Reklama

Niedziela Przemyska

Gotowi do służby

Tradycyjnie w 7. niedzielę wielkanocną, czyli w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, w archidiecezji przemyskiej odbyły się święcenia diakonatu.

Niedziela przemyska 22/2023, str. II

[ TEMATY ]

święcenia diakonatu

kl. Gabriel Patrylak

dk. Łukasz Zięba i dk. Karol Jagiełło

dk. Łukasz Zięba i dk. Karol Jagiełło

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W tym roku uroczystość ta odbyła się w trzech parafiach: św. Michała Archanioła i św. Anny w Dydni, św. Franciszka z Asyżu w Jelnej, oraz w parafii Miłosierdzia Bożego w Krośnie. Sakrament święceń przyjęło sześciu alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. W Jelnej wyświęceni przez abp. Adama Szala zostali Karol Jagiełło i Łukasz Zięba. W Dydni przez bp. Krzysztofa Chudzio: Bartłomiej Cipora i Mateusz Kielar. Natomiast w Krośnie przez bp. Stanisława Jamrozka: Michał Wacławik i Adrian Wołoszyn.

Diákonos znaczy „sługa”

Warto przypomnieć, że urząd diakonatu jest powołaniem i swoistym wprowadzeniem w urząd duchowny w Kościele. Już samo słowo „diakon” jest wielce wymowne, pochodzi ono z języka greckiego: diákonos to po prostu „sługa”. Nie chodzi tu jednakże o pracę na etat, lecz o służbę, która nie kończy się wraz z godzinami pracy, a później jest już tylko własne i prywatne życie. Jest wołaniem, które wymaga zaangażowania całego siebie, całej swojej osoby. Diakonat istnieje w Kościele praktycznie od samych jego początków, od czasów apostolskich. Dzieje Apostolskie, które opisują życie jerozolimskiej wspólnoty chrześcijan, mówią o ustanowieniu diakonów. Zaś do ich obowiązków należała troska o potrzebujących. Byli oni również głosicielami Ewangelii, czego zresztą przykładem jest sam św. Szczepan.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Kim jest diakon?

Reklama

W czasie długich lat formacji w seminarium, każdy kandydat zdobywa potrzebną wiedzę i umiejętności, aby godnie podjąć zadania, które Kościół mu zleci. Jest to także czas kształtowania postaw, charakteru, szlifowania talentów, ale i gładzenia powierzchni szorstkich osobowości. Wszak praca nad sobą nigdy się nie kończy. Każdy diakon jest powołany do służby, tak by jego posługa budowała jedność i była wyraźnym znakiem oddania się Bogu i ludowi Bożemu. Bo Chrystusowe ubóstwo jest duchowym bogactwem i to takim, jakiego świat bardzo potrzebuje. Wskazania, kto może zostać diakonem, daje nam samo Pismo Święte, opisując, jakimi kryteriami kierowali się Apostołowie przy wyznaczaniu kandydatów: „Wybierzcie więc, bracia, siedmiu mężczyzn, cieszących się dobrą opinią, pełnych Ducha Świętego i mądrości! Im zlecimy to zadanie” (Dz 6, 3-4). Także św. Paweł w Liście do Tymoteusza pisze: „Diakonami również powinni być ludzie godni szacunku, nieobłudni, którzy nie nadużywają wina i nie są chciwi brudnego zysku. Powinni strzec tajemnicy wiary w czystym sumieniu. Najpierw niech będą poddani próbie, a gdy się okaże, że są bez zarzutu, niech będą dopuszczeni do pełnienia posługi diakonatu” (1 Tm 3, 8-10). Kandydat przyjmuje święcenia „nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi” (Sobór Watykański II, Konstytucja Lumen gentium, nr 29). Osoba przyjmująca tzw. pierwszy stopień sakramentu święceń staje się diakonem.

Obrzęd święceń

Szczególnym znakiem gotowości do wypełnienia woli Bożej w owej liturgii jest prostracja, czyli leżenie krzyżem, co jest częścią obrzędu święceń. To wyraz uniżenia się przed Bogiem, pokory wobec Stwórcy, który wzywa. Oznacza chęć służby w posłuszeństwie, w celibacie i czystości, w codziennej modlitwie i w ubóstwie na wzór Chrystusa, który przyszedł, aby służyć i aby ubóstwem swoim nas ubogacić. Ponadto podczas święceń diakonatu biskup wkłada ręce na głowę święconego, co oznacza specjalny związek diakona z biskupem w wypełnianiu jego diakonii, swoich obowiązków. Gest ten wraz z modlitwą stanowi najważniejszą czynność tego święcenia. Wyraża bowiem udzielenie daru Ducha Świętego do pełnienia posługi diakona i przekazanie jedności całego Kościoła, sukcesji apostolskiej. Symbolika nałożenia rąk ukazuje, że ten, kto wykonuje ten gest, jest źródłem albo odpowiednim narzędziem, sługą przekazywanej od wieków nadziei, Jezusa Chrystusa.

Zadania diakona

Reklama

Powszechną jest wiedza, że święcenia może przyjąć tylko ochrzczony i bierzmowany mężczyzna, który wcześniej przeszedł należytą formację. Diakon ma za zadanie dawać siebie innym. Głosić Dobrą Nowinę o zbawieniu, o miłości Boga do każdego człowieka, to misja i zaszczyt. Stąd też wynika troska Kościoła o godność szafarzy. To Chrystus ma być centrum przepowiadania każdego kapłana, każdego diakona. Wszak nie głosimy samych siebie, lecz Jezusa Chrystusa. Istotnie, diakon może już głosić homilię.

Reasumując: Co więc robi diakon? Diakoni mają rozmaite zadania, przez asystowanie biskupowi i kapłanowi w czasie funkcji liturgicznych, po udzielanie chrztu, rozdawanie Komunii św., czytanie Ewangelii, głoszenie słowa Bożego, przewodniczenie nabożeństwom (ale nie Eucharystii); może również błogosławić wiernych, poświęcać przedmioty kultu religijnego, sprawować sakramentalia. Diakon może przewodniczyć obrzędom żałobnym celebrowanym bez Mszy św. oraz obrzędowi pogrzebu i pochówku. Nie może odprawić Eucharystii, wyspowiadać i udzielić sakramentu namaszczenia chorych.

Co dalej?

W czasie swojego ostatniego, szóstego już roku przygotowania do prezbiteratu, diakoni w dalszym ciągu będą uczestniczyć w seminaryjnej formacji i kontynuować studia, a jednocześnie będą odbywać praktyki duszpasterskie i katechetyczne.

Dziękujemy za modlitwy, wielką życzliwość, każdy miły gest i wszelkie okazywane nam wsparcie.

2023-05-23 14:25

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Komunikat w sprawie święceń diakonatu

[ TEMATY ]

diecezja zielonogórsko‑gorzowska

święcenia diakonatu

ks. Adrian Put "/Niedziela"

bp Tadeusz Lityński

bp Tadeusz Lityński
w sobotę 15 maja w Sanktuarium Matki Bożej Wychowawczyni Powołań Kapłańskich w Paradyżu trzech alumnów naszego seminarium otrzymało święcenia diakonatu z rąk bpa Stefana Regmunta. Są nimi:
CZYTAJ DALEJ

Święty Mikołaj - „patron daru człowieka dla człowieka”

Niedziela łowicka 49/2004

[ TEMATY ]

święty

WD

Obraz św. Mikołaja w ołtarzu głównym

Obraz św. Mikołaja w ołtarzu głównym

6 grudnia cały Kościół wspomina św. Mikołaja - biskupa. Dla większości z nas był to pierwszy święty, z którym zawarliśmy bliższą znajomość. Od wczesnego dzieciństwa darzyliśmy go wielką sympatią, bo przecież przynosił nam prezenty. Tak naprawdę zupełnie go wtedy jeszcze nie znaliśmy. A czy dziś wiemy, kim był Święty Mikołaj? Być może trochę usprawiedliwia nas fakt, że zachowało się niewiele pewnych informacji na jego temat.

Około roku 270 w Licji, w miejscowości Patras, żyło zamożne chrześcijańskie małżeństwo, które bardzo cierpiało z powodu braku potomka. Oboje małżonkowie prosili w modlitwach Boga o tę łaskę i zostali wysłuchani. Święty Mikołaj okazał się wielkim dobroczyńcą ludzi i człowiekiem głębokiej wiary, gorliwie wypełniającym powinności wobec Boga. Rodzice osierocili Mikołaja, gdy był jeszcze młodzieńcem. Zmarli podczas zarazy, zostawiając synowi pokaźny majątek. Mikołaj mógł więc do końca swoich dni wieść dostatnie, beztroskie życie. Wrażliwy na ludzką biedę, chciał dzielić się bogactwem z osobami cierpiącymi niedostatek. Za swoją hojność nie oczekiwał podziękowań, nie pragnął rozgłosu. Przeciwnie, starał się, aby jego miłosierne uczynki pozostawały otoczone tajemnicą. Często po kryjomu podrzucał biednym rodzinom podarki i cieszył się, patrząc na radość obdarowywanych ludzi. Mikołaj chciał jeszcze bardziej zbliżyć się do Boga. Doszedł do wniosku, że najlepiej służyć Mu będzie za klasztornym murem. Po pielgrzymce do Ziemi Świętej dołączył do zakonników w Patras. Wkrótce wewnętrzny głos nakazał mu wrócić między ludzi. Opuścił klasztor i swe rodzinne strony, by trafić do dużego miasta licyjskiego - Myry.
CZYTAJ DALEJ

Męski Różaniec ulicami Piotrkowa

2024-12-06 09:30

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Karol Porwich/Niedziela

W sobotę, 7 grudnia br., po raz 69. ulicami Piotrkowa Trybunalskiego przejdzie Męski Różaniec. Organizatorzy zapraszają do wspólnej modlitwy w ramach adwentowych przygotowań do świąt Bożego Narodzenia.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję