Reklama

Wczoraj • dziś • jutro

Popękało i dalej pęka!

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W czerwcu 1991 r. Jan Paweł II po raz czwarty zawitał do ojczyzny. Tworzył się wtedy nowy kształt Polski, więc jako Polak nie mógł nie odnieść się do tych zmian. Zaczął wędrówkę po kraju od Koszalina, gdzie wygłosił homilię poświęconą pierwszemu przykazaniu Dekalogu. Zwrócił w niej uwagę na fundamentalne znaczenie przykazań dla ludzkości. Ponieważ – dowodził – ignorowanie Dekalogu burzy ład życia w każdym jego aspekcie, począwszy od rodziny, przez naród, aż po ogólnoludzką wspólnotę.

Jan Paweł II widział, jak ogłoszony tryumfalnie koniec komunizmu w Polsce wcale nie zakończył walki o kształt ojczyzny. Elity Solidarności bratają się z niedawnymi jeszcze komunistami, środki masowego przekazu tworzą atmosferę niechęci wobec osoby Papieża – wylicza się koszty pielgrzymki, zapominając o kosztownej społecznie reformie Balcerowicza, zrzuconej na barki prostych ludzi. Kościół, tak potrzebny w czasach PRL-u, teraz nagle staje się niewygodny. Pieniądze i władza u progu nowej Rzeczypospolitej zastępują Pana Boga. Zostaje ujawniona afera FOZZ, właściciele spółki Art-B Bogusław Bagsik i Andrzej Gąsiorowski uciekają do Izraela, szerzy się bezrobocie, a postkomuniści uwłaszczają się na narodowym majątku. Tworzą się mechanizmy, które na wiele lat zahamują zdrowy rozwój polskiej gospodarki i spauperyzują już i tak sponiewierane przez siermiężny komunizm polskie społeczeństwo. Rządy Jana Krzysztofa Bieleckiego z KLD, partii, której przewodniczącymi byli Janusz Lewandowski, a potem Donald Tusk, realizują „pragmatyczny liberalizm”, rozszerzający prywatyzację, ostrożnie podchodzący do dekomunizacji i stanowczo do neutralności światopoglądowej państwa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wielki Jan Paweł II, doskonale wyczuwał niebezpieczeństwa, które czyhały na drodze ku pełnej wolności Polski. Ale kto go słuchał, kiedy pękała skorupa kruchego naczynia, jakim była nasza tożsamość?! Teraz – pomyślał Pan Niedziela – mam wrażenie, że obecnie rządzący starają się skleić to kruche naczynie, jakim jest naród, niosący w sobie chrześcijańskie dziedzictwo swoich początków, społeczność rodzin walczących o materialne przetrwanie i duchowe trwanie przy Dekalogu. Daj Boże, aby uczciwie i do końca, jeśli to możliwe, wypełnili testament Ojca świętego: „(...) proszę was, wszyscy moi rodacy, synowie i córki wspólnej Ojczyzny, abyście nie pozwolili rozbić tego naczynia, które zawiera Bożą prawdę i Boże prawo. Proszę, abyście nie pozwolili go zniszczyć. Abyście sklejali je z powrotem, jeśli popękało”.

A popękało i dalej pęka!

2017-06-28 09:33

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wielki Piątek. Dzień postu ścisłego

[ TEMATY ]

post

Wielki Piątek

Karol Porwich/Niedziela

Wielki Piątek jest dniem sądu, męki i śmierci Chrystusa. To jedyny dzień w roku, kiedy nie jest sprawowana Msza św., a w kościołach odprawiana jest Liturgia Męki Pańskiej. Na ulicach wielu miast sprawowana jest publicznie Droga Krzyżowa. Tego dnia obowiązuje post ścisły i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Są jednak osoby, które pościć nie muszą.

– Jeśli Wielki Piątek jest dniem pełnym smutku, to jednocześnie jest najwłaściwszym dniem dla obudzenia na nowo naszej wiary, dla umocnienia naszej nadziei i odwagi niesienia przez każdego swego krzyża z pokorą, ufnością i zdaniem się na Boga, mając przy tym pewność wsparcia przez Niego i Jego zwycięstwa. Liturgia w tym dniu śpiewa: „O Crux, ave, spes unica – Witaj, Krzyżu, nadziejo jedyna!” – tak sens liturgii wielkopiątkowej wyjaśniał w jednej z katechez w minionych latach papież Benedykt XVI.

CZYTAJ DALEJ

Tak, proszę, Jezu Chryste, obmyj mnie

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Pio Si/pl.fotolia.com

Rozważania do Ewangelii J 13, 1-15.

Wielki Czwartek, 28 marca

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję