W słonecznym blasku i w leśnym cieniu
Kroczysz po łąkach i drogach świata
Wśród ludzi bywasz, przy ich cierpieniu
Tobie gościnnym jest dom bogaty i wiejska chata.
Barwny kobierzec utkały właśnie pod stopy Twoje
Letni wiatr delikatnie włosy Ci splata
Suknię błękitem w odblaskach słońca zdobią powoje.
Kwitną ogrody dla swej Królowej
W nich mak czerwony drga niczym serce
Kłosy zbóż złoty dają Jej wieniec
w skromnej podzięce.
Wdzięczna bogate wydaje plony
Ziołami leczy, zbożem nakarmi,
Kwiaty składają pokłony.
Gdy w dzień sierpniowy do nieba Bóg Cię powoła,
Królowej Pani koronę wiją kwiaty i zioła.
Szaty Maryi z różanych płatków, bluszcz niczym szal szyję oplata,
Z różą jak z berłem siadasz na tronie,
co tonie w kwiatach
Pomóż w rozwoju naszego portalu