Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Szczecin

Zaproszenie

11 września odbędzie się Trzecia Archidiecezjalna Pielgrzymka Dzieci do sanktuarium Dzieci Fatimskich, na os. Kasztanowym.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tegoroczne hasło brzmi: „Eucharystia to Jezus Chrystus żywy i prawdziwy”. Mszę św. o godz. 11 odprawi bp Henryk Wejman.

Od 2 do 10 września trwa nowenna przygotowująca do uroczystości przez odmawianie Litanii do Najdroższej Krwi Chrystusa – „Nieustannie pragnę pocieszenia Pana Jezusa znieważanego grzechami ludzi” (św. Franciszek Marto). W czasie nowenny codziennie sprawowana jest Msza św. o godz. 18, po niej odbywają się: wystawienie Najświętszego Sakramentu, Koronka do Miłosierdzia Bożego, litania, adoracja i indywidualne błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.

Ksiądz kustosz kan. Marek Maciążek zaprasza do udziału dzieci wraz z rodzicami oraz wszystkich czcicieli Dzieci Fatimskich. Zachęca również do uczestnictwa w obchodach 4. rocznicy ustanowienia sanktuarium (12 września) i na kolejny dzień – rocznicy objawień fatimskich (13 września).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2021-08-31 12:09

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pamiętajmy o swoich korzeniach

Niedziela szczecińsko-kamieńska 31/2022, str. VI-VII

[ TEMATY ]

Sanktuarium Dzieci Fatimskich

Ks. Robert Gołębiowski

Bp Zbigniew Zieliński podczas wizyty w sanktuarium Dzieci Fatimskich w Szczecinie

Bp Zbigniew Zieliński podczas wizyty w sanktuarium Dzieci Fatimskich w Szczecinie

W sanktuarium Dzieci Fatimskich gościliśmy bp. Zbigniewa Zielińskiego, koadiutora diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Poprosiliśmy Czcigodnego Gościa o podzielenie się z czytelnikami "Niedzieli" swymi przemyśleniami.

Ks. Robert Gołębiowski: Jest Biskup koadiutorem diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, niedługo już jej ordynariuszem. Jaka jest więc to zmiana odpowiedzialności w porównaniu z bp. pomocniczym? Bp Zbigniew Zieliński: Pierwsze wrażenia, które do mnie docierają, wiążą się z nowościami. Jest nowa diecezja, są inni ludzie, nowi księża, nowe świątynie. Jednak mimo odmiennej specyfiki dla każdej diecezji uświadamiam sobie to, że zadanie zarówno w archidiecezji gdańskiej, jak i w Koszalinie jest takie samo. Dzięki tym nowościom odkrywam, że misja Kościoła, biskupa, osoby konsekrowanej czy księdza jest po prostu taka sama. Natomiast wszystkie okoliczności mają bardziej wymiar socjologiczny aniżeli pastoralny. To, co zauważam, to wymiar diecezji. Archidiecezja gdańska jest prawie w całości miejską, a parafie są wieloosobowe, tutaj natomiast są spore miasta, ale w większości jest to teren wiejski z parafiami jednoosobowymi i z tym, co jest heroizmem czyli np. obsługą kościołów filialnych, których nierzadko jest aż pięć! To wymaga ogromnego zaangażowania. W przypadku archidiecezji gdańskiej takim wysiłkiem jest to, że istnieje tam bardzo dużo duszpasterstw, które stanowią ogromne bogactwo tych parafii. Tutaj tym bogactwem jest fakt, że kościoły filialne wspierane są w dużej mierze przez osoby świeckie i ta pomoc okazywana kapłanom jest bezcenna. Wiąże się to z administracją, troską o wystrój o stan techniczny kościołów, a także przez zaangażowanie katechetów, animatorów, szafarzy nadzwyczajnych Komunii św. Bardzo często obecnie sam pytam wiernych: jak wy odbieracie swoją diecezję? W sporej części odpowiedź dotyczy przeszłości tego, że diecezja składa się z ludzi przyjezdnych, a ja mówię przekornie, że w archidiecezji gdańskiej jest podobnie, gdyż do 1945 r. było tu ok. 9% Polaków. Po wyjeździe Niemców w większości przybyli tu ludzie ze Wschodu, ale tam nikt nie mówi, że jest przybyszem, tutaj natomiast bardzo chętnie na to się powołują. Dlaczego tak jest? Niemały wpływ na kształt społeczeństwa, charaktery ludzkie miał ogromny proces ateizacji, który miał ułatwione zadanie, gdyż ogromny teren objęty był PGR-mi, gdzie pracowała większość ludności. Na dodatek funkcjonowało tutaj także dużo jednostek wojskowych, co sprawiło, że tych pracowników mnożąc przez ich środowiska rodzinne sprawiło, że oddziaływanie państwa komunistycznego było ogromne. W wielu przypadkach ludzie wyszli z tego obronną ręką i to odwołanie do korzeni wschodnich, gdy pytali, czy tu jest kościół, ksiądz i wówczas zostawali, sprawiło, że ten proces komunizacji nie był aż tak skuteczny.
CZYTAJ DALEJ

Rozważania na niedzielę ks. Mariusza Rosika: Bóg w dom – pokój w dom

2025-06-30 14:05

[ TEMATY ]

rozważania

Ks. Mariusz Rosik

meczennicy.franciszkanie.pl

Wysyłając swych uczniów na misje, Jezus daje im szczegółowe wskazania, jak powinni postępować. Właśnie w ramach tzw. Mowy Misyjnej pojawia się nakaz: „Gdy do jakiego domu wejdziecie, mówcie: Pokój temu domowi” (Łk 10,5). Jaką treść podsuwał Jezus pod pojęcie „pokoju”? Zapewne w Ewangelii pisanej po grecku dopatrywać się można tu nie tylko myśli judaistycznej, a więc środowiska życia Jezusa, ale także konotacji greckich, a może nawet rzymskich.

Eirene, grecka bogini pokoju, przedstawiana była z rogiem obfitości, z którego rozdawała swe bogactwa. W niektórych wyobrażeniach towarzyszy jej Pluton symbolizujący dobrobyt, a stąd już niedaleko do utożsamienia pokoju ze spokojem. Zgoła inaczej ów pokój widzieli mieszkańcy Brytanii. Tacyt, w biografii swojego teścia Gnejusza Juliusza Agrykoli, zarządcy Brytanii w latach 77-84 po Chr., zamieścił mowę Kalgakusa, brytyjskiego dowódcy. Mówca niezbyt pochlebnie wypowiada się o Rzymianach: „Grabieżcy świata, kiedy im wszystko pustoszącym ziemi nie stało, przeszukują morze; chciwi, jeżeli nieprzyjaciel jest zamożny, żądni sławy, jeżeli jest biedny; ani Wschód, ani Zachód nie zdołałby ich nasycić; jedyni wśród wszystkich ludzi tak bogactw, jak i niedostatków z równą pożądają namiętnością. Grabić, mordować, porywać nazywają fałszywym mianem panowania, a skoro pustynię uczynią – pokoju” (Tacyt, Żywot Juliusza Agrykoli).
CZYTAJ DALEJ

Markowa: rozpoczęło się Święto bł. Rodziny Ulmów

Dziękczynny Wieczór Błogosławieństw ze świadectwem Wojciecha Modesta Amaro, a wcześniej piknik rodzinny rozpoczęły w sobotę w Markowej 3-dniowe obchody Święta bł. Rodziny Ulmów. Wydarzeniu towarzyszy hasło „Małżonku kochający… Małżonko wierna…”.

W wygłoszonym wraz z żoną świadectwie Wojciech Amaro wskazywał, że adoracja Najświętszego Sakramentu w ciszy jest najlepszym lekarstwem na kłopoty współczesnych ludzi. Zastrzegł, że w modlitwie należy zaufać woli Bożej i nie zamartwiać się, czy spełni się nasza prośba. Mówił też, że o działaniu Słowa Bożego i roli świadectwa życia, jakie może złożyć każdy człowiek.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję