Uroczystości przewodniczył bp Andrzej Siemieniewski. Obecny był biskup senior Stefan Cichy, proboszcz katedry ks. Robert Kristman, księża z diecezji i zaproszeni na tę uroczystość. Obecni byli także przedstawiciele kapituł oraz siostry zakonne i wierni. Na zaproszenie proboszcza katedry przybyli także przedstawiciele władz rządowych i lokalnych oraz ruchów i stowarzyszeń kościelnych.
Rola ołtarza
Ołtarz w kościele jest miejscem centralnym i wyjątkowym. Na ołtarzu sprawowany jest kult, sprawowana jest Eucharystia – ofiara Jezusa Chrystusa. Właśnie na to zwrócił uwagę bp Andrzej, rozpoczynając obrzęd poświęcenia ołtarza. – Gromadząc się przy jednym ołtarzu, zbliżamy się do Chrystusa, żywego kamienia, na którym wznosimy się jako świątynia – powiedział.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Znaczenie i symbolika
W homilii poprzedzającej obrzęd poświęcenia, bp Siemieniewski wyjaśnił znaczenie i symbolikę ołtarza. Przypomniał, że ołtarz obecny jest w całej historii zbawienia. To właśnie na wzniesionych ołtarzach składali ofiary Noe, Abraham, Mojżesz. Ołtarz pojawia się w świątyni jerozolimskiej, pojawia się także w Apokalipsie. Świadczy to o ciągłości historii zbawienia, której spadkobiercami jesteśmy my dzisiaj. – Ołtarz staje się zatem centralnym miejscem, aby przypominać sobie o Bogu, o zbawieniu w Jezusie Chrystusie i o wylaniu Ducha Świętego – podkreślił.
Reklama
Na ołtarzu składane są ofiary dziękczynne za wszelkie dary, jakimi Bóg obdarowuje człowieka, jak u Noego. Składając ofiary na ołtarzu, wzywamy imienia Pana, jak u Abrahama. – Całą tę biblijną historię możemy odczytać, wpatrując się w stojący przed nami ołtarz – powiedział bp Andrzej.
W dalszej części homilii wyjaśnił znaczenie poszczególnych elementów ołtarza. – W jego podstawie stojącej na posadzce zobaczmy oczami wiary wszystkie ołtarze z historii zbawienia. W mensie znajdującej się na górze, zobaczmy ołtarz, na którym Pan Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy połamał chleb i podał kielich wina, składając ofiarę. W kamiennych ołtarzach widzimy historię zbawienia – zaznaczył.
Dobry Pasterz
Biskup legnicki zwrócił również uwagę na biały medalion przedstawiający Dobrego Pasterza, znajdujący się na przodzie ołtarza. – Dobry Pasterz bierze na ramiona owcę, aby przyprowadzić ją do stada, które należy do Boga Ojca – przypomniał. Zaś biały kolor podkreśla, że liturgia to nie jest tylko to, co sprawujemy na ziemi, to również udział w tajemniczych rzeczywistościach niebiańskich. – Liturgia to znacznie więcej niż tylko to, co widać oczami, ona zachęca do tego, by ujrzeć również to, co w niebie, co Pan Jezus czyni teraz dla nas. Nie ma liturgii, która nie łączyłaby ziemi z niebem i nieba z ziemią – przypomniał.
Relikwie
Reklama
Kolejnym znakiem, który wyjaśnił bp Siemieniewski były relikwie męczenników, które zostały umieszczone pod mensą ołtarza. Jest zwyczaj, że pod mensą ołtarza stałego umieszcza się relikwie świętych, w przypadku katedry są to relikwie męczenników z Pariacoto – franciszkańskich ojców misjonarzy Michała Tomaszka i Zbigniewa Strzałkowskiego, związanych przed laty z Legnicą. – Ten znak nawiązuje do Apokalipsy i wizji ołtarza, znajdującego się przed Bogiem Ojcem, przed którym są dusze zabitych dla słowa Bożego i dla świadectwa, jakie mieli – podkreślił.
Obrzęd
Poświęcenie ołtarza odbyło się w kilku etapach. Najpierw pod mensą bp Andrzej umieścił relikwie męczenników. Następnie namaścił mensę olejem krzyżma. W obrzędzie poświęcenia czytamy: „Przez namaszczenie krzyżmem, ołtarz staje się symbolem Chrystusa, który przed wszystkimi został «namaszczony» i tak jest nazwany. Ojciec przecież namaścił Go Duchem Świętym i ustanowił Najwyższym Kapłanem, aby na ołtarzu swego Ciała złożył w ofierze swoje życie za zbawienie wszystkich”. Zapalone zostało też kadzidło, którego wonny dym wypełnił katedrę na znak obecności Boga i wznoszenia się modlitw do Ojca, również jako znak ofiary duchowej. Kolejnym momentem było nakrycie ołtarza obrusem, zapalenie świec i ustawienie kwiatów. Dopiero wtedy na nowym, poświęconym ołtarzu sprawowana była pierwsza Eucharystia.
Uroczystość była też okazją do przypomnienia pierwszej rocznicy ingresu do katedry biskupa Andrzeja. Jednocześnie wydarzenie to zakończyło obchody jubileuszu 30-lecia istnienia diecezji legnickiej.