Ewangelia Mszy św. rezurekcyjnej przywołuje słowa anioła skierowane do niewiast, które wczesnym rankiem niedzieli wielkanocnej nawiedziły grób Chrystusa: „Nie bójcie się! Wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak zapowiedział” (Mt 28,6). Następnie słyszymy w tej Ewangelii słowa samego Chrystusa, który objawił się niewiastom, gdy już uwierzyły aniołowi i z radością oddaliły się od pustego grobu: „Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech udają się do Galilei, tam Mnie zobaczą” (Mt 28,10). Są to słowa niezwykle ważne dla nas i wszystkich chrześcijan, ponieważ dały one początek wielkiej misji Kościoła w świecie. Odtąd Kościół będzie głosił wszystkim ludom i narodom, że Jezus Chrystus swoim zmartwychwstaniem przezwyciężył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię. Każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.
Chrystus zmartwychwstały jest dla nas „nadzieją chwały” (Kol 1, 27). On daje pewność, że nasze życie jest otwartą drogą do nieba, a nie ślepym zaułkiem bez wyjścia. On także nadaje naszemu życiu sens i wartość. Kto idzie za Nim, może powiedzieć tak jak On – „Idę do domu Ojca”. Idziemy tam jako pielgrzymi nadziei, która zawieść nie może, bo jej gwarantem jest Jezus, który prawdziwie powstał z martwych i żyje. Tej niezawodnej nadziei potrzebujemy zwłaszcza w chwilach niepewności o naszą przyszłość, w sytuacji różnych trudności i zawirowań, w obliczu utraty wartości moralnych i pustki duchowej, która coraz bardziej daje o sobie znać. Ideologie usuwające Boga z życia człowieka i społeczeństwa są jedną z głównych przyczyn tej duchowej pustyni i doświadczanej beznadziejności. Dlatego dziś bardziej niż dawniej potrzebujemy nowych siewców nadziei, takich ludzi, którzy za przykładem pierwszych wyznawców Chrystusa dadzą czytelne świadectwo wiary, miłości i nadziei chrześcijańskiej. Jest to zadanie dla wszystkich członków Kościoła, osób świeckich, duchownych i konsekrowanych.
Siostry i Bracia! W uroczystym dniu Zmartwychwstania Pańskiego łączymy się z Wami w modlitwie i życzymy, aby obchodzony Rok Jubileuszowy, czas łaski od Pana, zaowocował w naszym życiu bogactwem darów duchowych, zwłaszcza niezłomną nadzieją, która na nowo zajaśniała światu w poranek wielkanocny. Na radosne święta paschalne i rok łaski od Pana serdecznie wszystkim błogosławimy.
Na zakończenie tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan, podczas nieszporów w Bazylice św. Pawła za Murami, Papież zaapelował o wspólną datę obchodzenia Świąt Wielkanocnych przez wszystkich chrześcijan. Zaznaczył, że Kościół katolicki jest gotowy zaakceptować datę, którą wszyscy by chcieli przyjąć. Dodał, że byłaby to „data jedności”.
Papież podkreślił, że „nawet w chwilach głębokiego osamotnienia nie jesteśmy sami i możemy nadal żywić nadzieję”. Przyznał, że „po bolesnej stracie, chorobie, gorzkim rozczarowaniu, doznanej zdradzie lub innych trudnych doświadczeniach, nadzieja może się zachwiać”. Jednak – jak zaznacza Franciszek – „to Ewangelia mówi nam, że z Jezusem nadzieja zawsze się odradza, ponieważ On zawsze nas podnosi z popiołów śmierci, daje nam siłę, aby na nowo podjąć drogę, by zacząć od nowa”.
Autorstwa Jan Matejko - fragment, Domena publiczna, commons.wikimedia
Św. Jan z Dukli
Święty Jan z Dukli urodził się na galicyjskiej ziemi, na przełęczy Karpackiej, w Dukli w 1414 r. Został dobrze wychowany przez bogobojnych rodziców. Rodzice posłali go do szkół w Krakowie. Jako młodzieniec otrzymał od Boga powołanie kapłańskie i zakonne. Wstąpił do Zakonu Franciszkanów Konwentualnych. Został wyświęcony na kapłana. Pracował w Krośnie i we Lwowie. Pod wpływem św. Jana Kapistrana przeniósł się do franciszkanów obserwantów, czyli bernardynów. I tu zasłynął jako kaznodzieja, wytrwały spowiednik, szerzyciel czci do Męki Pańskiej i Matki Bożej. Pod koniec życia stracił wzrok. Umarł w uroczystość św. Michała Archanioła, w środę 29 września 1484 r. Jan Paweł II kanonizował go 10 czerwca 1997 r. w Krośnie. Relikwie jego spoczywają w Dukli. Św. Jan z Dukli jest patronem diecezji przemyskiej. Co to znaczy, że jest naszym patronem? jakie wnioski z tego wynikają dla nas? Wynikają z tego dwa główne zadania. Po pierwsze, mamy uznać, że św. Jan jest naszym niebieskim opiekunem i orędownikiem. Stąd też winniśmy mu polecać często sprawy naszego życia. Drugie zadanie, jakie mamy wobec naszego patrona w niebie – to naśladować go w życiu. Każdy święty zostawia nam swoje chrześcijańskie życie jako testament do realizowania. Wszyscy jesteśmy zobowiązani ten testament rozpoznać i go wypełniać w kontekście naszego powołania, czyli inaczej mówiąc: jesteśmy zobowiązani do naśladowania naszych świętych. Pytamy się dzisiaj na nowo, jakie przesłanie zostawił nam św. Jan z Dukli, w czym go winniśmy naśladować? By odpowiedzieć na to pytanie, sięgnijmy do modlitwy: „Boże, Ty obdarzyłeś błogosławionego Jana z Dukli, kapłana, cnotami wielkiej pokory i cierpliwości, spraw, abyśmy naśladując jego przykład, otrzymali podobną nagrodę”. Św. Jan z Dukli wyznawał wiarę nie tylko w swoich kazaniach, ale przede wszystkim swoim życiem. Jak wyznajesz wiarę jako ojciec, jako matka, żona, mąż, dziecko, synowa, zięć? Czy Bóg zajmuje w twoim życiu pierwsze miejsce? Jeżeli w życiu Pan Bóg jest naprawdę na pierwszym miejscu, to wszystko się właściwe układa. Wiarę wyznajemy nie tylko w kościele, na modlitwie, ale całym swoim życiem. Dzisiaj, Bogu dzięki, nie prześladują nas za wiarę. Nie idziemy do więzień, nie zwalniają nas z pracy. Nie mamy niepokoju o konsekwencje naszego świadczenia o wierze.
Mimo trwających wakacji ponad 2 tysiące osób – uczniów i nauczycieli – wzięło udział w piknikach i całodniowych wydarzeniach towarzyszących czterem połączeniom z Międzynarodową Stacją Kosmiczną (ISS). Podczas spotkań astronauta Sławosz Uznański-Wiśniewski odpowiadał na pytania dzieci i młodzieży.
We wtorek w warszawskim Centrum Nauki Kopernik odbyło się ostatnie z serii czterech edukacyjnych spotkań na żywo z ISS. Astronauta połączył się z uczestnikami wydarzenia bezpośrednio z pokładu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Poprzednie spotkania zorganizowano w Łodzi, Wrocławiu i Rzeszowie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.