Nowe władze

Niedziela szczecińsko-kamieńska 32/2019, str. 4

Ks. Robert Gołębiowski

archiwum Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej

Nowy zarząd Towarzystwa Chrystusowego: od lewej ks. Zbigniew Regucki, ks. Zbigniew Kutnik, ks. Krzysztof Olejnik – przełożony generalny, ks. Bogusław Burgat – wikariusz generalny, ks. Marek Grygiel i ks. Matthew Gardziński

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Co sześć lat w Towarzystwie Chrystusowym dla Polonii Zagranicznej zwoływana jest przez Przełożonego Generalnego Kapituła Generalna. Jak mówi o niej prawo własne zgromadzenia: „Kapituła otrzymuje najwyższą władzę w Towarzystwie, tak jest powołana, ażeby reprezentując całą wspólnotę, stała się prawdziwym znakiem naszej jedności i miłości” (UiDTChr 129). Oprócz wymiaru duchowego dziedzictwa zgromadzenia, Kapituła dokonuje także wyboru nowego zarządu i rady generalnej. Od 2 do 15 lipca trwały obrady, które przyniosły ważne zmiany w przewodzeniu całemu Zgromadzeniu Zakonnemu, które przecież od ponad 70 lat tak mocno złączone jest z duszpasterstwem w naszej archidiecezji.

Nowy przełożony generalny

Reklama

Jedną z najważniejszych decyzji był wybór nowego przełożonego generalnego. Został nim ks. Krzysztof Olejnik SChr, dotychczasowy prowincjał Prowincji pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wielkiej Brytanii i Republice Irlandii. Ks. Krzysztof Olejnik SChr pochodzi z Wrześni. Do Towarzystwa Chrystusowego wstąpił 20 sierpnia 1994 r. Profesję dozgonną złożył 30 kwietnia 2000 r. w Poznaniu. Święcenia kapłańskie przyjął 22 maja 2001 r. w Poznaniu. Po święceniach kapłańskich był katechetą – spowiednikiem w parafii pw. św. Michała Archanioła w Dobrzanach. W 2002 r. rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 2003-04 odbył studia w Studium Poradnictwa Psychologicznego i Psychoterapii dla Duchowieństwa. W latach 2004-07 był socjuszem magistra nowicjatu Towarzystwa Chrystusowego w Mórkowie. W 2007 r. został skierowany do Prowincji pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa (Wielka Brytania i Irlandia) i pracował jako duszpasterz Polaków w Moyraverty (Irlandia, 2008-2011); Belfaście (Irlandia Północna, 2011-2013); Londonie-Putney, (Anglia, 2013-2014); Hampton Hill (Anglia, 2014-16); Glasgow (Szkocja, 2016-18). W latach 2012-18 był wiceprowincjałem Prowincji Najświętszego Serca Pana Jezusa, a w 2018 r. został przełożonym tej prowincji. W 2013-18 r. pełnił funkcję radnego generalnego Towarzystwa Chrystusowego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Urząd wikariusza generalnego

Drugim ważnym stanowiskiem w hierarchii zgromadzenia jest urząd wikariusza generalnego. Po raz drugi wybrany został do tej zaszczytnej funkcji ks. Bogusław Burgat SChr. Jest szczecinianinem, gdyż pochodzi z parafii pw. Świętego Krzyża na Pogodnie. Do Towarzystwa Chrystusowego wstąpił 13 sierpnia 1983 r. Profesję dozgonną złożył 2 kwietnia 1989 r. w Poznaniu. Święcenia kapłańskie przyjął 23 maja 1990 r. w bazylice archikatedralnej w Poznaniu z rąk abp. Jerzego Stroby. Po święceniach przez rok był wikariuszem parafii pw. Matki Bożej Bolesnej w Chociwlu. W latach 1991-96 był proboszczem parafii pw. Zesłania Ducha Świętego w Zielonym Gaju (Kazachstan). Następnie w latach 1996-97 pracował jako wikariusz parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie. W 1997 r. został skierowany na studia specjalistyczne z zakresu filozofii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 2001-02 odbył staż naukowy w Stanach Zjednoczonych połączony z duszpasterstwem polonijnym w Chicago. W 2007 r. został mianowany wykładowcą w WSD Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu, następnie prefektem, wicerektorem (2008-11) oraz rektorem tego Seminarium (2011-13). 4 lipca 2013 r. został wybrany na urząd wikariusza generalnego Towarzystwa Chrystusowego. Od 2013 r. jest członkiem Konsulty Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce oraz przewodniczącym Komisji ds. Polonii. W 2015 r. został mianowany przez Konferencję Episkopatu Polski konsultorem Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą.

Radni generalni

W kolejnym głosowaniu wybrano czterech radnych generalnych. Pierwszym radnym generalnym został ks. Zbigniew Regucki SChr, a kolejnymi: ks. Marek Grygiel SChr, ks. Zbigniew Kutnik SChr oraz ks. Matthew Gardziński SChr. Wszystkim wybranym życzymy błogosławieństwa Bożego i mocy duchowej założyciela sługi Bożego kard. Augusta Hlonda.

2019-08-06 09:22

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wyzwania nowej ewangelizacji (cz. 1)

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 41/2012, str. 7

Jacek Kurzępa

Zdarzyło mi się uczestniczyć w opisywanym na łamach naszej gazety I Kongresie Nowej Ewangelizacji, który miał miejsce w dniach 28-31 lipca w Kostrzynie nad Odrą, a także doświadczać jej praktycznej formy podczas Przystanku Jezus. Zdaję sobie sprawę z faktu, że o nowej ewangelizacji ostatnio mówi się bardzo wiele. To dobrze. Jednak wśród rozmaitych głosów, które opisują to, czym jest, na czym ma polegać nowa ewangelizacja i kto nią ma się zajmować, występuje niekiedy chaos interpretacyjny i znaczeniowy. Dlatego też zachęcony wystąpieniem abp. Rino Fisichellego pomyślałem o tym, że jako świecki postaram się dokonać pewnej interpretacji tego zagadnienia. Dlaczego nowa ewangelizacja, skąd ten pomysł, jakie są jej przesłanki? Jest to pytanie o zasadniczym znaczeniu, gdyż udzielona na nie poprawna odpowiedź może uspokoić różne grupy komentatorów. Bardziej czy mniej życzliwych temu przedsięwzięciu, którzy niekiedy interpretują ją jako konkurencję wobec dotychczasowych form ewangelizowania czy też jako pośrednią formę krytyki tych, którzy przez lata gorliwie i sumiennie spełniali swoje chrześcijańskie obowiązki. Ani jeden, ani drugi motyw nie przyświeca pomysłodawcom i twórcom nadania nowej dynamiki ewangelizacji. Zarówno szacunek i respekt wobec tych, którzy nieodmiennie od lat „są siewcami na polach Pana Boga”, jak i zrozumienie obecności różnych nurtów i rytów w dawaniu świadectwa i posługi Kościołowi są punktem wyjścia. Akceptacja obecności jednego i drugiego. Radość z faktu współistnienia i obustronnego wzmacniania się modlitwą i czerpania z garnca szerokiej palety możliwości. Wobec powyższego, na z pretensją kierowane wobec nowych ewangelizatorów słowa: „Uważasz, że co? Dotychczas nic się tu nie robiło?” albo: „Skoro tak wiele działań było, to dlaczego Kościoły pustoszeją? Uważasz, że to nasza, starych księży, wina?” – odpowiedź jest jedna. Nie wskazujemy winnych, nie szukamy też ich, gdyż nie w tym rzecz. Rzeczą ważniejszą jest odpowiedź na pytanie: Jak odwrócić tendencję dotyczącą kryzysu wiary w ogóle? Nowa ewangelizacja nie jest zatem ani wbrew komuś, ani za coś – jako proces zastępowania czegoś starego czymś nowym. Jest bowiem procesem stałym, osadzonym w naszym zobowiązaniu, jakie na siebie przyjęliśmy przez fakt chrztu św. i Komunii św. Nie jest więc reaktywną wobec czegoś na tu i teraz. Jest zaś naszym, wiernych, odzewem na wezwanie – posłanie, jakie do nas skierował i kieruje nieustannie Jezus – „głoszenia Jego Ewangelii wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15). Jednak, mimo wszystko, nieustępliwy czytelnik spyta: „No dobrze, a dotychczasowe formy ewangelizacji, przecież jej dokonywaliśmy?”. Nie powinniśmy ich porzucać. Nie stanowią one jakiegoś balastu czy jądra sporu. Gdyż to, o co chodzi w nowej ewangelizacji, to takie wypełnianie ewangelizacji argumentami, treścią spójną wobec poszukiwań aksjologicznych i nowym typem komunikowania się i myślenia swoistego dla człowieka XXI wieku, że zechce on nakłonić ucha ku naszym racjom, że odnowi w sobie pożądliwość Pana Boga, wybudzi się z letargu wiary. Człowiek bywa wobec gwałtu współczesności zadawanego na jego świadomości bezradny, z czasem staje się bezwolny, zagubiony, łatwy do manipulacji. Wmawiane mu treści, na różnym poziomie manipulowania prawdą, przykrywają rzeczywistość transcendentną, sugerując człowiekowi, że ważne jest to, co „tu i teraz”, nie uwzględniając żadnego potem w sensie duchowym. Także człowiek wiary staje w obliczu tego typu manipulacji. Bywa, że jej ulega. Cieszyć się należy, gdy jest krytyczny, wątpiący, nieugięty. Jednak każdorazowo trzeba mu pomóc nie upadać, nie oddalać się, trwać! Wyciągnąć rękę do współbraci w wierze, którzy osłabli w trudzie mocowania się z przekazami wypierającymi nas z przestrzeni publicznej to jedno, a drugie – odmawiającymi nam wyznawania naszej wiary. Sądzę także, że nowa ewangelizacja to jakby nowa dynamika, nowy impuls, ożywiający krwiobieg Kościoła i nas samych, świeckich i konsekrowanych, w jego wspólnocie. Wyzwalająca na naszych twarzach uśmiech i radość tych, którzy mimo wszystko wierzą, bo wiedzą, jaki był i jest sens śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Uśmiech na twarzach tych, którzy mają solidne podstawy swojej wiary, są gorliwi w jej wyznawaniu i nie stronią od dzielenia się Dobrą Nowiną i dawania świadectwa. Mocni duchem iskrzą się jak gwiazdozbiór nowej ewangelizacji – podobni do Najświętszej Maryi Panny, Gwiazdy Nowej Ewangelizacji. Wiemy, że pójście na skróty, jakieś kompromisy i półśrodki w zetknięciu z nachalnością, gwałtownością i zaborczością otaczającego nas świata nie zdają rezultatu. Jedynie wystawiają nas na śmieszność i zarzut naiwności i nieskuteczności działania. Wobec powyższego musimy osiągać nową jakość i większą skuteczność, nic nie tracąc z czytelności doktryny i jej nieugiętości. Poczynając od nas samych. Dokonując najpierw własnego wglądu w jakość mojej wiary i mojej obecności w Kościele.

CZYTAJ DALEJ

KRRiT udzieliła koncesji satelitarnej spółce KANAŁ ZERO TV

2025-10-08 17:40

PAP

[ TEMATY ]

telewizja

yt/kanał zero

Podczas środowego posiedzenia Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji udzieliła koncesji satelitarnej spółce KANAŁ ZERO TV. Przyjęła też uchwały w sprawie przekazania 6 spółkom mediów publicznych środków z opłat abonamentowych oraz przedłużyła 5 podmiotom koncesję na kolejne 10 lat.

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji udzieliła koncesji satelitarnej spółce KANAŁ ZERO TV na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą „Kanał Zero TV”. Kanał Zero powstał w 2023 roku, jako kanał internetowy na platformie YouTube publikujący głównie treści polityczne i społeczne o charakterze publicystycznym. Założył go Krzysztof Stanowski, który w 2025 roku kandydował w wyborach prezydenckich. Kanał śledzi ponad 2 mln subskrybentów. Opublikowano na nim ponad 6500 filmów.

CZYTAJ DALEJ

Audiobook pierwszej adhortacji Leona XIV Dilexi te

2025-10-09 12:12

Vatican News

Vatican Media

W dniu publikacji pierwszej adhortacji apostolskiej Papieża Leona XIV – Dilexi te – Polska Sekcja Mediów Watykańskich udostępniła jej bezpłatny audiobook w języku polskim. To pierwszy raz, kiedy dokument tej rangi trafia do polskich odbiorców także w formie dźwiękowej.

Adhortacja Dilexi te („Umiłowałem cię”), to refleksja Papieża Leona XIV nad nierozerwalnym związkiem między wiarą a miłością wobec ubogich. Dokument, którego przygotowanie rozpoczął papież Franciszek, a dokończył jego następca, podejmuje najbardziej palące tematy dzisiejszych czasów: ubóstwo, migracje, przemoc wobec kobiet, nierówności społeczne, wykluczenie edukacyjne i „gospodarkę, która zabija”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama