Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Będą ratować pomniki

Takich inicjatyw jest dużo. Działają na terenie Dąbrowy Górniczej, Będzina, Olkusza. A zajmują się kwestami, pozyskiwaniem funduszy i odnawianiem zabytkowych grobowców. Teraz do tej szlachetnej akcji ratowania pomników dołącza stowarzyszenie Ku pamięci w Sosnowcu.

Niedziela sosnowiecka 43/2020, str. VIII

[ TEMATY ]

cmentarz

ratowanie

Piotr Grzybowski

Widok Cmentarza Czterech Wyznań w Sosnowcu

Widok Cmentarza Czterech Wyznań w Sosnowcu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Choć Sosnowiec jest stosunkowo młodym miastem to na najstarszych nekropoliach znajdziemy zapomniane pomniki, które wyglądają jak dzieła sztuki. Niestety, od lat nie odnawiane niszczeją. Z roku na rok coraz szybciej.

– Nasze stowarzyszenie Ku pamięci w Sosnowcu będzie się zajmowało tym problemem nie tylko w trakcie Wszystkich Świętych, ale przez cały rok, systemowo, regularnie – zapowiada Mateusz Bochenek, inicjator przedsięwzięcia, były pełnomocnik prezydenta Sosnowca, a obecnie poseł na Sejm RP. Zdaniem Mateusza Bochenka musimy ocalić od zapomnienia pamięć o osobach, które wpisały się w historię miasta i zadbać o ich grobowce, które niszczeją, bo nikt już o nie nie dba, bo po prostu nie żyje najbliższa czy nawet dalsza rodzina.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Przechadzałem się nie raz po sosnowieckich cmentarzach i widziałem, że są tam niezwykle piękne grobowce, ale wiele z nich niszczeje. Niektóre wyglądają na „niczyje”. Chcę to zmienić. Wspólnie z władzami Sosnowca i diecezją sosnowiecką, a także z przedstawicielami innych wyznań pragniemy zadbać o nagrobki, często zapomniane, a jakże ważne dla naszego miasta i całego regionu – podkreśla poseł Mateusz Bochenek.

Reklama

Jak będzie wyglądała działalność stowarzyszenia Ku pamięci w Sosnowcu? Przedstawiciele będą zbierali środki na ratowanie zabytkowych nagrobków, gdzie pochowane są zasłużone dla miasta i regionu osoby, a także będą pozyskiwali do współpracy darczyńców czy ludzi dobrej woli.

– Działalność stowarzyszenia Ku pamięci w Sosnowcu nie możemy ograniczyć tylko i wyłącznie do zbiórek w trakcie Wszystkich Świętych. Chcemy również do działania zaangażować szkoły, być może także indywidualne osoby, które mogłyby się opiekować grobami. Połączymy to z lekcjami regionalizmu – wyjaśnia inicjator przedsięwzięcia. Na obecną chwilę przedstawiciele kilku sosnowieckich szkół już zadeklarowali, że chętnie obejmą opieką pomniki. Do działania zaangażowani zostali również przedstawiciele różnych wyznań oraz osoby zajmujące się historią, a także regionaliści i organizacje pozarządowe. Członkowie stowarzyszenia Ku pamięci w Sosnowcu i wolontariusze będą kwestowali w weekend na przełomie października i listopada. Jednak wpłat będzie można dokonywać także on-line, przez cały rok. Wszyscy zainteresowani mogą dołączyć do stowarzyszenia Ku pamięci w Sosnowcu w każdej chwili i na miarę swoich możliwości.

2020-10-20 21:56

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pamięć i modlitwa

Niedziela częstochowska 45/2019, str. 6

[ TEMATY ]

cmentarz

wspomnienie

Ks. Mariusz Frukacz, Sławomir Błaut i Maciej Orman/Niedziela

Abp Wacław Depo przewodniczy procesji na cmentarzu Kule

Abp Wacław Depo przewodniczy procesji na cmentarzu Kule

Nie możemy dopuścić do tego, aby o chrześcijaństwie mówiły tylko groby, kamienie i pomniki, bo wówczas już nie będziemy sobą – te słowa Benedykta XVI przytoczył w uroczystość Wszystkich Świętych abp Wacław Depo. Metropolita częstochowski przewodniczył Mszy św. w kościele rektorskim pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Tajemnicy Emaus na cmentarzu Kule.

CZYTAJ DALEJ

Bp Artur Ważny o swojej nominacji: Idę służyć Bogu i ludziom. Pokój Tobie, diecezjo sosnowiecka!

2024-04-23 15:17

[ TEMATY ]

bp Artur Ważny

BP KEP

Bp Artur Ważny

Bp Artur Ważny

Ojciec Święty Franciszek mianował biskupem sosnowieckim dotychczasowego biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej Artura Ważnego. Decyzję papieża ogłosiła w południe Nuncjatura Apostolska w Polsce. W diecezji tarnowskiej nominację ogłoszono w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Ingres planowany jest 22 czerwca.

- Idę służyć Bogu i ludziom - powiedział bp Artur Ważny. - Tak mówi dziś Ewangelia, żebyśmy szli służyć, tam gdzie jest Jezus i tam gdzie są ci, którzy szukają Boga cały czas. To dzisiejsze posłanie z Ewangelii bardzo mnie umacnia. Bez tego po ludzku nie byłoby prosto. Kiedy tak na to patrzę, że to jest zaproszenie przez Niego do tego, żeby za Nim kroczyć, wędrować tam gdzie On chce iść, to jest to wielka radość, nadzieja i takie umocnienie, że niczego nie trzeba się obawiać - wyznał hierarcha.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje".

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję