W ramach 171. Nabożeństwa Pompejańskiego i 24. Pompejańskiej Świętej Nocy Modlitwy 2 października bp Roman Pindel sprawował Mszę św. dziękczynną za 100-lecie posługi sióstr służebniczek dębickich w Skoczowie i 20 lat krzewienia nowenny pompejańskiej na Śląsku Cieszyńskim. Koncelebrował ją z proboszczem ks. Witoldem Grzombą oraz kapłanami związanymi z siostrami i rodziną pompejańską. – W nowennie pompejańskiej Maryja wysłuchuje naszych modlitw niezawodnie, wstawia się za nami w sprawach, o których nawet nie wiemy, i wciąż cierpliwie nas poucza, wskazując na Jezusa – zauważył biskup w kazaniu. Stwierdził, że Maryja uczy nas, abyśmy tak poznawali Słowo Boże, byśmy mogli modlić się jego słowami. Uczy również zaufania do Jej wstawiennictwa i modlitwy w codzienności. – Wiele obrazów Matki Bożej Różańcowej ukazuje Maryję, która podaje różaniec św. Dominikowi. Takie przedstawienie ma na celu uwiarygodnić ten rodzaj modlitwy oraz podnieść jej wartość. Odwołuje się przy tym do pięknej legendy, wg której to sama Maryja w widzeniu nauczyła św. Dominika, jak należy modlić się na różańcu. W ten sposób możemy powiedzieć, że Różaniec jest modlitwą maryjną, podobnie taką jest nowenna pompejańska – zauważył. Nawiązując do jubileuszu sióstr, podkreślił że to zgromadzenie jest maryjne zgodnie jego nazwą: Służebniczki Bogurodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej. – Na co dzień siostry używają skróconej nazwy – służebniczki dębickie, by się odróżnić pozostałych trzech gałęzi zgromadzenia: starowiejskich, śląskich i pleszewskich – zaznaczył.

Diecezjalna zelator Apostolstwa Dobrej Śmierci (ADŚ) Lidia Wajdzik podkreśliła, że Różaniec połączył dwa jubileusze i jednoczy wiele osób w różnych zakątkach świata, tworzących ogromną rodzinę. Na Mszy św. śpiewał chór Laudate Dominum pod dyrekcją Barbary Gruby. Po Mszy św. niepełnosprawni chłopcy z siostrami rozdawali pamiątkowe foldery, a w kościele trwała modlitwa 3 częściami Różańca.

Cicha oddana posługa

Początki swojej posługi siostry notują na 1922 r., kiedy ks. prał. Jan Ewangelista Mocko w porozumieniu z prezesem Rodziny Sierocej w Cieszynie ks. Eugeniuszem Brzuską sprowadził do Skoczowa służebniczki dębickie. Przejęły opiekę nad mieszkańcami Domu Sierot Dziedzictwa bł. Jana Sarkandra. Czyniły to wzór swojego założyciela bł. Edmunda Bojanowskiego. W czasie II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu. Po wojnie mimo trudności finansowych siostry założyły w budynku przedszkole nawiązujące do przedwojennych tradycji. W 1948 r. ks. Augustyn Pohl poświęcił powstałą w budynku kaplicę. Przedszkole zlikwidowano w 1949 r. decyzją Inspektoratu Oświaty w Cieszynie, a w 1951 r. Wydział Oświaty w Katowicach przekształcił Dom Dziecka w zakład specjalny Caritas dla umysłowo upośledzonych dzieci. Kierowała nim m.in. s. Redempta Muszyńska, która przez 61 lat życia zakonnego służyła w Skoczowie. Do 1990 r. DPS należał do zrzeszenia Caritas, a obecnie jest prowadzony przez zgromadzenie.

Przez 100 lat pobytu w Skoczowie siostry w cichości i z poświęceniem niosą pomoc drugiemu człowiekowi – szczególnie chorym i opuszczonym. Jak podkreśla dyrektor s. Honorata Klonowska, teraz opiekują się 39 chłopcami z niepełnosprawnością intelektualną, z których 23 mieszka w zabytkowym budynku z 1910 r., a pozostali – w wynajmowanym. Najmłodszy mieszkaniec ma 10 lat, a najstarszy – 75. Od 2021 r. siostry wraz z chłopcami zbierają potrzebne fundusze na budowę „Przestrzeni Opatrzności” – nowego domu, w którym zamieszka 48 chłopców. Dziełu patronuje bp R. Pindel.

Wypełniają apel papieża

Inspiracją do krzewienia nowenny stała się podróż służbowa Lidii Wajdzik z jej ówczesnym przełożonym Tadeuszem Kopciem. – Pamiętam, jak głosem polecenia służbowego przymuszał mnie do duchowego i fizycznego włączenia się w rozwój dzieła Matki Bożej Różańcowej z dalekich Pompejów. W drodze powrotnej zgodziłam się, że rozpocznę nowennę pompejańską i skorzystam z wszelkich możliwości, aby była ona szeroko znana – mówi p. Lidia. Dziełu pobłogosławił w 2002 r. bp Tadeusz Rakoczy, ks. dziekan Alojzy Zuber, prekursor nowenny pompejańskiej w Polsce prof. o. Maria Stanisław Kałdon OP i dyrektor krajowego ADŚ ks. Antoni Żebrowski. Przedstawiciele ADŚ rozpowszechniali tę modlitwę przez media, foldery w różnych językach, czy zainicjowali 2 sierpnia 2008 r. Nabożeństwo Pompejańskie na Kaplicówce, które od 2 lipca 2017 r. odbywa się w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła. – Gdy 11 września rozpoczęliśmy publiczną nowennę pompejańską, to 16 października 2002 r., w 36 dniu nowenny, Jan Paweł ogłosił List o Różańcu, który był dla nas dużą inspiracją. Papież prosił w nim, żeby modlić się na różańcu. Owocem naszych działań jest to, że jego apel nie został zapomniany – dopowiada T. Kopeć.

W 2008 r. miejscowa wspólnota ADŚ otrzymała w darze od bp. T. Rakoczego obraz Królowej Różańca św., który 1 czerwca 2008 r. został poświęcony i wprowadzony do kaplicy. W 2011 r. otrzymali z Pompejów relikwie I i II stopnia bł. Bartolo Longo – krzewiciela nowenny pompejańskiej, które były wystawione na jubileuszu. Przed pandemią organizowano na Kaplicówce Święte Noce Modlitwy i nabożeństwa 20 Sobót Różańcowych (te obecnie są odprawiane w Cieszynie na Bobrku). Co roku gromadzą się na Pompejańskim Dniu Skupienia w Pogórzu, rekolekcjach w Brennej i czuwaniach w Łagiewnikach. Modlą się też nowenną za kapłanów, dzieci nienarodzone i w ramach Apostolstwa Trzeźwej Rodziny – za alkoholików. Wspierają misje i angażują się w zakładanie pompejańskich wspólnot na całym świecie. Od 8 lat w Polsce trwa peregrynacja wizerunku Matki Bożej Pompejańskiej. Zgodnie z dekretem bp. R. Pindla z 1 sierpnia 2017 r. peregrynacja rozpoczęła się w parafiach naszej diecezji: w Malcu, Andrychowie, w kęckiej parafii św. Małgorzaty i Katarzyny i do nadal – Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kętach.