Odwołując się do historii o. Samir przypomniał, że od 750 r. istniał muzułmański kalifat, zlikwidowany w 1924 r. przez tureckiego przywódcę Atatürka. Świat muzułmański znalazł się wtedy w tarapatach, utracił jedność, powstały odrębne państwa, ale zabrakło jednego autorytetu dla wszystkich. Stara się nim zostać Arabia Saudyjska, bo z jej terytorium pochodził Mahomet.

Obecnie mamy do czynienia, kontynuował znawca islamu, z wojną sunnickiej większości z szyicką mniejszością. Prowadzi ją Państwo Islamskie (ISIS). Jest to wizja grupy fundamentalistów, która rozpowszechniła się w świecie sunnickim. Jednak broń do tej walki pochodzi z zewnątrz - głównie z USA, Europy i Rosji, zauważył o. Samir.

Wyjaśnił, że konflikt sunnicko-szyicki sięga VII w. Polega na tym, że są to dwie odrębne wersje islamu: ta sama wiara, lecz różniąca się w szczegółach, np. co do roli imamów. - Jest to wojna pomiędzy braćmi, a nie ma gorszej wojny niż bratobójcza - stwierdził uczony. Dodał, że obie strony myślą, że walczą dla Boga, że realizują Boże zamiary.

O. Samir wskazał, że Arabia Saudyjska reprezentuje ona najbardziej zamknięty, rygorystyczny trend w islamskiej teologii - wahabizm, który postuluje, by żyć tak Mahomet w VII w. Jest to próba powrotu do wzorca z początku islamu, który należy realizować, bo pochodzi bezpośrednio od Boga. Dlatego każdy wers Koranu trzeba stosować dosłownie. Takie poglądy podziela nie więcej niż 10 proc. muzułmanów, którzy chcą rozszerzać islam przez wojnę, tak jak Mahomet.

Odnosząc się do muzułmanów - migrantów zarobkowych egipski jezuita zaznaczył, że przyjeżdżają oni do Europy z tym wzorcem z VII w., choć od tego czasu upłynęło 14 wieków i na świecie zmieniła się koncepcja relacji między muzułmanami i niemuzułmanami, między kobietami i mężczyznami itd. Tymczasem oni nie są w stanie zmienić swej mentalności, by wejść w tradycję zachodnią. Zachód to dla nich niewierni. Ponadto dopuszczalność aborcji, małżeństw jednopłciowych z prawem do adopcji dzieci itp. sprawiają, że Europa jest przez nich postrzegana jako już niechrześcijańska, niereligijna, którą należy podbić.

Dlatego, zdaniem o. Samira, rządy państw europejskich powinny absolutnie egzekwować od przybyszów nauki miejscowego języka i kultury, by możliwa była ich integracja. Trzeba im pokazać, że religia i polityka to dwie różne sfery, podczas gdy dla muzułmanina religia, polityka i kultura stanowią jedno.

Jeżeli przybysze nie chcą żyć zgodnie z europejskimi zasadami, to lepiej, by wrócili do siebie, a Europa tam im pomoże w odbudowie ich kraju - sugerował prelegent. Trzeba pomagać, bo jesteśmy jedną rodziną ludzką, ale w racjonalny sposób, przekonywał o. Samir.

Dodał, że o wiele łatwiej jest zintegrować się w Europie bliskowschodnim chrześcijanom ze względu na wspólne korzenie.