wPolityce.pl: Komisja Europejska uruchomiła art. 7.1 Traktatu UE wobec Polski. Jak pan to skomentuje?

Prof. Mirosław Piotrowski, europoseł niezależny: Komisja wszczynając tę procedurę potwierdza, że Polska jest dla niej polem doświadczalnym, jak zdyscyplinować kraje członkowskie, które nie chcą słuchać bez żadnej dyskusji jej dyrektyw. Niekoniecznie te dyrektywy są osadzone w prawie unijnym. Częstokroć są wydumane. Nie liczą się traktaty, czyli prawo pierwotne, ale prawo wtórne.

Główne źródło prawa unijnego jest pomijane.

Tak i to, co podpisały rządy państw członkowskich, kiedy wstępowały do UE. KE od początku powstania rządu PiS mnoży zastrzeżenia wobec przeróżnych dziedzin objętych reformą w naszym kraju. Wobec tych dziedzin prerogatywy mają jedynie rządy państw członkowskich. KE kwestionuje nie tylko propozycję reformy wymiaru sprawiedliwości, „czepia” się wszystkiego, począwszy od spraw związanych z wymiarem sprawiedliwości aż do tropienia kornika drukarza w Puszczy Białowieskiej. Nie łudźmy się, gdyby nie ten pretekst, Komisja znalazłaby natychmiast inny. Prawicowy rząd w Polsce uwiera KE i eurokratów, którzy hołdują dawnym postkomunistycznym wzorcom. Dowodzi tego powoływanie się na włoskiego komunistę Altiero Spinellego, autora manifestu z Ventotene. Manifest stał się ideologiczną podstawą dla unijnych urzędników na czele z Junckerem.

Czy opozycja przyczyniła się do rozpoczęcia procedury?

Niewątpliwie totalna opozycja stanowiła czynnik inspirujący i stale podgrzewający nieufność KE wobec naszego kraju. Ujawniało się to na różnych etapach tego procesu, który nazwałbym go procederem. Było tak podczas wystąpień w Parlamencie Europejskim. Stało się tak, kiedy przedstawiciele opozycji głosowali za rezolucją przeciwko Polsce. Później posłowie PO tłumaczyli, że wszyscy chcieli zagłosować za rezolucją, tylko obawiali się i nadal obawiają się polskiej opinii publicznej.

Przedstawiciele totalnej opozycji powinni być dziś zadowoleni.

Myślę, że tak, ale ich usatysfakcjonowanie nie jest ostateczne, bo na razie to tylko wszczęcie procedury, o którą cały czas zabiegali. Jednak, żeby ją wszcząć potrzebna jest zgoda przynajmniej 22 państw członkowskich. A na to w obecnej chwili nie ma na szczęście co liczyć.

Czy Polska może liczyć tylko na wsparcie Węgier?

Sądzę, że to zależy od sytuacji poszczególnych krajów. Z racjonalnego punktu widzenia powinniśmy móc liczyć na wszystkie kraje, które muszą liczyć się z podobną procedurą. Mam na myśli: Czechy, Rumunię, Bułgarię i Maltę. Na Austrię nie mamy co liczyć, chociaż w polityce często sytuacja zmienia się z dnia na dzień. Rząd powinien działać wielotorowo i stosować zasadę zmiennych sojuszy.