Protestujący tworzyli Międzyzakładowe Komitety Strajkowe (MKS), które koordynowały działania i prowadziły rozmowy z władzami. Rządzący PRL nie byli w stanie siłowo spacyfikować protestów. Musieli podjąć rozmowy ze strajkującymi. Wynikiem dialogu było podpisanie porozumień społecznych 30 sierpnia – w Szczecinie, 31 sierpnia – w Gdańsku oraz 3 września – w Jastrzębiu. Konsekwencją ugody władz ze społeczeństwem było powstanie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego, który uczynił wyłom w dotychczasowym monopolu sprawowania władzy przez komunistów.
W województwie rzeszowskim główna fala strajków nastąpiła w sierpniu i wrześniu 1980 r. Protesty wrześniowe były powiązane z powstaniem struktur niezależnego związku zawodowego. Od 8 września 1980 r. strajkowała załoga WSK-PZL w Rzeszowie. Negocjacje, doprowadziły do porozumienia pomiędzy MKS a dyrekcją zakładu. Strajkujący uzyskali potwierdzenie uznania nowych, samorządnych związków zawodowych. Po ostatecznym zakończeniu rozmów, 17 września ukonstytuował się Komitet Założycielski, któremu przewodniczył Andrzej Kuźniar.
12 września 1980 r., nastąpiło porozumienie przedstawicieli pracowników WSK-PZL w Rzeszowie i Zakładów Zmechanizowanego Sprzętu Domowego „Predom-Zelmer”. W jego wyniku powołano Międzyzakładowy Komitet Założycielski (MKZ), którego przewodniczącym został Antoni Kopaczewski, pracownik miejscowego WSK.
W województwie rzeszowskim główna fala strajków miała miejsce w sierpniu i wrześniu 1980 r.
MKZ w Rzeszowie za główne cele postawił sobie koordynację działań nowego związku w województwie, zorganizowanie własnej poligrafii i przeprowadzenie wyborów władz związkowych zakładowego oraz regionalnego szczebla. W następnych miesiącach w skład MKZ w Rzeszowie weszły komitety założycielskie z terenu województwa.
Na przełomie 1980 r. i 1981 r. przeprowadzono wewnętrzne wybory w „Solidarności”. Od 27 czerwca do 30 sierpnia 1981 r. w trzech turach obradował I Walny Zjazd Delegatów Regionu Rzeszowskiego. W jego trakcie wybrano Zarząd Regionu z przewodniczącym A. Kopaczewskim.
Reklama
29 sierpnia 1981 r. jarosławsko-przeworskie struktury „Solidarności” na własną prośbę zostały przyjęte do Regionu Rzeszowskiego.
W połowie 1981 r. „Solidarność” w województwie liczyła już około 200 tys. członków. Dalszy jej rozwój został przerwany wraz z wprowadzeniem stanu wojennego.
