Grupa uwielbienia tańcem z flagami przy parafii Wszystkich Świętych w Brusach (diec. pelplińska) została utworzona w 2016 r. dzięki współpracy ks. Pawła Orłowskiego i Anny Stoltmann. Na początku grupa liczyła 6 dziewcząt i obrała nazwę Credo – czyli łacińskie „wierzę”. W ciągu ostatnich lat rozwinęła się tak, że dziś należy do niej 30 osób.
W tańcu uwielbienia z flagami każdy ruch ma swoje znaczenie, a każdy kolor coś symbolizuje. Ten wyraz uwielbienia pochodzi od Izraelitów, którzy po zwycięstwie dziękowali Bogu śpiewem oraz tańcem. Również w Biblii możemy znaleźć fragmenty, które nawiązują do tej formy modlitwy.
Symbolika kolorów ma związek z ich biblijnymi znaczeniami, np.: złoty oznacza Bożą chwałę i Bożą obecność, srebrny to świętość i oczyszczenie, biały – czystość, czerwień jest m.in. symbolem bogactwa i splendoru, niebieski to kolor nieba i Maryi, zieleń to radość i młodość.
Reklama
Grupa uwielbienia tańcem z flagami uczestniczy w wydarzeniach nie tylko parafialnych, prowadzi również warsztaty artystyczne. Przede wszystkim uczestniczyła dwukrotnie w warsztatach na Lednicy, które prowadziła Dorota Herok. Członkowie grupy występowali także z układem tanecznym w koncercie muzyki gospel w Gniewie. Uświetniają również koncerty we własnej parafii, wykonują układy taneczne podczas Mszy św. np. w święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Ostatnim ważnym dla grupy wydarzeniem był koncert wigilijny, na którym uwielbiali Pana Boga do trzech kolęd.
Parafia w Brusach powstała prawdopodobnie już w okresie panowania książąt pomorskich. Pierwsza wzmianka o niej znajduje się w przywileju lokacyjnym wsi na prawie chełmińskim z 1351 r. Kościół parafialny Wszystkich Świętych istnieje w Brusach co najmniej od 1583 r.
Wśród wspólnot obok wspomnianej grupy Credo w parafii aktywnie działają: chór Lutnia, prowadzony przez organistę Marcina Majkowskiego, Domownicy Boga, którzy prowadzą w ciągu roku różne akcje duszpasterskie mające na celu jednoczenie wspólnoty parafialnej, KSM, Parafialny Zespół Caritas, Rycerstwo Niepokalanej, do którego należą dzieci i młodzież, a formacją opiekują się siostry zmartwychwstanki, Rycerze Kolumba, Schola parafialna, do której należy ponad osiemdziesięcioro śpiewających dzieci oraz jedenaścioro instrumentalistów, Stowarzyszenie Rodzin Katolickich oraz zespół muzyczny Ad Dominum. /i.c.
Wczoraj radosną muzyką i tańcami przy pokarmelickim kościele na warszawskich Bielanach rozpoczął się tygodniowy Festiwal Wszystkie Mazurki Świata. Muzyka z różnych regionów, tańce, kulinaria, targowiska, gry i zabawy, atrakcje dla dzieci i starszych – aż do długiej, sobotniej nocy takie atrakcje czekają na uczestników wydarzenia.
Jak co roku w Poniedziałek Wielkanocny przed pokamedulskim kościołem na warszawskich Bielanach po południowej Mszy zabrzmiały mazurki, oberki i polki, porywając do tańca zebranych, nie pomijając także proboszcza, ks. Wojciecha Drozdowicza. Do tańca grał Janusz Prusinowski z Kampanią. Nie zabrakło szybkich kursów tańca dla mniej doświadczonych osób, a także świątecznych wypieków przygotowanych przez parafian.
Chrystus nie musi udowadniać swojego zmartwychwstania. On żyje niezależnie od tego, czy ja tego chcę czy nie, czy w to wierzę czy neguję. Kwestia zmartwychwstania nie jest problemem Jezusa, ale naszym problemem. To ja muszę podjąć decyzję, czy w to wierzę czy to odrzucam.
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
Donald Tusk doszedł do władzy dzięki licznym obietnicom i z wielkimi słowami na ustach. Miało być nowocześnie, europejsko, z poszanowaniem praworządności, bez rozdawnictwa i populizmu. Kto go znał, wiedział, że to ściema, ale jednak pamięć ludzka jest ulotna i jego przerwa brukselska zrobiła swoje. Miało być wszystko to, czym – jego zdaniem – nie był PiS. Zapowiadał, że odwróci politykę Jarosława Kaczyńskiego o 180 stopni. Tymczasem mijają miesiące, a kolejne decyzje, słowa i gesty lidera Platformy Obywatelskiej coraz bardziej przypominają... działania PiS. Z tą tylko różnicą, że teraz to on je firmuje. Przynajmniej w warstwie retorycznej. I co więcej – niekiedy robi to z większym przekonaniem niż ci, których przez lata za to krytykował.
Pierwsza wielka wolta miała miejsce w temacie migracji. To właśnie Tusk jeszcze kilka lat temu atakował PiS za politykę "zamykania się", za „strachy na migrantów”, za „ksenofobię”. Mówił o „nieuchronnych konsekwencjach” za niezgodę rządu PiS. Dziś? Mówi dokładnie tym samym językiem, który przez lata piętnował. Straszy „nielegalną migracją”, wspiera twarde kontrole na granicach, opowiada się za utrzymaniem zapory zbudowanej przez rząd Zjednoczonej Prawicy. Gdyby nie patrzeć kto mówi, to czasem można by sądzić, że mówi któryś z ministrów rządu Morawieckiego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
