Drugą częścią sympozjum z okazji 25-lecia Pontyfikatu Jana Pawła II była sesja zatytułowana: O przełom w służbie godności człowieka i jego życia. W konferencji głos zabrali: abp Józef Życiński i ks. prof. Andrzej Szostek, który wygłosił referat nt. Rozum i wiara wobec godności człowieka i jego życia. Z kolei kard. prof. Stanisław Nagy wygłosił referat nt. Teologiczna ranga papieskiego nauczania o «Ewangelii życia»”. O państwo solidarne z człowiekiem nienarodzonym. Dwugłos świadków przełomu w drodze do autentycznie demokratycznego państwa to dwugłos prof. Alicji Grześkowiak i prof. Wojciecha Łączkowskiego. Ostatnim referentem sesji był ks. prof. Tadeusz Styczeń, który mówił o Pawle VI i Janie Pawle II jako świadkach godności człowieka i świętości życia.
Rektor KUL-u starał się przedstawić bogactwo posługi i nauczania Jana Pawła II. Z racji różnorodności Pontyfikatu skoncentrował się na jednym tylko temacie - ukazaniu Boga jako Ojca i płynącej z tego troski o życie dziecka poczętego. W wystąpieniu Ksiądz Rektor odwołał się do encykliki Evangelium vitae, podkreślając, że wartość ludzkiego życia i wynikające z tego zobowiązania nie potrzebują Objawienia ani jego katolickiej wykładni. Spory wokół eutanazji i aborcji, jako konflikty pomiędzy wyznawcami Chrystusa a „świeckim sposobem myślenia”, są oznaką tego, że rozum ludzki doznał jakiegoś tragicznego zacieśnienia i nie jest zdolny dostrzec tego, co kiedyś było oczywistością.
Skąd wynika takie odstąpienie od ochrony życia, na które godzi się tak wiele państw? - pytał Ksiądz Rektor. Odpowiedź jest złożona, tak jak złożony jest świat ludzki. Chodzi bowiem o przeplatanie i wzajemne przenikanie się doktryn filozoficznych, z jednej strony z rosnącymi standardami wygodnego życia, z drugiej strony głównym motorem wymierzonym przeciwko życiu najsłabszych jest na płaszczyźnie teoretycznej konsumizm, wspierany przez sceptycyzm. Jest to filozofia i praktyka życia wygodnego.
Obchody z okazji 25-lecia Pontyfikatu zakończyła uroczysta Msza św. w intencji Ojca Świętego, która miała miejsce w kościele akademickim KUL-u. Przewodniczył jej i homilię wygłosił abp Józef Życiński. W kazaniu Ksiądz Arcybiskup przypomniał wiele epizodów z pielgrzymek Papieża. Pomimo represji, jakie groziły ze strony ówczesnych władz za uczestnictwo w Mszach św. odprawianych przez Papieża, ludzie licznie gromadzili się, aby go posłuchać. Było to jednocześnie dowodem na to, że „ducha narodu nie da się związać w kajdany biurokratów”, którzy chcieli wszystko podporządkować ideologii. Kończąc swoje wystąpienie, Metropolita przypomniał: „Bez względu na to skąd przychodzimy, patrząc na 25 lat jego posługi, trzeba nam stworzyć ten sam «rezonans serc». Wszystko po to, aby najczulsze struny naszej duszy mogły być poruszane jego naukami, jego przykładem, jego świadectwem głębokiej modlitwy”.