W dniu 15 czerwca 1997 r. bp Andrzej Suski poświęcił odnowioną kaplicę zakonną w Domu Generalnym Sióstr Pasterek w Jabłonowie Pomorskim i nadał jej tytuł Diecezjalnego Sanktuarium Błogosławionej Marii Karłowskiej.

Odtąd Matka Maria, która pragnęła spocząć po śmierci w Jabłonowie, uzyskała w tym miejscu tytuł do stałego i wyjątkowego pobytu; do zamieszkania z nami po to, by – jak mawiała za życia – okazać się wszystkim „naszą przed i poza grobem Matką-pasterką”.

Odnaleźć pokój

Na głównej ścianie prezbiterium wisi duży obraz błogosławionej: Matka z owieczkami, wskazująca niebo. Pod głównym ołtarzem znajduje się relikwiarz otoczony wianuszkiem owieczek i napis: „Życie moje oddaję za owce”. To symbol tych, które zaginęły, a odnalazły się, którym ona jako pasterka pomogła ożyć na nowo życiem łaski.

Z obrazu patrzą na nas jasne, spokojne oczy błogosławionej. Wydaje się, że widzi nas wszędzie i przenika do dna duszy. Tak samo jak było wówczas, kiedy natchniona Bożą łaską potrafiła czytać w myślach swych wychowanek. Ten wzrok przykuwa i zarazem rzuca na kolana. Odczuwa się, że to jest Matka, która wszystko rozumie. Ona rzeczywiście rozumiała człowieka z całą jego słabością, nędzą grzechu i bólem. Rozumiała i pomogła. Przy relikwiach Matki Marii ucisza się wszystko, co w człowieku jest cierpieniem, palącą raną, walką, buntem, trwogą, niepokojem. Tak samo, jak wówczas, gdy gromadziła wokół siebie swoje odnalezione „owieczki” i wyciszała je nadzieją, że jeszcze nie wszystko stracone. „Przyjdź z ufnością do Stolicy łaski, a znajdziesz miłosierdzie” – zachęcała.

Ci, którzy już tu byli, odeszli uspokojeni. Przedziwne wyciszenie tego miejsca wnika w głąb duszy. Czuje się promieniowanie świętości Matki Marii, oddziaływanie wewnętrznego pokoju, płynącego z głębokiego zawierzenia Bogu.

Zostawić trudy

Zapraszamy więc do sanktuarium:

– przyjdźcie, jeśli pogmatwało się wam życie; jeżeli niedola rzuciła was na manowce i już nie chcecie walczyć o dobro w sobie, bo straciliście nadzieję, że jeszcze można i że jeszcze warto.

– Przyjdźcie, gdy potrzeba wam wyzwolenia z uzależnień, wyciszenia wzburzonych namiętności, uspokojenia zbuntowanego serca.

– Przyjdźcie, jeżeli w codziennym pośpiechu, w zaaferowaniu sprawami materialnymi zagubiła się wam duchowa istota człowieczeństwa. Trzeba przystanąć, wyciszyć rozbiegane serce, by zrozumieć, że jest jeszcze inne – ważniejsze życie.

– Przyjdźcie, kiedy wam trudno przebaczyć. Przyjdźcie, jeśli życie rodzinne stało się koszmarem – wszak błogosławiona Maria była też apostołką rodzin.

– Przyjdźcie, którzy szukacie drogi życia, przeżywacie młodzieńcze wahania, walki i zwątpienia. Przyjdźcie, jeśli pragniecie utwierdzenia w dobrym życiu i nowych sił do jasnego świadectwa wobec innych.

– Przyjdźcie, aby wybłagać łaski dla swoich bliskich. Niech to będzie sanktuarium wielkiej nadziei na duchowe i moralne uzdrowienia ludzkich zranień.

– Przyjdźcie i wy, kochani chorzy, którym cierpienie fizyczne odbiera radość i wolność życia. Obyście doznali upragnionej łaski za wstawiennictwem błogosławionej.

Niech bł. Maria Karłowska wstawia się za nami i niech nam wyjedna u Pana Boga to, z czym do niej przychodzimy.

Pamiętamy w modlitwie

Siostry pasterki zapraszają serdecznie do nawiedzania sanktuarium. W każdy piątek rano celebrowana jest Eucharystia w poleconych intencjach. Także w piątki odbywa się nieustanna nowenna do błogosławionej, a księga z wpisanymi do niej intencjami spoczywa przy relikwiach. Każdego dnia siostry modlą się wspólnie w powierzonych im intencjach.

Szóstego dnia każdego miesiąca gromadzimy się w sanktuarium na nabożeństwo nowenny miesięcznej z udziałem parafian. Kto nie może przyjechać do Jabłonowa Pomorskiego, poleca swe sprawy wstawiennictwu bł. Marii Karłowskiej listem, e-mailem, przez internetową skrzynkę intencji lub telefonicznie.