Jest nim na pewno funkcjonująca w parafii od 18 lat Wspólnota Brata Alberta, której ton nadaje aktywność 20 osób. Członkowie wspólnoty 17. dnia każdego miesiąca asystują podczas Mszy św. sprawowanej w intencji osób samotnych, ubogich, doświadczonych nałogami i zniewoleniami. Odbywa się wówczas święcenie chleba i dzielenie go wśród uczestników, a także ucałowanie relikwii patrona. Wspólnota uczestniczy w realizacji dzieł miłosierdzia w parafii. W kościele jest wystawiony kosz, do którego można składać dary. Paczki dla ubogich przygotowywane są nie tylko w okresie przedświątecznym. Dystrybucja paczek (głównie żywność, ale i chemia) dotyczy ok. stu osób z parafii i gminy weryfikowanych przez MOPS. Długą tradycję w parafii mają spotkania świąteczne, w tym miejsko-parafialne wigilie, z myślą o ubogich. Z charyzmatem św. Brata Alberta kojarzony jest chleb i w tym duchu powstała przed laty Izba Chleba, gdzie wypieka się doskonałe podpłomyki, gdzie odbywają się warsztaty poprzedzone katechezą – spotkaniem ewangelizacyjnym w kościele. Jest to dzieło poprzedniego proboszcza ks. Marka Podymy, obecnie rezydenta w parafii, który nadal w nim uczestniczy. – Ks. Podyma opowiada o kościele, w szerokim kontekście historycznym i duchowym Ponidzia, wprowadza w symbolikę kościoła, a potem zebrani – np. uczniowie, uczestnicy różnego typu placówek, kuracjusze – przechodzą do Izby Chleba – wyjaśnia ks. dr Andrzej Jankoski, proboszcz. Tam króluje tradycyjny piec chlebowy, są stoły, przy których wygodnie można spożyć pachnące świeże podpłomyki; można także poznać tradycyjne metody wypieku chleba i narzędzia z tym związane. Lekcje chleba – lekcje etnografii dla wszystkich, są lubiane i popularne.

Inny aspekt inicjatyw w duchu miłosierdzia to współpraca z buskim Hospicjum im. św. Barta Alberta, prowadzonym przez fundację, której także patronuje św. Brat Albert. To nad wyraz dynamiczne i potrzebne dzieło, które parafia mocno wspiera, choćby przez zbiórki finansowe prowadzone na rzecz pacjentów, zaangażowanie duszpasterzy i wolontariuszy. Pomoc ludziom dotkniętym nałogiem, której udziela Grupa AA, i regularne mityngi na terenie parafii, noclegownia czynna od grudnia 2023 r. to także wyraz troski o osoby w potrzebie.

Sanktuarium w Wielkim Poście

Jak wszędzie, są tutaj sprawowane nabożeństwa pasyjne. Droga Krzyżowa w kościele św. Brata Alberta z udziałem dzieci jest w piątki o 16.30, dla „niespieszących się” o 19.00, w kaplicy św. Anny o 15.30. „Gorzkie żale” z kazaniem pasyjnym są w każdą niedzielę Wielkiego Postu w kościele o 16.15, w kaplicy św. Anny o 15.15. Są też liczne Drogi Krzyżowe w terenie, w tym zorganizowana po raz trzeci – ekstremalna (ok. 40 km, w piątek przed 5. niedzielą Wielkiego Postu), miejska – z udziałem wiernych trzech buskich parafii (5. niedziela Wielkiego Postu) oraz nocna (ok. 22 km, ze Stopnicy do Buska-Zdroju, odbyła się 14 marca).

Od 29 marca do 2 kwietnia odbywały się rekolekcje wielkopostne, podczas których jedną z prowadzących była Marta Przybyła z Fundacji Adoremus Te Christe, pokładająca ogromną ufność w adoracji, składająca świadectwo o swym nawróceniu, autorka poczytnej książki „Panie, ratuj!”. Katechezy głosi także wędrowny katechista ks. Krzysztof Zapała. Pomysł tego rodzaju rekolekcji łączy się z powstawaniem przy kościele bardzo oryginalnej kaplicy Wieczystej Adoracji (napiszemy o tym wkrótce), co jest m.in. misją ww. fundacji. A szczególne przesłanie dla kobiet niosą kolejne rekolekcje, prowadzone przez Sylwię Wilk od 4 do 6 kwietnia, łączone z działalnością KSM (z noclegiem, posiłkami, możliwością zakupienia książek).

O tych wszystkich sprawach można m.in. przeczytać w gazetce „Albertowy chleb”.

Wśród najlepszych

Parafia w 2024 r. znalazła się wśród finalistów plebiscytu Aktywna Parafia organizowanego przez Katolicką Agencję Informacyjną. Uplacowali się w ścisłej krajowej dziesiątce najlepiej ocenionych parafii, za m.in. prowadzone na szeroką skalę dzieła miłosierdzia, ale i za aktywność wspólnot i stowarzyszeń, za działania promujące kulturę, sport, turystykę religijną.

I tak w parafii są róże różańcowe, jest biuro Radia Maryja (każdego miesiąca modlą się w intencji papieża Franciszka, o pokój na świecie szczególnie na Ukrainie i in.). Liturgię wspierają chór i schola. Działa Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży i Apostolstwo Pomocy Duszom Czyśćcowym. Ruch Czystych Serc każdego miesiąca prowadzi adorację w intencji ludzi młodych o czystość serca, Neokatechumenat wspiera akcje związane z ewangelizacją, Odnowa w Duchu Świętym organizuje wieczory uwielbienia. Bujnie rozwija się posługa ministrantów i akcje związane z liturgiczną służbą ołtarza, także w wymiarze diecezjalnym. W parafii posługuje grupa osób świeckich czytających Słowo Boże i wykonujących psalm responsoryjny w czasie Mszy św.

W buskim sanktuarium odbywało się i odbywa – niemal w każdym miesiącu – wiele inicjatyw związanych z popularyzacją śpiewu liturgicznego i religijnego, np. koncert maryjny w wykonaniu absolwentów Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego; Międzynarodowy Festiwal Muzyczny im. Krystyny Jamróz; „Jesień Organowa” im. Feliksa Rączkowskiego; wieczory kolęd i pastorałek, festiwale i przeglądy pasyjne.

W duchu wdzięczności

23 grudnia 2024 r. parafia dekretem biskupim została podniesiona do rangi sanktuarium. Mszy św. z tej okazji przewodniczył bp Andrzej Kaleta, który powiedział m.in.: – Historia 40 lat obecności Boga w tym miejscu mierzy się tym, co się działo w duszach mieszkających i przybywających tu ludzi. – Ileż osób otrzymało tu dar łaski Bożej przez duchowe narodzenie w sakramencie chrztu i zjednoczyło się z Jezusem na drodze sakramentalnej komunii? Iluż młodych zostało umocnionych Duchem Świętym i jego darami w sakramencie bierzmowania? – podkreślił Ksiądz Biskup. Zachęcał do wdzięczność Bogu za wszystko, co tutaj się wciąż dokonuje.

O te wszystkie sprawy troszczy się grupa kapłanów: ks. dr Andrzej Jankoski, proboszcz, czterech wikariuszy, rezydent ks. prał. Marek Podyma, kapelan szpitalny ks. dr Tadeusz Domagała. Na terenie parafii mieszka ks. Tadeusz Szot.

Parafia św. Brata Alberta została erygowana w 1983 r. przez bp. Stanisława Szymeckiego. Rozwijała się przez lata, powstawały liczne wspólnoty, szczególnie te, które za przykładem patrona szerzyły dzieła miłosierdzia. Słynęła także z wydarzeń artystycznych i kulturalnych. Konsekracji kościoła parafialnego dokonał w 2013 r. ówczesny biskup kielecki Kazimierz Ryczan.

W obrębie parafii, poza kościołem parafialnym, znajdują się: kaplica św. Anny, kaplica w Szpitalu wojskowym, kaplica w sanatorium Krystyna oraz kościółek św. Stanisława Bp. w Chotelku.

Parafia liczy 5 tys. osób, ale w jej życiu uczestniczą przez cały rok korzystający z uzdrowiska kuracjusze. I jest to udział bardzo znaczny, w niedzielę – jak szacuje ks. Jankoski – 40%.