Na zaproszenie rady pedagogicznej i dyrektor Alicji Kocbuch, przybyło ok. 40 seniorów z okolicznych miejscowości oraz zaproszeni goście: emerytowane nauczycielki tutejszej szkoły, wójt gminy Łowicz Andrzej Barylski, proboszcz parafii katedralnej, na terenie której leży szkoła, ks. prał. Wiesław Skonieczny oraz bp Andrzej Dziuba wraz ze swym sekretarzem ks. Swędrowskim.
Wszystkich przybyłych przywitała dyrektor Szkoły, Alicja Kocbuch. Nawiązując do zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia, zaprosiła wszystkich do obejrzenia jasełek przygotowanych przez uczniów kl. V i VI pod kierunkiem Agnieszki Wawrzyniak - polonistki i opiekunki koła teatralnego. Oprawę muzyczną spektaklu przygotował Jan Dutkiewicz - nauczyciel muzyki.
Na scenie - łowickiej chacie, dziewczynka Jewka, uprząta izbę i nucąc sobie kolędę poprawia ostatnie ozdoby na choince. Odwiedza ją dwóch chłopców przynoszących gałązki świeżego świerku. Na tę sielankową, przedświąteczną scenę wbiega jak burza Liczykrupa, znany skąpiec, który gotów jest poświęcić zdrowie i życie innych dla własnego zysku. Krzycząc, że on Świąt nie potrzebuje, bo to strata czasu, przepędza wszystkich z izby i złorzecząc zasiada do skromnego posiłku. Na scenie pojawiają się teraz kolejno postaci, które z głodu, biedy, zimna straciły życie i wypominając swą krzywdę wskazują na nieczułość gospodarza - Liczykrupy. Na koniec przychodzi pięknie przystrojona Pani, która przedstawia się jako chciwość i pycha, nieodzowna towarzyszka życia Liczykrupy. Mówi ze śmiechem, że razem spotkają się w piekle. Po tych słowach, chytry i nieczuły na ludzkie potrzeby i cierpienia bogacz, pada na kolana przepraszając Boga i obiecując zmianę swojego życia. Okazja nadarza się za moment, jest przecież wigilia świąt Bożego Narodzenia. Do drzwi domu puka żebraczka prosząc o strawę. Liczykrupa, już przemieniony, zaprasza ją do przygotowanego naprędce wigilijnego stołu. Po kobiecie zjawia się chłopiec - sierota, który również zostaje zaproszony do domu i na posiłek. Na koniec przychodzi sama Maryja, jako nieznajoma z Dzieciątkiem na ręku. Z radością przywitana zostaje również zaproszona do izby. Po chwili do domu wpada Jewka i zdziwiona zastałą sytuacją zaprasza wujka na pasterkę. Matka Boża stwierdza: „Zobacz, Synku, mój Niebieski Dziedzicu, nigdzie Cię tak nie witali, jak tu, pod Łowiczem. Tak tu ciepło, tak radośnie, serca dobre, do pomocy skore”. Na zakończenie, dwaj chłopcy w strojach łowickich składali wszystkim życzenia mówiąc m.in.: „W ręku biały opłatek, choinka przybrana aż błyszczy… I płyną życzenia światem, serdeczne i szczere dla wszystkich. Niech Dziecię Boże tej nocy, kiedy się zrodzi w stajence swej łaski, radości i mocy każdemu da jak najwięcej. Niech wszystkim matkom stroskanym za pracę, za miłość dla dzieci, pobłogosławi dziś Jezus - to Dziecię najmilsze na świecie. I my też - z wszystkimi razem, biorąc opłatek do ręki życzymy - niech wszystkich darzy swą łaską Jezus Malusieńki”.
Po zakończeniu jasełek głos zabrała dyr. Alicja Kocbuch. Następnie wójt gminy Łowicz Andrzej Barylski w słowie do obecnych na spotkaniu mówił o obecności zła w naszym życiu. „Wszyscy są zaganiani i nie mają czasu lub odwagi na zastanowienie się nad swoim postępowaniem, ale na szczęście jest grudzień, w którym przeżywamy święta Bożego Narodzenia, kiedy mamy czas na wszystko, co było odkładane na później”. Na zakończenie Wójt złożył życzenia wszystkim przybyłym seniorom.
Kolejnym mówcą był proboszcz ks. Wiesław Skonieczny. Stwierdził, że Boże Narodzenie jest słowem, które budziło i budzi różne reakcje na przestrzeni wieków. Tak, jak zostało to ukazane w jasełkach są wciąż wśród nas tacy, którzy odrzucają tę prawdę, że Bóg się narodził. Na szczęście jednak są i tacy, którzy wśród codziennych obowiązków potrafią dostrzec drugiego człowieka.
Następnie do wszystkich zebranych słowo swe skierował bp Andrzej Dziuba. Mówił, że musimy uświadomić sobie prawdę, że nie byłoby tu nas, nie byłoby tego widowiska, gdyby nie narodził się Jezus.
„To On jest najważniejszy, to Jego przede wszystkim należy dostrzegać”. Kończąc Biskup złożył życzenia wszystkim zgromadzonym, pobłogosławił opłatek i przygotowany przez rodziców uczniów posiłek.
Po zakończonych przemówieniach nastąpił czas, w którym każdy mógł się podzielić opłatkiem, składając życzenia drugiemu człowiekowi. Następnie wszyscy zasiedli do wieczerzy. Po posiłku było wspólne kolędowanie i długie rozmowy w ciepłej, rodzinnej atmosferze.