Reklama

Wschód zatrzymany w kadrze

Niedziela warszawska 5/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

„Kiedy zdarza mi się nie być za wschodnią granicą przez kilka miesięcy, czuję potrzebę spakowania się, wykupienia biletu, brakuje mi specyficznego zapachu Wschodu, odmiennych twarzy i szerokich dusz. Takiej gościnności jak tam nie znalazłem nigdzie. A im kto biedniejszy, tym hojniej chce cię obdarować” - pisze Adam Chlebowicz we wstępie do swojej książki Wielkie Księstwo Pana Boga i okolice.
To wydanie powstało z miłości do Wschodu. Z zachwytu wileńskim barokiem, Zatoką Ryską w Jurmali, gotyckim Tallinem, kanałami Petersburga, szarą Białorusią, pagórkowatą Ukrainą, mieszczańskim Lwowem, szerokim Chreszczatikiem, winnicami oraz sadami Mołdawii i bajkalskiego omula, przestrzenią Kazachstanu, werandami Tbilisi. Książka tytułem nawiązuje do dwóch zagadnień, które autor analizował za wschodnią granicą: dziedzictwa Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz życia religijnego współczesnych mieszkańców tych ziem. Jest zbiorem 15 reportaży, 9 wywiadów objaśniających zjawiska dotyczące Wschodu oraz 4 tekstów historycznych. Autor prowadzi czytelnika kolejno przez tereny geograficzne Księstwa Litewskiego, jego najbliższych sąsiadów oraz dalsze okolice, które nie wiążą się z dziedzictwem wielkich książąt, ale łączone bywają z nim przez pochodzenie, język i kulturę. Wędrówka wiedzie przez jantarowy szlak nad Bałtykiem, Polesie, Mołdawię, itd. Jednak stosunkowo niewiele miejsca autor poświęca dwóm miastom: Wilnu i Lwowowi, chociaż bywał tu częściej niż gdzie indziej. Jak twierdzi, to celowy zabieg, aby uniknąć patosu i sentymentalnych zestawień, których nie brakuje w naszej literaturze. Wilno przedstawione jest więc jako dynamiczna siła współczesnej Litwy zaś Lwów jako skarbiec bajek i legend.
Autor dedykuje książkę m.in. swoim wschodnim przodkom. Jak pisze, zapiski, które się w niej znalazły mają na celu utrwalenie odchodzącego świata. Bowiem zmienia się on na naszych oczach. Inny był Petersburg, Wilno, Ryga, Kijów przed 12-15 laty. Nie zmienił się właściwie tylko Mińsk, niewiele Grodno, może też Troki czy Mościska.

„Wielkie Księstwo Pana Boga i okolice”, Adam Chlebowicz, Wydawnictwo Diecezji Pelplińskiej „Bernardinum”, Pelplin 2004, ss. 320

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wyrazy współczucia abp. Andrzeja Przybylskiego po śmierci górników

2025-12-23 11:10

[ TEMATY ]

abp Andrzej Przybylski

Vatican Media

Abp Andrzej Przybylski zapewnia o swojej modlitwie po wypadku w KWK Pniówek.

Szanowny Panie Prezesie,
CZYTAJ DALEJ

Nowenna do Świętej Rodziny

[ TEMATY ]

nowenna

Święta Rodzina

Agata Kowalska

Nowenna przed świętem Świętej Rodziny do odmawiania w grudniu lub w dowolnym terminie.

W liście Episkopatu Polski do wiernych z 23.10.1968 r. czytamy: „Dziś ma miejsce święto przedziwne; nie święto Pańskie ani Matki Najświętszej, ani jednego ze świętych, ale święto Rodziny. O niej teraz usłyszymy w tekstach Mszy świętej, o niej dziś mówi cała liturgia Kościoła. Jest to święto Najświętszej Rodziny – ale jednocześnie święto każdej rodziny. Bo słowo «rodzina» jest imieniem wspólnym Najświętszej Rodziny z Nazaretu i każdej rodziny. Każda też rodzina, podobnie jak Rodzina Nazaretańska, jest pomysłem Ojca niebieskiego i do każdej zaprosił się na stałe Syn Boży. Każda rodzina pochodzi od Boga i do Boga prowadzi”.
CZYTAJ DALEJ

Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu

2025-12-23 19:15

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Monika Książek

Jezus uczy nas, że Jego przyjście to początek wielkiej przygody, gdzie możemy realizować nasze najskrytsze marzenia.

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym świecie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Podążali więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Wtem stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. i rzekł do nich anioł: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których sobie upodobał».
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję