Reklama

Niedziela Sandomierska

Święty w hutniczym mieście

Jubileusz 100-lecia urodzin wielkiego Polaka św. Jana Pawła II wpisuje się w maleńką parafię na peryferiach hutniczego miasta wyrosłego w cieniu Świętego Krzyża, jakim jest Ostrowiec Świętokrzyski.

Niedziela sandomierska 11/2020, str. VI

[ TEMATY ]

relikwie

św. Jan Paweł II

100. rocznica urodzin JPII

Ostrowiec Świętokrzyski

Archiwum parafii

W parafii znajdują się relikwie św. Jana Pawła II

W parafii znajdują się relikwie św. Jana Pawła II

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dzielnicę Koszary i pobliską miejscowość Sudół obejmuje parafia pod wezwaniem Papieża Polaka. Jej powstanie związane jest z odejściem do domu Ojca św. Jana Pawła II. Wówczas zaistniała potrzeba budowy kościoła w tej części miasta. Budowniczy zawierzyli tę inwestycję i dedykowali kościół świętemu rodakowi. Prace tak zadziwiająco szybko postępowały, że już 21 maja 2011 r. bp Krzysztof Nitkiewicz konsekrował świątynię zaraz po beatyfikacji, a na prośbę wiernych ze swym duszpasterzem powołał parafię pw. św. Jana Pawła II.

Społeczność parafii, mimo rozległego terenu, należy do najmniejszej w mieście. Ma ona do dyspozycji nowy kościół i oddaloną 2,5 km kaplicę św. Józefa. Odpowiedzialność za powierzony skarb wiary i troska o przekazanie następnym pokoleniom tego daru owocuje powstawaniem nowych wspólnot: ostatnio zainicjowały swoją działalność Koło Różańcowe Modlitwy Rodziców za Dzieci oraz Wspólnota Wiara i Światło skupiająca woluntariuszy i rodziców z dziećmi sprawnymi inaczej. Parafia nawiązała kontakt z Zakonem Rycerzy Jana Pawła II z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego na Gutwinie w Ostrowcu Świętokrzyskim.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Osoba patrona integruje i inspiruje środowisko, dając także owoc szkoły imienia świętego papieża. Mimo burzliwej, choć krótkiej historii, szkoła „dwunastka” przeszła reorganizację i dzisiaj cieszy się uznaniem i dobrą opinią rodziców posyłających swoje dzieci do tej placówki nie tylko z parafii, ale i z miasta. Dobra atmosfera, podmiotowość ucznia, profesjonalność grona pedagogicznego, przekazywane wartości i poczucie bezpieczeństwa to sprawdzone atuty. Grono pedagogiczne, dyrektor, rodzice wypracowali przyjazne dla integralnego rozwoju młodego człowieka miejsce nauki, wychowania i zabawy. Imię szkole nadano 17 maja 2008 r. Dewiza: „Jesteście przyszłością świata, od Was zależy jutrzejszy dzień” nie traci na aktualności. Organizowane Dni Papieskie, rocznice pontyfikatu i urodzin propagują postać, nauczanie i przesłanie patrona.

Reklama

Parafia z pamiątek związanych z patronem posiada jego różaniec, relikwie, kamień węgielny pobłogosławiony przez papieża Benedykta XVI 18 lipca 2008 r. i dotknięty do grobu Jana Pawła II. Wmurowanie tego kamienia miało miejsce 20 listopada 2009 r. przez bp. Edwarda Frankowskiego.

Chociaż liczebnie jest to najmniejsza parafia w mieście, to można dostrzec, że duchowość wiernych rozwija się w różnych sferach. Najbardziej można ją zauważyć podczas miesięcznych nabożeństw, które odbywają się każdego 2. i 16. dnia miesiąca. W tym czasie dominują intencje dotyczące życia rodzinnego, prośby o uzdrowienia z chorób, uwolnienia z nałogów, o potomstwo, o pracę, ale też o wartości duchowe, o wiarę, o pokój serca, o przemianę wnętrza. To właśnie w tych intencjach możemy dopatrzeć się owocu nauki Jana Pawła II, który zawsze podkreślał w swoich wystąpieniach, jak ważna jest sfera duchowa, rodzinna, a także praca.

2020-03-10 10:35

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Konwój Miłosierdzia

[ TEMATY ]

Rycerze Kolumba

Ostrowiec Świętokrzyski

#pomocdlaUkrainy

Centrum miłosierdzia

Włodzimierz Stec

Pakowanie paczek w Ostrowcu Świętokrzyskim

Pakowanie paczek w Ostrowcu Świętokrzyskim

Z Ostrowca Świętokrzyskiego wyruszy 4 800 paczek z niezbędną pomocą dla rodzin na Ukrainie

Akcję zorganizowali i koordynują Rycerze Kolumba z Ostrowca Świętokrzyskiego. Przygotowują oni 4800 paczek z niezbędną pomocą dla potrzebujących, które chcą dostarczyć jeszcze przed świętami Bożego Narodzenia. Do tej pory zapakowana została połowa paczek. Pozostałe zostaną przygotowane przez wolontariuszy w nadchodzącym tygodniu.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Świętość w codzienności

2024-04-25 11:28

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Przy relikwiach Męczenników z Markowej modlili się wierni z dekanatów: staszowskiego, świętokrzyskiego i połanieckiego.

– Witamy Józefa, Wiktorię i ich dzieci: Stasia, Basię, Władzia, Franciszka, Antosia, Marysię i dzieciątko, które w chwili egzekucji przyszło na świat. Jako rodzice daliście życie siedmiorga dzieciom i jednocześnie chroniliście życie innych ludzi. Nikt nie musiał was przekonywać, że życie każdego człowieka jest wartościowe i zasługuje na szacunek bez względu na pochodzenie czy wyznanie. My małżeństwa chcemy się od was uczyć i stawać w obronie tego, co słuszne nawet za cenę życia i pamiętać, że miłość jest silniejsza od nienawiści – mówili małżonkowie, witając relikwie.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję