Reklama

Wolni na Lednicy

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wolność. To jedno, krótkie słowo zdaje się mieścić w sobie więcej niż pozostałe wyrazy w języku polskim. Wszystko przez to, że poza aspektem semantycznym posiada ono szerokie znaczenie powiązane z kulturą i historią. Polska doświadczyła na przestrzeni wieków wielu tragedii i szeroko pojętej niewoli. Zabory, wojny, zgubne ideologie i ustroje... Wywalczenie wolności zostało okupione ogromnym cierpieniem i niezliczonymi ofiarami, dlatego my, Polacy, pojmujemy ją przede wszystkim jako dziedzictwo i wspólną odpowiedzialność. W roku stulecia odzyskania przez Polskę niepodległości odczuwamy to szczególnie intensywnie. Kolejne uroczystości, spotkania i akcje upamiętniające tę wyjątkową rocznicę są niezbitym dowodem na silnie zakorzeniony w naszym narodzie patriotyzm i dumę z przodków.

W godzinie św. Jana Pawła II

W tak znamiennym roku Spotkanie Młodych LEDNICA 2000 nie mogłoby się odbyć bez wspólnego dziękczynienia za wolność. Stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości uczcimy wspólną modlitwą podczas tradycyjnej godziny św. Jana Pawła II – Ojca naszej wolności. Zaraz po Eucharystii uczestnicy spotkania rozpoczną wspólne rozważania na temat wolności naszego kraju, a także roli Papieża Polaka w polskiej drodze ku niej. Towarzyszyć temu będzie piękna symbolika – trudno bowiem o lepsze miejsce do celebrowania polskiej wolności niż miejsce, w którym Polska się zaczęła. Można więc powiedzieć, że gest ucałowania Ziemi Polskiej, który będzie zwieńczeniem wspólnej modlitwy, będzie tak naprawdę dziękczynieniem dziesiątek tysięcy młodych ludzi za Ojczyznę samą w sobie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Cenne „Jestem”

To jednak nie wszystko. Wolność jest wpisana już w samo hasło XXII Spotkania Młodych LEDNICA 2000. „Jestem” – czyli słowo, które przyświecać nam będzie na tegorocznej Lednicy, jest niemalże tak szerokie znaczeniowo, jak wspomniana na początku artykułu „wolność”. „Jestem” to nie tylko określenie bytu samego w sobie, ale też – w kontekście wiary – jego znaczenia dla Boga i bliźnich. Wiedząc, że człowiek został obdarowany przez Boga wolną wolą, swojego „Jestem” nie można rozpatrywać w oderwaniu od wolności. Tym bardziej wyjątkowa staje się w tym kontekście uroczystość odzyskania przez Polskę niepodległości – wolność naszej Ojczyzny to wolność każdego z nas, każdego „Jestem”, które jest przecież nieskończenie cenne w oczach Boga.

Reklama

Uczcijmy wolność

Warto tutaj przywołać zdanie, które jest podstawą i inspiracją tegorocznego hasła Spotkania Młodych LEDNICA 2000:

„Człowiek, będąc jedynym na ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego, nie może odnaleźć się w pełni inaczej, jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego”.

Analizując te słowa św. Jana Pawła II w kontekście wolności, dochodzimy do pięknych wniosków, zgodnie z którymi „Jestem” każdego Polaka to wspólna i bezinteresowna praca na rzecz wolności. Dziś nasz kraj jest niepodległy i bezpieczny, ale nie zawsze tak było. To, że my jesteśmy wolni, zawdzięczamy ludziom, którzy nie obawiali się oddać swojego życia za Polskę. Za ten dar powinniśmy być im wdzięczni i w tym szczególnym roku podziękować za to, co dla nas jest oczywiste, a dla naszych przodków pozostawało marzeniem.

Spotkajmy się na Lednicy i wspólnie uczcijmy wolność, ucieszmy się naszą ojczyzną i podziękujmy za św. Jana Pawła II – Ojca naszej wolności.

Do zobaczenia 2 czerwca na Polach Lednickich!

2018-05-16 11:23

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pamiętasz o nas

21 grudnia 2015 r. – ta data zmieniła dla nas wszystko. Tego dnia o. Jan W. Góra OP odszedł do domu Ojca. Jednak nasze wspomnienia z nim związane są ciągle żywe. Właśnie dlatego przy okazji nadchodzącej 3. rocznicy śmierci poprosiliśmy członków naszej Wspólnoty o przysyłanie spisanych osobistych historii związanych z Ojcem Janem. Regularnie publikujemy je w naszych mediach społecznościowych, a cały czas docierają do nas nowe. Oto jedno z takich wspomnień

Byłam tam z nakazu – „Przyjdź nam pomóc”. Nagle stałam się częścią całości. Tej Rodziny. Ojciec – prawdziwy, bo przyjął nas do swojego domu. My i nasz salon – Oczko. Ojciec oczywiście zauważał nasze braki. Ja na przykład nie znałam słów zwykłych modlitw („Pod Twoją obronę”), a więc zarządził, że każdego wieczoru przed moim wyjściem wszyscy stawaliśmy w kółku i odmawialiśmy tę modlitwę. Tygodniami. Aż się nauczyłam.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Lublin. Spotkanie biskupów z Polski i Niemiec

2024-04-25 10:21

Tomasz Koryszko/ KUL

Arcybiskup Stanisław Budzik jest gospodarzem spotkania grupy kontaktowej Episkopatów Polski i Niemiec.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję