Ks. Paweł Białkowski, ks. Tomasz Cierpikowski, ks. Radosław Czarniak, ks. Marcin Dyśko, ks. Zbigniew Kielan, ks. Jarosław Łękarski, ks. Konrad Świstak, ks. Krzysztof Tempczyk. Przed sześciu laty
wstępowali do Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu przekonani, że Bóg wzywa ich do posługi Bogu i ludziom. W sobotę 31 maja br. przez włożenie rąk i modlitwę konsekracyjną biskupa
łowickiego Alojzego Orszulika stali się kapłanami. O tym, jak ważny był to dla nich moment, świadczyły ich pełne skupienia, ale i radości twarze. Wzruszenie objawione niekiedy łzami, malowało
się na obliczach ich najbliższych, delegacji z parafii, z których pochodzą, towarzyszących im w tej uroczystej chwili w łowickiej bazylice katedralnej.
Ks. Radosław Czarniak z parafii pw. św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy w Witoni
Ks. Marcin Dyśko z parafii pw. św. Marcina Biskupa w Wysokienicach
Ks. Zbigniew Kielan z parafii pw. św. Jakuba Apostoła w Krzemienicy
Ks. Jarosław Łękarski z parafii pw. Świętej Rodziny w Jaktorowie
Ks. Konrad Świstak z parafii pw. Opieki Matki Bożej Bolesnej w Nowym Mieście
Ks. Mirosław Tempczyk z parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Młodzieszynie
Ośmiu neoprezbiterów za kilkanaście dni zostanie posłanych do parafii naszej diecezji. Ci, którzy - jak mówi obrzęd święceń kapłańskich - są wzięci z ludu, będą temu ludowi służyć. Z czym
do nas przyjdą? W dniu święceń usłyszeli od swojego Biskupa: "Przyjmujecie święcenia kapłańskie krótko po ogłoszeniu przez Papieża Jana Pawła II encykliki Ecclesia de Eucharistia. Jest to znakiem
czasu i drogą dla każdego ucznia Chrystusa, bo «jeżeli Eucharystia stanowi źródło i szczyt życia Kościoła, tak samo jest nim w odniesieniu do posługi kapłańskiej (EE 32)». Wszelkie
czynności, które będziecie realizować w waszej posłudze kapłańskiej, podejmujcie w jedności z Chrystusem eucharystycznym. (...) Zostaniecie posłani do ludzi, którzy pragną słowa niosącego
życie i pokrzepienie. Ta miłość pasterska, jest darem Chrystusa, który tylko dobrze przyjęty może być dawany innym. We współczesnym świecie, w którym człowiek ulega różnorakim modom i pokusom,
macie świadczyć, że życie zakorzenione w Chrystusie jest jedyną drogą do szczęścia. Sami wystawiani na próby, w Eucharystii szukajcie siły do podejmowania Chrystusowej misji. (...) Chrystus
niósł słowo prawdy i życia, napominał, uzdrawiał głosił Dobrą Nowinę. I wy macie być wychowawcami sumień, aby prowadzić innych, aby im pomagać, aby dźwigać z grzechów. Aby to czynić, musicie
najpierw sami od siebie wymagać i kształtować własne, prawe sumienie. Tylko ten, co naprawdę poznał, jaki dar otrzymał od swojego Mistrza, będzie odpowiadał całym sobą, całym swoim życiem. (...)
Stajemy wobec Chrystusa, który do końca nas umiłował. Nieśmy jego miłość do każdego środowiska, w którym przychodzi nam żyć, stawajmy się dla świata świadkami radości i nadziei, która płynie
ze Zmartwychwstania".
A następnego dnia, w niedzielę 1 czerwca br. były święta w parafiach - Msze św. prymicyjne. Pozostaje tylko na początku drogi kapłańskiej życzyć każdemu z nowo ustanowionych prezbiterów,
trawestując słowa natchnione: "Oby Ci od tej pory Bóg dawał słowo odpowiednie do myśli i myślenie godne tego, co ci dano".
Autorstwa Hugo DK - Praca własna, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
Św. Kalikst - odważny duszpasterz
14 października Kościół wspomina liturgicznie świętego papieża Kaliksta I, męczennika, który poniósł śmierć męczeńską w roku 222. Imię tego Świętego łączy się przede wszystkim z rzymskimi katakumbami, tj. podziemnymi chrześcijańskimi cmentarzami. Katakumby te prezentują pierwszy, udokumentowany źródłami cmentarz chrześcijański rzymskiej wspólnoty wiernych, gdzie w III w. chowano również w specjalnym grobowcu biskupów rzymskich.
Życie Kaliksta znamy stosunkowo dobrze z relacji św. biskupa Hipolita Rzymskiego. Dowiadujemy się od niego, że był niewolnikiem rzymianina Aureliusza Karpofora, który go wyzwolił i wychował w wierze. Kalikst założył kantor bankowy, w którym lokowała pieniądze ludność chrześcijańska; niestety, na skutek niewłaściwie prowadzonej rachunkowości doprowadził go do upadku, za co został skazany na ciężkie roboty; wkrótce uwolniony dzięki wstawiennictwu współwyznawców rozpoczął na nowo prowadzenie kantoru. Jednak niedługo po tym za wtargnięcie w szabat do synagogi w poszukiwaniu zbiegłego dłużnika został skazany przez prefekta Rzymu na katorżniczą pracę w kopalniach na Sardynii. Ale, jak wspomina św. Hipolit, Kalikst miał życzliwych ludzi nawet na dworze cesarskim, dlatego wkrótce - tym razem dzięki wstawiennictwu Marcji, konkubiny cesarza Kommodusa - wyszedł na wolność i osiadł w Ancjum. W roku 199 w zamian za poparcie udzielone podczas elekcji, stał się zaufanym współpracownikiem papieża Zefiryna, który niebawem udzielił mu święceń, mianował swoim doradcą oraz zlecił nadzór nad niższym duchowieństwem. Kalikst musiał być wyjątkowo utalentowany, skoro papież oddał pod jego opiekę także nadzór nad cmentarzem przy via Appia, który znacznie powiększył i jak już było powiedziane, otrzymał jego imię.
Kaliksta darzono tak wielkim zaufaniem, że po śmierci Zefiryna w roku 217 właśnie on został uznany za jego godnego następcę. Ciekawe, że w tej "kampanii wyborczej" wygrał z bardzo uzdolnionym i intelektualnie stojącym wyżej od niego św. Hipolitem; ten odtąd będzie niechętnie ustosunkowany do Kaliksta. To właśnie w jego pismach znajdujemy najwięcej informacji o papieżu-męczenniku.
Czas, w którym przyszło św. Kalikstowi sprawować urząd następcy św. Piotra, był bardzo niebezpieczny dla Kościoła. Otóż od II w. w Rzymie chrześcijaninowi, który po chrzcie popełnił grzech ciężki, tylko raz przyznawano możliwość pokuty. Uważano, że Kościół nie ma prawa dopuszczać do Eucharystii grzesznika, który po chrzcie popełnił po raz drugi grzech śmiertelny. Zostawiano go wyłącznie Miłosierdziu Bożemu.
Podziel się cytatem
Bazylika pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Paray-le-Moniak przegląda się w rzece Bourbince
Choć kult Serca Jezusowego istnieje od średniowiecza, kluczowe znaczenie dla jego rozwoju mają cztery objawienia, których w zaciszu klasztoru doznaje skromna siostra wizytka Małgorzata Maria Alacoque
Klasztor Wizytek w Paray-le-Monial dokonuje aktu oddania się Bożemu Sercu, a w 1688 r. wybudowana zostaje kaplica poświęcona Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Z klasztoru kult Serca Jezusowego rozprzestrzenia się na całą Francję i świat.
Biskupi podczas zebrania plenarnego w Gdańsku zatwierdzili nowy 4-osobowy skład zarządu Fundacji Świętego Józefa KEP. Nową prezes Fundacji została Magdalena Bogdan, psychoterapeutka i psycholog, dotychczasowa delegatka ds. ochrony w zakonie dominikanów.
Na czele Fundacji ponownie stanie kobieta - psychoterapeutka i psycholog Magdalena Bogdan. Do Zarządu powołano także przedstawicielkę zakonów żeńskich - s. Emmanuelę Sikorską, zakonnika - ks. Zygmunta Kostkę oraz przedstawiciela duchowieństwa diecezjalnego - ks. Michała Turkowskiego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
