Na początku swego przemówienia papież wyraził uznanie dla relacji szacunku, współpracy i przyjaźni między różnymi Kościołami chrześcijańskimi Łotwy. „Odważę się powiedzieć, że jest to «ekumenizm żywy» i stanowi jedną z cech charakterystycznych Łotwy. Bez wątpienia jest to powód do nadziei i dziękczynienia” – powiedział Franciszek.

Ojciec Święty przypomniał, że katedra ewangelicko-augsburska od ponad 800 lat jest ważnym miejscem życia chrześcijańskiego Rygi, a w jej wnętrzu znajdują się jedne z najstarszych organów w Europie. Są one symbolem tego miasta i tej katedry. Zauważył, że dla mieszkańców są one częścią tożsamości, a dla turystów obiektem artystycznym, który trzeba poznać i sfotografować. Jednocześnie przestrzegł by mieszkańcy nie zamieniali się w turystów, dla których istotne elementy tożsamości stają się jedynie muzealną atrakcją turystyczną, nie poruszającą już serca.

Papież zauważył, że może się stać także z wiarą. Możemy przestać czuć się chrześcijanami będącymi u siebie i stać się turystami. Zaznaczył, że wówczas cała tradycja chrześcijańska może zostać sprowadzona do obiektu z przeszłości, zamkniętego w murach kościołów. Przestaje nadawać ton melodii zdolnej do poruszenia i inspirowania życia i serca tych, którzy jej słuchają. Ale chrześcijanie powołani są do ukazywania innym piękna swej wiary. W przeciwnym razie światu grozi zatracenie nadziei, radości, ufności, zdolności do pojednania, do walki o godność człowieka. Grozi mu zamknięcie w samotności i izolacji – przestrzegł Franciszek.

Ojciec Święty podkreślił także stale aktualną modlitwę Jezusa, aby wszyscy jego uczniowie stanowili jedno, „aby świat uwierzył” (J 17, 21). „Misja wciąż wzywa nas do jedności i domaga się od nas jedności” – powiedział papież. Dodał, że domaga się ona, aby muzyka Ewangelii nie przestała rozbrzmiewać na naszych placach.

Franciszek zaznaczył, że w obecnych niełatwych czasach Pan Jezus nadal wzywa i zaprasza swoich uczniów do przeżywania Ewangelii z radością, wdzięcznością i radykalizmem. Zachęcił, by nie dać się pokonać przez strach. „Jeśli Chrystus uznał nas za godnych, abyśmy śpiewali melodię Ewangelii, czy przestaniemy to czynić?” – zapytał.

Ojciec Święty podkreślił, że jedność do której Chrystus wzywa swoich uczniów jest zawsze jednością w kluczu misyjnym, wymagającą od chrześcijan wyjścia i dotarcia do serca postmodernistycznego społeczeństwa, w którym żyjemy. „Uda nam się zrealizować tę misję ekumeniczną, jeśli pozwolimy, aby przeniknął nas duch Chrystusa, który jest w stanie rozbić uciążliwe schematy, w których zamierzamy Go uwięzić, i zaskakuje nas swą nieustanną boską kreatywnością” – stwierdził papież.

„Niech nie przestaje brzmieć pośród nas muzyka Ewangelii! Niech nie przestaje rozbrzmiewać to, co pozwala naszemu sercu, by nadal marzyło i dążyło do pełnego życia, do którego Pan powołuje nas wszystkich: bycia Jego uczniami-misjonarzami pośród świata, w którym żyjemy” – powiedział Franciszek na zakończenie swego wystąpienia w katedrze ewangelicko-augsburskiej w Rydze.