Ta święta jest znana i czczona na wszystkich kontynentach dzięki orędziu o Bożym miłosierdziu, jakie przekazała w swoim Dzienniczku. Sekretarka Bożego miłosierdzia mieszkała w Łodzi tylko kilka lat, ale to Bóg wybrał Łódź, gdzie usłyszała głos powołania do zakonu i to tutaj wszystko się zaczęło.

Helenka Kowalska urodziła się w 1905 r. w Głogowcu w biednej rodzinie chłopskiej. Ponieważ musiała pomagać rodzicom w gospodarstwie, ukończyła tylko trzy klasy szkoły elementarnej. Jako nastoletnia dziewczynka rozpoczęła pracę w Aleksandrowie Łódzkim.

W 1922 r. przyjechała do Łodzi i zamieszkała u wuja Michała Rapackiego przy ul. Nowo-Krótkiej 9 (obecnie ul. Krośnieńska). W 1923 r. rozpoczęła pracę u właścicielki sklepu spożywczego Marcjanny Wieczorek przy ul. Gubernatorskiej 29 (obecnie ul. Abramowskiego).

Latem 1924 r. podczas plenerowej zabawy w łódzkim Parku Wenecja (obecnie Park im. J. Słowackiego) Helence objawił się Pan Jezus. Wizję tę tak opisała w Dzienniczku: „W chwili, kiedy zaczęłam tańczyć, nagle ujrzałam Jezusa obok. Jezusa umęczonego, obnażonego z szat, okrytego całego ranami, który mi powiedział te słowa: «Dokąd cię cierpiał będę i dokąd mnie zwodzić będziesz?». W tej chwili umilkła wdzięczna muzyka, znikło sprzed oczu moich towarzystwo, w którym się znajdowałam, pozostał Jezus i ja”. Helenka przynaglona tym widzeniem pobiegła do katedry modlić się. Tutaj usłyszała głos Pana Boga: „Jedź natychmiast do Warszawy. Tam wstąpisz do klasztoru”. W łódzkiej katedrze skrystalizowało się powołanie do zakonu prostej, młodej dziewczyny. Zaczęła się trudna droga zakonnego życia, ciężkiej fizycznej pracy, chorób i walki o zrozumienie orędzia Bożego miłosierdzia.

Latem 1924 r. podczas plenerowej zabawy w łódzkim Parku Wenecja (obecnie Park im. J. Słowackiego) Helence objawił się Pan Jezus.

Formy kultu Bożego miłosierdzia podjęte i realizowane w Kościele łódzkim to m.in. obraz Miłosierdzia Bożego, Święto Miłosierdzia Bożego, Koronka do Miłosierdzia Bożego, Godzina Miłosierdzia. Święto Miłosierdzia w diecezji łódzkiej jest obchodzone od 1990 r.

W pierwszą niedzielę po Wielkanocy 7 kwietnia 1991 r. Kościół łódzki zawierzył się miłosierdziu Bożemu. Akt zawierzenia został wypowiedziany we wszystkich parafiach. Miejscem szczególnym kultu w Łodzi jest sanktuarium Miłosierdzia Bożego i kościół św. Faustyny Kowalskiej. To w Łodzi, gdzie wszystko się zaczęło, zrodziła się idea „Koronki na ulicach świata”. Pierwsza modlitwa w 2008 r. zgromadziła łodzian na 111 skrzyżowaniach. Z czasem dołączyły inne polskie miasta, a dziś ta akcja obejmuje nie tylko Europę, ale także Afrykę, obie Ameryki, Australię i Azję.

W 2005 r. podczas obchodów 85. rocznicy utworzenia diecezji łódzkiej i w stulecie urodzin św. Faustyny została ona ogłoszona patronką naszego miasta. Łódź powinna być dumna, że sekretarka Bożego miłosierdzia lata młodzieńcze spędziła w Łodzi. Dzisiaj, kiedy jesteśmy świadkami upadku wartości moralnych, kultu techniki i pieniądza, rozwiązłości, zbrodni, narkomanii człowiek szczególnie potrzebuje miłosierdzia Bożego. Odwiedzając miejsca, w których przebywała i usłyszała głos powołania znana na całym świecie św. Siostra Faustyna, patronka naszego miasta, poprośmy ją o wstawiennictwo u Boga, o zmiłowanie dla nas samych i całego świata.