Dr Mariusz Kolmasiak zaprosił do Częstochowy wnuczkę marszałka Józefa Piłsudskiego – Joannę Onyszkiewicz, córkę Jadwigi Piłsudskiej-Jaraczewskiej. Towarzyszyli jej mąż Janusz Onyszkiewicz oraz córka Danuta Onyszkiewicz. Dr Kolmasiak, jako badacz historii II Rzeczypospolitej oraz popularyzator postaci Józefa Piłsudskiego, znakomicie poradził sobie w roli prowadzącego spotkanie. Pytania kierowane do Joanny Onyszkiewicz dotyczyły głównie losów najbliższej rodziny Marszałka, która wraz z wybuchem II wojny światowej musiała opuścić ojczyznę. Marszałkowa Aleksandra Piłsudska wraz z córkami, Wandą i Jadwigą (Jagodą), urodzoną w przełomowym 1920 r., były dla Józefa Piłsudskiego prawdziwą osłodą w trudach codziennej wyczerpującej służby dla Polski. Tak było w dworku w Sulejówku, jak też w Belwederze. Rodzina Piłsudskich żyła dość skromnie. Pani Aleksandra starała się – na ile to było możliwe – równoważyć życie prywatne z tym oficjalnym.

Po śmierci Marszałka w 1935 r. jego żona i córki zamieszkały w warszawskiej willi na rogu ulic Klonowej i Belwederskiej. Stamtąd w 1939 r., z wielkim bólem musiały ewakuować się z Polski. Przez Litwę, a potem m.in. Szwecję trafiły do Londynu. Klęska Polski i tułaczka były dla nich strasznym przeżyciem. Jadwiga, która przed wojną próbowała swoich sił jako pilot, co w tamtych czasach było wśród kobiet wielką rzadkością, została przyjęta do lotniczej służby pomocniczej. W latach 1942-44 dosłużyła się szarży oficerskiej porucznika Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie, podlegających taktycznie brytyjskiemu RAF-owi. Jako pilot transportowała samoloty bojowe na terenie Wielkiej Brytanii z fabryk na lotniska RAF-u. Loty odbywały się nieraz dwa razy dziennie, ale ten wysiłek znosiła bardzo dobrze, gdyż latanie było jej wielką pasją. Jej córka wspominała podczas spotkania w Częstochowie, że pani Jadwiga jako 90-latka przeżyła piękną przygodę – pewien młody kolekcjoner militariów zaproponował jej pilotowanie odrestaurowanego brytyjskiego samolotu z czasów II wojny światowej, na co z wielką radością przystała.

Jeszcze podczas wojny, w 1944 r. Jadwiga Piłsudska wyszła za mąż za Andrzeja Jaraczewskiego, kapitana Marynarki Wojennej. Po wojnie ukończyła architekturę. O powrocie do zniewolonej ojczyzny nie mogło być mowy, toteż najbliższa rodzina Marszałka musiała rozpocząć nowe życie na emigracji. Zaczynali tam życie praktycznie od początku. Mieli bardzo niski status społeczny, gdyż Brytyjczycy oceniali ludzi według posiadanego majątku. Wśród brytyjskiej klasy średniej nazwisko „Piłsudski” w ogóle nie było znane, za to dla Polaków wiązało się z wielkim autorytetem Marszałka. Jadwiga Piłsudska-Jaraczewska prowadziła z mężem maleńką firmę, wykorzystując posiadane talenty (m.in. projektowała meble). Bardzo ciężko pracowali, aby utrzymać rodzinę. Do Polski powrócili dopiero po upadku komunizmu, w 1990 r. Ich córka, Joanna, uczyniła to wcześniej – w 1979 r. W kraju wyszła za mąż za działacza opozycji Janusza Onyszkiewicza. Obecnie wraz z bratem, Krzysztofem Jaraczewskim, jest zaangażowana w tworzenie muzeum Marszałka w Sulejówku.

Uczestnicy spotkania mogli oglądać na ekranie ciekawe, nieznane szerszej publiczności zdjęcia rodziny Piłsudskich, będące wspaniałą ilustracją opowieści wnuczki Józefa Piłsudskiego – Joanny Onyszkiewicz. W dalszej części spotkania Danuta Onyszkiewicz, etnograf, opowiadała o Bronisławie Piłsudskim, starszym bracie marszałka Józefa Piłsudskiego, badaczu ludów zamieszkujących Syberię, które poznał m.in. jako zesłaniec.

Na koniec dr Mariusz Kolmasiak zaprosił wszystkich już na 17 lipca, kiedy o godz. 18 przed budynkiem odwachu wystąpi grupa rekonstrukcyjna Legionów Polskich, a także na 21 sierpnia – na spotkanie z fotografem, który zajmuje się cyfrową rekonstrukcją i koloryzacją dawnych fotografii, m.in. tych z marszałkiem Józefem Piłsudskim.