodkami kultu religijnego w Polsce, m.in.: z Wadowicami, Łagiewnikami czy Licheniem.

Kristarex staje się symbolem tego, że tradycja nie ginie, ale ewoluuje – z pokolenia na pokolenie, z serca do serca. Każdy różaniec, który powstaje w ich pracowni, to nie tylko produkt – to modlitwa zamknięta w paciorkach. I choć świat pędzi do przodu, to w tej pracowni czas odmierza się w rytmie oddechów, modlitwy, dźwięku przesuwanych koralików. Bo tu różaniec nie jest towarem – jest po prostu świadectwem wiary.

Ocena: +4 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Modlitwa za zmarłych biskupów diecezji drohiczyńskiej

Niedziela podlaska 50/2012, str. 5

[ TEMATY ]

modlitwa

Drohiczyn

Ks. Artur Płachno

Modlono się za zmarłych biskupów diecezji drohiczyńskiej, pińskiej i siedleckiej

Modlono się za zmarłych biskupów diecezji drohiczyńskiej, pińskiej i siedleckiej
Wieczorem 20 listopada w Drohiczynie miała miejsce modlitwa za zmarłych biskupów diecezji drohiczyńskiej i jej poprzedniczek, a zwłaszcza z diecezji pińskiej i siedleckiej. Eucharystii połączonej z Nieszporami za zmarłych, celebrowanej w katedrze pw. Trójcy Przenajświętszej przewodniczył biskup drohiczyński Antoni Dydycz. W homilii przypomniał, nawiązując do przeżywanego Roku Wiary, że przekazywanie daru wiary odbywało się od czasów apostolskich dzięki poświęceniu różnych duszpasterzy na przestrzeni wieków. „Rok Wiary - mówił Ksiądz Biskup - obliguje nas do częstszego myślenia o wierze i zastanawiania się nad jej obecnością”. Zawrócił też uwagę na słowa Chrystusa, które znajdujemy w Piśmie Świętym, że kto uwierzy i ochrzci się, ten będzie zbawiony. „Jest to wielka łaska, kontynuował Pasterz Kościoła drohiczyńskiego, ale nie mogłaby ona docierać do ludzkich umysłów i serc oraz przełamywać granic pomiędzy różnymi cywilizacjami, gdyby nie gorliwość kolejnych pasterzy, a także poświęcenie tych, którzy ich wspomagali”. Nawiązując zaś do tradycji modlitwy za zmarłych duszpasterzy w listopadzie, powiedział, że jest to wyraz wdzięczności za wiarę i Kościół, który istniał na tych ziemiach w różnych czasach. Wspomnienie bowiem Kościoła to nic innego, jak wspomnienie konkretnego duszpasterza i jego działalności. „Modląc się za zmarłych pasterzy, powinniśmy modlić się również o następnych, którzy będą przychodzili powoływani, aby z radością podejmowali tę przepiękną misję i prowadzili kolejne Kościoły na spotkanie z Jezusem Chrystusem” - zakończył homilię. Po Eucharystii kapłani i wierni modlili się w kryptach katedralnych, gdzie spoczywają: pierwszy biskup drohiczyński Władysław Jędruszuk, biskup piński Kazimierz Bukraba, administrator apostolski diecezji pińskiej z siedzibą w Drohiczynie ks. inf. Michał Krzywicki oraz ks. Jan Wasilewski, zesłaniec, którego ciało zostało przywiezione z Syberii.
CZYTAJ DALEJ

Uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny

1 listopada Kościół katolicki obchodzi uroczystość Wszystkich Świętych. Dzień ten kojarzy się dla wielu ze zniczem, z grobem bliskich osób, z cmentarzem, dla innych z wiązanką kwiatów, jeszcze dla innych z modlitwą i pamięcią o tych, którzy wyprzedzili nas w drodze do wieczności. Nie mniej jednak w tym dniu udajemy się z całymi rodzinami na cmentarz i nawiedzamy groby naszych bliskich, przyjaciół, rodziców, krewnych, znajomych, stawiając kwiaty, zapalając ten "płomyk nadziei", wierząc, że już cieszą się oni chwałą w domu Ojca Niebieskiego. Kościół w tym dniu oddaje cześć tym wszystkim, którzy już weszli do chwały niebieskiej, a wiernym pielgrzymującym jeszcze na ziemi wskazuje drogę, która ma zaprowadzić ich do świętości. Przypomina nam również prawdę o naszej wspólnocie ze Świętymi, którzy otaczają nas opieką.
CZYTAJ DALEJ

Spacer po Rzymie kard. Newmana

2025-10-31 21:12

[ TEMATY ]

Św. John Henry Newman

commons.wikimedia.org

św. John Henry Newman

św. John Henry Newman

Od 1 listopada Kościół będzie miał nowego Doktora, św. Johna Henry’ego Newmana. O tym anglikańskim konwertycie, pokornym i niestrudzonym poszukiwaczu Prawdy, rozmawiałem podczas spaceru po Rzymie z wybitnym znawcą kard. Newmana, jakim jest ks. Hermann Geissler.

Nie wszyscy wiedzą, że nowy Doktor Kościoła katolickiego był przez ponad 40 lat anglikaninem - urodził się (1801 r.) i wychował się w rodzinie anglikańskiej. Był pastorem anglikańskim a nawrócił się na katolicyzm już jako dorosły człowiek w 1845 r. Został wtedy oratorianinem tzn. członkiem stowarzyszenia życia apostolskiego założonego w 1551 r. przez św. Filipa Neri. W Anglii założył oratorium w Birmingham, a papież Leon XIII mianował go kardynałem (1879 r.). Był wybitnym intelektualistą oraz znanym pisarzem i kaznodzieją. Zmarł w 1890 r., ciesząc się opinią świętości.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję