Ojczyzno moja kochana, Polsko [...] Bóg Cię wywyższa i wyszczególnia, ale umiej być wdzięczna’’ – słowa Jana Pawła II towarzyszyły czcicielom Bożego Miłosierdzia, którzy po raz szósty zgromadzili się 18 sierpnia na Ogólnopolskiej Pielgrzymce w łagiewnickim sanktuarium.
75 lat temu obraz Jezusa Miłosiernego został umieszczony w kaplicy klasztornej, 40 lat temu Jan Paweł II odbył pierwszą pielgrzymkę do Polski, a 17 lat temu polski papież zawierzył świat Bożemu Miłosierdziu. Wspomnienie tych wydarzeń stało się okazją do dziękczynienia. Jednak nie byłoby go, gdyby nie zbawcza ofiara Jezusa Chrystusa, o czym wspomniał w homilii ks. prałat Franciszek Ślusarczyk, wieloletni kustosz łagiewnickiego sanktuarium: – W tej walce przeciw grzechowi Chrystus przelał własną krew dla naszego wyzwolenia, dla wiecznego zbawienia. Dzięki Jego Ofierze korzystamy z łaski przebaczenia. I zauważał: – Miłosierdzie ma zawsze konkretną twarz człowieka, czasem oszpeconą słabością, grzechem, ale w głębi serca tęskniącą za miłością, za Bogiem. Za wieloletnią posługę oraz za gorliwą i wytrwałą służbę w dziele Bożego Miłosierdzia ks. dr Franciszek Ślusarczyk został uhonorowany odznaką „Beati Misericordes”.
W ramach pielgrzymki pątnicy mogli obejrzeć wartościowe filmy: „Z miłości do Joey”, „Największy dar” i „Mam przyjaciół w niebie”. – Jest mała styczność z takim kinem – zaznaczyła Dorota Adamczyk w rozmowie z „Niedzielą”. I podkreśliła: – Prezentujemy tu filmy z pewnym przesłaniem, a trudno dzisiaj o chrześcijański film w telewizji. Ci, którzy przychodzą na seanse, nie żałują, a czasem okazują wzruszenie.
Na czcicieli Bożego Miłosierdzia czekały m.in. stoiska organizacji krzewiących wiarę, oferujących pomoc rodzinom w kryzysie i punkt krwiodawstwa. – Dzisiejsza Ewangelia jest istotna; mówi, żeby pokój był oparty na Chrystusie – zauważa pan Rafał, który przybył na pielgrzymkę, aby modlić się w intencji rodziny – żony i dwójki nastoletnich dzieci. I dodaje: – Miłosierdzie to jeden z przymiotów Boga, wszystkie dary i łaski Boże, które otrzymuję ja i moi bliźni. Pan Bóg podtrzymuje cały świat i całą ludzkość ze swojego miłosierdzia, dobra i miłości.
Już w sobotę 23 kwietnia w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach będzie mieć miejsce Pielgrzymka Wspólnot Adorujących Najświętszy Sakrament. „Będzie to jubileuszowa pielgrzymka dziękczynna za dar sakramentalnej obecności Pana pośród nas” – napisali organizatorzy wydarzenia.
Sobotnie pielgrzymowanie ma być wyrazem troski o to, aby praktyka całodziennej, a także całodobowej adoracji rozszerzała się w polskich parafiach.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
„Musimy wspólnie kroczyć ku jedności i pojednaniu między wszystkimi chrześcijanami. Credo nicejskie może być podstawą i punktem odniesienia tej wędrówki” - stwierdza Ojciec Święty w opublikowanym dziś Liście apostolskim In unitate fidei z okazji 1700. rocznicy Soboru Nicejskiego.
1. W jedności wiary, głoszonej od początków Kościoła, chrześcijanie są wezwani do zgodnego pielgrzymowania, strzegąc oraz przekazując z miłością i radością otrzymany dar. Wyrażone jest to w słowach Credo: „Wierzymy w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który dla naszego zbawienia zstąpił z nieba”, sformułowanych 1700 lat temu przez Sobór Nicejski, pierwsze ekumeniczne wydarzenie w historii chrześcijaństwa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
