Komu należy się bezpłatna opieka paliatywna?
Odpowiedź eksperta
Przymiotnik „paliatywny” oznacza „okryty płaszczem”. I choć hospicjum daje nadzieję na uśmierzenie bólu i innych dokuczliwych objawów, na fachową opiekę – nie tylko medyczną, ale też psychologiczną, na przeżycie w pełni czasu, który pozostał, to najczęściej kojarzone jest z budynkiem. W rzeczywistości opieka hospicyjna często jest świadczona także w domu pacjenta.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Narodowy Fundusz Zdrowia finansuje trzy rodzaje opieki paliatywnej i hospicyjnej:
• opiekę w warunkach stacjonarnych, która odbywa się w hospicjum stacjonarnym albo w szpitalu na oddziale medycyny paliatywnej;
• opiekę w warunkach domowych, czyli tzw. hospicjum domowe, co oznacza, że osoba chora pozostaje pod opieką rodziny i dzięki temu często czuje się bardziej komfortowo niż w hospicjum stacjonarnym albo na oddziale w szpitalu;
• opiekę w warunkach ambulatoryjnych, przeznaczoną dla osób, których stan ogólny jest stabilny oraz które są w stanie same przybyć do poradni medycyny paliatywnej.
Wszystkie formy opieki paliatywnej i hospicyjnej realizowane są na podstawie skierowania od lekarza (onkologa lub lekarza rodzinnego). Obok skierowania przed wizytą w hospicjum warto przygotować:
• dowód osobisty pacjenta,
• dokumentację medyczną,
Reklama
• pisemną zgodę chorego lub jego prawnego opiekuna na objęcie opieką przezhospicjum.
Wykaz chorób, przy których NFZ refunduje hospicjum, można znaleźć w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu medycyny paliatywnej i hospicyjnej.
Osoby dorosłe mogą być objęte darmową opieką paliatywną, jeśli cierpią z powodu:
• choroby wywołanej przez ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV),
• nowotworów,
• następstw zapalnych chorób ośrodkowego układu nerwowego,
• układowych zaników pierwotnych zajmujących ośrodkowy układ nerwowy,
• kardiomiopatii,
• pewnych rodzajów niewydolności oddechowej,
• owrzodzeń odleżynowych.
Powyższa lista nie wyczerpuje, oczywiście, wszystkich przypadków, w których opieka hospicjum byłaby realnie potrzebna.
W przypadku dzieci przed ukończeniem 18. roku życia lista chorób jest zdecydowanie dłuższa. Obejmuje bowiem m.in. nieodwracalne niewydolności wielonarządowe, choroby metaboliczne, choroby nerwowo-mięśniowe, następstwa różnorodnych urazów i wady genetyczne. Umożliwia to objęcie opieką młodych ludzi w znacznie szerszym zakresie.
